تو را خواستمو به جای تو عشق نصیب من شد
یک روز ز بند عالم آزاد نیم
منو تو رود شدیم و جدا شدیم از هم
من بی می ناب زیستن نتوانم
من و عشق و دل دیوانه بساطی داريم...
ما لعبتگانیم و فلک لعبت‌باز
زندگی با تو برایم بوی ریحان می دهد...
دلا این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد
)
دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذاردلا این عالم فانی به یک ارزن نمی‌ارزد
به دنیا آمدن، بر زحمت رفتن نمی‌ارزد
اگر صد سال در دنیا، همه شهد و شکر نوشی
به آن یک ساعتِ تلخیِ جان کندن نمی‌ارزد...
(نمیدونم از کیه رو یه سنگ قبر خوندم
تو آن بت مغرور پیمبر شکنی، داغ ندیدی
منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن
نه کسی منتظر است...
هنگام کودکی
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
یک نفس هشیار بودن ،عمر ضایع کردن است
تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
مهتاب به نور دامن شب بشکافت
