مشاعره واژه‌نما

[majn0_0n]

دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری میجویم

 

[C.Y.R.U.S]

دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری میجویم

من از آن روز که دربند توام فهمیدم
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

 

[majn0_0n]

من از آن روز که دربند توام فهمیدم
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

دردم از یارسان درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[amirTT]

شدید تر شدن هم
درمان تازه ای شد
دردم اگر فرار است
دچارِ در میشوم

 

[bluemoon]

شدید تر شدن هم
درمان تازه ای شد
دردم اگر فرار است
دچارِ در میشوم

حال من حال اسیریست که هنگام فرار
یادش افتاد کسی منتظرش نیست، نرفت

 

[طوطو]

حال من حال اسیریست که هنگام فرار
یادش افتاد کسی منتظرش نیست، نرفت

دل که رنجید از کسی، خرسند کردن مشکل است
شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است

 

[bluemoon]

دل که رنجید از کسی، خرسند کردن مشکل است
شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش به جز از وصل تو خشنود نکرد

 

[Neuro_Yasna]

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش به جز از وصل تو خشنود نکرد

نسیم وصل به افسردگان چه خواهد کرد؟
بهار تازه به برگ خزان چه خواهد کرد؟

 

[صآبا]

نسیم وصل به افسردگان چه خواهد کرد؟
بهار تازه به برگ خزان چه خواهد کرد؟

من آن خزان‌زده برگم که باغبان طبیعت
رون فکنده ز گلشن به جرم چهره زردم

 

[خرامان]

من آن خزان‌زده برگم که باغبان طبیعت
رون فکنده ز گلشن به جرم چهره زردم

بدو گفت مادر که ای جان مام
چه بودت که گشتی چنین زردفام

 

[خرامان]

بدو گفت مادر که ای جان مام
چه بودت که گشتی چنین زردفام

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت
یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

 

[صآبا]

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت
یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

اگر به دامن چاک آمدم در این گیتی
هزار شکر که رفتم چو گل به دامن پاک

 

[خرامان]

اگر به دامن چاک آمدم در این گیتی
هزار شکر که رفتم چو گل به دامن پاک

صدهزاران گل شکفت و بانگ و مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

 

[خرامان]

صدهزاران گل شکفت و بانگ و مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد

تو چه دانی که ما چه مرغانیم
هر نفس زیر لب چه می‌خوانیم

 

[خرامان]

تو چه دانی که ما چه مرغانیم
هر نفس زیر لب چه می‌خوانیم

آمد بر من که یار کی وقت سحر
ترسنده ز که ز خصم خصمش که پدر
دادمش دو بوسه بر کجا بر لب تر
لب بد نه چه بد عقیق چون بد چو شکر

 

[خرامان]

آمد بر من که یار کی وقت سحر
ترسنده ز که ز خصم خصمش که پدر
دادمش دو بوسه بر کجا بر لب تر
لب بد نه چه بد عقیق چون بد چو شکر

او خواست که دشنام دهد حالی من
دشنام به بوسه درشکستم به لبش

 

[D3la]

او خواست که دشنام دهد حالی من
دشنام به بوسه درشکستم به لبش

مرا در راه دی دشنام دادی
چنین مستم ز شیرینی دشنام

 

[خرامان]

مرا در راه دی دشنام دادی
چنین مستم ز شیرینی دشنام

مست است زمین زیرا خوردست به جای می
در کاس سر هرمز خون دل نوشروان

 

[خرامان]

مست است زمین زیرا خوردست به جای می
در کاس سر هرمز خون دل نوشروان

ز سم سواران در آن پهن‌دشت
زمین شش شد و آسمان گشت هشت

 

[bluemoon]

ز سم سواران در آن پهن‌دشت
زمین شش شد و آسمان گشت هشت

دشت خشکید و زمین سوخت و باران نگرفت
زندگی بعد تو بر هیچکس آسان نگرفت