مشاعره

[lyamyy]

منکر آیینه باشد چشم کور
دشمن آیینه باشد روی زرد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

 

[f.hn]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

حافظ

 

[GHAZALIIH]

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننموند آن شاهد هر جایی

حافظ

 

[lyamyy]

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننموند آن شاهد هر جایی

حافظ

یا در غمِ ما تمامْ پیوند
یا رشته‌ی عشق بُگسل از ما.

 

[f.hn]

یا در غمِ ما تمامْ پیوند
یا رشته‌ی عشق بُگسل از ما.

از گریه سوختیم و تو آهی نمی کنی
در آب و آتشیم و نگاهی نمی کنی

فغانی شیرازی

 

[tara_hpr]

از گریه سوختیم و تو آهی نمی کنی
در آب و آتشیم و نگاهی نمی کنی

فغانی شیرازی

یک دل و یک جهت و یک رو باش
از دو رویان جهان یک سو باش

جامی

 

[zeynabgol]

یک دل و یک جهت و یک رو باش
از دو رویان جهان یک سو باش

جامی

شب و شعر است و شراب و شیرینی
غنمیت است دراین شب که دوستان بینی

 

[tara_hpr]

شب و شعر است و شراب و شیرینی
غنمیت است دراین شب که دوستان بینی

* شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی.
سعدی *


یک نظر مستانه کردی عاقبت
عقل را دیوانه کردی عاقبت
با غم خود آشنای کردی مرا
از خودم بیگانه کردی عاقبت

فیض کاشانی

 

[f.hn]

* شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
غنیمت است چنین شب که دوستان بینی.
سعدی *


یک نظر مستانه کردی عاقبت
عقل را دیوانه کردی عاقبت
با غم خود آشنای کردی مرا
از خودم بیگانه کردی عاقبت

فیض کاشانی

تا که از جانب معشوق نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

 

[lyamyy]

تا که از جانب معشوق نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

در هوایت بی قرارم روز و شب
سر ز پایت بر ندارم روز و شب

مولانای جان

 

[GHAZALIIH]

در هوایت بی قرارم روز و شب
سر ز پایت بر ندارم روز و شب

مولانای جان

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

 

[lyamyy]

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

من‌شبنم‌خواب‌آلودیک‌ستاره‌ام‌
که‌روی‌علف‌های‌تاریکی‌چکیده‌ام
-سهراب‌سپهری

 

[zeynabgol]

من‌شبنم‌خواب‌آلودیک‌ستاره‌ام‌
که‌روی‌علف‌های‌تاریکی‌چکیده‌ام
-سهراب‌سپهری

مادرم در خواب است
و منوچهر، و پروانه و شاید همه مردم شهر...
شب مرداد به آرامی یک مرثیه از روی سر ثانیه ها میگذرد
و نسیمی خنک از حاشیه سبز پتو خواب مرا می روبد...


همچنان سهراب

 

[فرج]

مادرم در خواب است
و منوچهر، و پروانه و شاید همه مردم شهر...
شب مرداد به آرامی یک مرثیه از روی سر ثانیه ها میگذرد
و نسیمی خنک از حاشیه سبز پتو خواب مرا می روبد...


همچنان سهراب

دلم را بود از آن پیمان گسل امید یاریها
به نومیدی کشید آخر همه امیدواریها
رقیبان را ز وصل خویش تا کی معتبر سازی
مکن جانا که هست این موجب بی اعتباریها

 

[lyamyy]

دلم را بود از آن پیمان گسل امید یاریها
به نومیدی کشید آخر همه امیدواریها
رقیبان را ز وصل خویش تا کی معتبر سازی
مکن جانا که هست این موجب بی اعتباریها

این کهنه جهان بکس نماند باقی
رفتند و رویم دیگر آیند و روند

 

[فرج]

این کهنه جهان بکس نماند باقی
رفتند و رویم دیگر آیند و روند

در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است
بر حذر باش در این راه که سر در خطر است
پیش از آنروز که میرم جگرم را بشکاف
تا ببینی که چه خونها ز توام در جگر است

 

[lyamyy]

در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است
بر حذر باش در این راه که سر در خطر است
پیش از آنروز که میرم جگرم را بشکاف
تا ببینی که چه خونها ز توام در جگر است

تا گلِ روی تو دیدم همه گل‌ها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اَغیارند

 

[فرج]

تا گلِ روی تو دیدم همه گل‌ها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اَغیارند

در دل همان محبت پیشینه باقی است
آن دوستی که بود در این سینه باقی است
باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن
کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است

 

[lyamyy]

در دل همان محبت پیشینه باقی است
آن دوستی که بود در این سینه باقی است
باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن
کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است

تونه‌مثل‌آفتابی‌که‌حضوروغیبت‌افتد
دگران‌روندوآیندوتوهمچنان‌که‌هستی
سعدی

 

[فرج]

تونه‌مثل‌آفتابی‌که‌حضوروغیبت‌افتد
دگران‌روندوآیندوتوهمچنان‌که‌هستی
سعدی

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود
یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود