مشاعره واژه‌نما

[کوچولو.]

آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل

همه در سایه گیسویِ  نگار آخر شد

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام/ دل تو را می طلبد، دیده تو را می جوید

 

[D3la]

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام/ دل تو را می طلبد، دیده تو را می جوید

بسازم خنجری نیشش ز فولاد
زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 

[تایماز.ر]

اندر دل من درون و بیرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست
اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد وجود من چون همه اوست

 

[کوچولو.]

اندر دل من درون و بیرون همه او است
اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست
اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد
بی‌چون باشد وجود من چون همه اوست

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون / پنهان نمی ماند که خون ، بر آستانم می رود

 

[زهرای خوشحال (:]

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون / پنهان نمی ماند که خون ، بر آستانم می رود

جز آستان تو ام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در ، حواله گاهی نیست

 

[صآبا]

جز آستان تو ام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در ، حواله گاهی نیست

شب کز نهیب شیر فلک خفته‌ای خراب
خواب سحر حواله به خرگوش می‌کنی

 

[zeynabgol]

شب کز نهیب شیر فلک خفته‌ای خراب
خواب سحر حواله به خرگوش می‌کنی

سحر آمدم به کویت، به شکار رفته بودی
تو که سگ نبرده بودی، به چه کار رفته بودی؟

 

[زهرای خوشحال (:]

سحر آمدم به کویت، به شکار رفته بودی
تو که سگ نبرده بودی، به چه کار رفته بودی؟

به تن اینجا به باطن در چه کاری
شکاری می کنی یا تو شکاری ؟

 

[صآبا]

به تن اینجا به باطن در چه کاری
شکاری می کنی یا تو شکاری ؟

آراسته ظاهریم و باطن نه چنان
القصه چنان که می‌نماییم نه‌ایم

 

[bluemoon]

آراسته ظاهریم و باطن نه چنان
القصه چنان که می‌نماییم نه‌ایم

لطف پنهانی او در حقِ من بسیار است
گر به‌ ظاهر سخنش نیست سخن بسیار است

 

[صآبا]

لطف پنهانی او در حقِ من بسیار است
گر به‌ ظاهر سخنش نیست سخن بسیار است

خاموش کن کاندر سخن حلوا بیفتد از دهن
بی گفت مردم می‌برند بویی که من بوییده‌ام

 

[D3la]

سحر باد صبا بویی ز زلف یار می‌آورد
دل غمدیده‌ی مارا ز نو در کار می‌آورد

 

[riri]

سحر باد صبا بویی ز زلف یار می‌آورد
دل غمدیده‌ی مارا ز نو در کار می‌آورد

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

 

[صآبا]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را

 

[کوچولو.]

بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را

ژاله بر لاله فرو می چکد از دامن ابر/ خیز و با لاله رخی ساحت گلزار ببوی

 

[صآبا]

ژاله بر لاله فرو می چکد از دامن ابر/ خیز و با لاله رخی ساحت گلزار ببوی

لاله از خاک جوانان به در آمد که تو هم
شهریارا به سر تربت شهیار آیی

 

[bluemoon]

لاله از خاک جوانان به در آمد که تو هم
شهریارا به سر تربت شهیار آیی

مطمئن باش که مهرت نرود از دل من،
مگر آن روز که در خاک شود منزل من

 

[صآبا]

مطمئن باش که مهرت نرود از دل من،
مگر آن روز که در خاک شود منزل من

از دیده مرا آب روان است ز مهرت
هم در سر مهر تو کنم روح و روان را

 

[کوچولو.]

از دیده مرا آب روان است ز مهرت
هم در سر مهر تو کنم روح و روان را

قد تو تا بشد از جویبار دیده ی من/ به جای سرو جز آب روان نمی بینم

 

[bluemoon]

قد تو تا بشد از جویبار دیده ی من/ به جای سرو جز آب روان نمی بینم

گرچه گاهی تندبادی شاخه‌ای را هم شکست
سرو می‌ماند ولی توفان به پایان می‌رسد