مشاعره واژه‌نما

[Fall]

من که شب‌ها ره تقوا زده‌ام با دف و چنگ
این زمان سر به ره آرم چه حکایت باشد؟

شب پرواز شما از قفس خانگیم
شب دیوانگیم در شب دیوانگیم!

 

[Roxan]

شب پرواز شما از قفس خانگیم
شب دیوانگیم در شب دیوانگیم!

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشقِ شکّر و بادام دوست

 

[Fall]

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشقِ شکّر و بادام دوست

عینک دودی ام از تو متلک می انداخت!
بعد هر سکس مرا عشق به شک می انداخت!!!!

 

[Roxan]

عینک دودی ام از تو متلک می انداخت!
بعد هر سکس مرا عشق به شک می انداخت!!!!

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است
مباد آن که در این نکته شک و ریب کند

 

[Fall]

کلید گنج سعادت قبول اهل دل است
مباد آن که در این نکته شک و ریب کند

در رکعت سوّم به شک افتاده ای انگار

و پشت شيشه می زند باران سنگينی!

 

[Roxan]

در رکعت سوّم به شک افتاده ای انگار

و پشت شيشه می زند باران سنگينی!

سیلِ سرشک ما ز دلش کین به در نبرد
در سنگ خاره قطرهٔ باران اثر نکرد

 

[Fall]

سیلِ سرشک ما ز دلش کین به در نبرد
در سنگ خاره قطرهٔ باران اثر نکرد

می کشم ناخن درازم را روی سنگی که سنگ قبر من است

در سرم زنده زنده می پوسند استخوان های دوست داشتنی!

 

[D3la]

گرچه تب استخوان من گرم ز مهر کرد و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

 

[Fall]

گرچه تب استخوان من گرم ز مهر کرد و رفت
همچو تبم نمی‌رود آتش مهر از استخوان

بعد از تو لای زخمهایم استخوان کردم
با هرکه میشد هرچه میشد امتحان کردم

 

[Roxan]

بعد از تو لای زخمهایم استخوان کردم
با هرکه میشد هرچه میشد امتحان کردم

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا، لطف تو آباد کند

 

[Fall]

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا، لطف تو آباد کند

قبول کردی و کردم جدایی و غم را
که ‌خواستی بروی تا که امتحان بدهی

 

[Roxan]

قبول کردی و کردم جدایی و غم را
که ‌خواستی بروی تا که امتحان بدهی

غم جهان مخور و پند من مبر از یاد
که این لطیفهٔ عشقم ز رهروی یادست

 

[D3la]

جهان پیریست بی‌بنیاد از این فرهاد‌کش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

 

[./.]

جهان پیریست بی‌بنیاد از این فرهاد‌کش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

این سرخ تیغ که خانه ز بنیاد برده است
از سنگ قلب تیرۀ شان آب خورده است

 

[*100RA*]

کمان آرشه زه کن که تیر لشگر غم
بر آن سر است که از قلب ما کند آماج

کمان آرش
وای اگه کمان آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهاد رو ببینه

 

[Roxan]

کمان آرش
وای اگه کمان آرش بشکنه به دست کینه
وای اگه دوباره شیرین مرگ فرهاد رو ببینه

دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن
که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد

 

[s@rah]

دل ضعیفم از آن می‌کَشَد به طَرْفِ چمن
که جان ز مرگ به بیماریِ صبا ببرد

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی

 

[./.]

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی
چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی

خاموشی ما از سر جبر است و گرنه
آتش که بر او چوب بریزند نمیرد

 

[اَشی مَشی]

خاموشی ما از سر جبر است و گرنه
آتش که بر او چوب بریزند نمیرد

چيست عشق؟ آتش به جان افروختن
کار آتش نیست غير از سوختن

 

[s@rah]

چيست عشق؟ آتش به جان افروختن
کار آتش نیست غير از سوختن

عشق شوری در نهاد ما نهاد
جان ما در بوته‌ی سودا نهاد
گفت‌وگویی در زبان ما فکند
جست‌وجویی در درون ما نهاد