مشاعره واژه‌نما

[زهرای خوشحال (:]

ما گرفتیم آنچه را انداختی
دست حق را دیدی و نشناختی؟

دوست آن دانم که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

 

[کوچولو.]

دوست آن دانم که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند/ در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

 

[صآبا]

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند/ در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

 

[زهرای خوشحال (:]

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا

جوانی گه کار و شایستگی‌ست
گه خودپسندی و پندار نیست

 

[D3la]

جوانی گه کار و شایستگی‌ست
گه خودپسندی و پندار نیست

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟!
حسابش با کرام الکاتبین است

 

[riri]

تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟!
حسابش با کرام الکاتبین است

"پنداری" تو این شعر فعله، تو شعر قبلی "پندار" اسمه. غلط نمیشه ؟
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟

 

[D3la]

.

"پنداری" تو این شعر فعله، تو شعر قبلی "پندار" اسمه. غلط نمیشه ؟
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو
گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم


چرا میشه ولی حواسم نبود

 

[junoesque]

.

سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو
گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم

زلف تو بر دامن شب سایه فکن، ماه تمام
عاشق چشمان توام، جان به فدای این مقام

 

[صآبا]

زلف تو بر دامن شب سایه فکن، ماه تمام
عاشق چشمان توام، جان به فدای این مقام

من بودم و چشمان تو، نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی‌دانم از این، دیوانگی و عاقلی

 

[زهرای خوشحال (:]

من بودم و چشمان تو، نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی‌دانم از این، دیوانگی و عاقلی

ز هوشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه‌ شو ،  دیوانگی هم عالمی دارد

 

[صآبا]

ز هوشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه‌ شو ،  دیوانگی هم عالمی دارد

آنچه فرزانه به آزادی و زنهار نگفت
من دیوانه به زنجیر و به زندان گویم

 

[زهرای خوشحال (:]

آنچه فرزانه به آزادی و زنهار نگفت
من دیوانه به زنجیر و به زندان گویم

دانی شب چیست بشنو ای  فرزانه
خلوت کن عاشقان ز هر بیگانه

 

[صآبا]

دانی شب چیست بشنو ای  فرزانه
خلوت کن عاشقان ز هر بیگانه

شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی‌همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد

 

[زهرای خوشحال (:]

شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی‌همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد

در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

 

[صآبا]

در ره منزل لیلی که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

بار ما شیشه تقوا و سفر دور و دراز
گر سلامت بتوان بار به‌ منزل بردن

 

[bluemoon]

بار ما شیشه تقوا و سفر دور و دراز
گر سلامت بتوان بار به‌ منزل بردن

یارب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

 

[صآبا]

یارب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گقت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

 

[زهرای خوشحال (:]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گقت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

منشین با بدان که صحبت بد
گر چه پاکی تو را پلید کند

 

[bluemoon]

منشین با بدان که صحبت بد
گر چه پاکی تو را پلید کند

آفتاب ارچه روشن است او را
پاره ای ابر ناپدید کند

 

[صآبا]

آفتاب ارچه روشن است او را
پاره ای ابر ناپدید کند

کنون که رو به غروب آفتاب مهر و وفاست
هر آکه شمع دلی برفروخت، ماه من است