مشاعره

[Strangers]

وان گِل با زبان حال با او می گفت
ساکن ، که چو من بسی لگد خواهی کرد خیام

خیام

ما مست صبوحیم زمیخانه توحید

حاجت به می و خانه خمار نداریم

 

[SARA.MA]

وان گِل با زبان حال با او می گفت
ساکن ، که چو من بسی لگد خواهی کرد خیام

خیام

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!
مولوی

 

[Strangers]

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!
مولوی

مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است

زان رو سپرده اند به مستی و شرب مدام ما

 

[Apar]

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!
مولوی

مائیم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایه دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم
آیینه زنگ خورده و جام جمیم
خیام

 

[Strangers]

مائیم که اصل شادی و کان غمیم
سرمایه دادیم و نهاد ستمیم

پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم
آیینه زنگ خورده و جام جمیم
خیام

می فروشی گفت کالایم می است

رونق بازار من ساز و نی است

 

[Apar]

می فروشی گفت کالایم می است

رونق بازار من ساز و نی است

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه

خیام

 

[Strangers]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه

خیام

هرکسی را نتوان گفت که صاحب نظر است

عشقبازی دگر و نفس پرستی دگر است

 

[Apar]

هرکسی را نتوان گفت که صاحب نظر است

عشقبازی دگر و نفس پرستی دگر است

تا چند حدیث پنج و چار ای ساقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای ساقی

خاکیم همه چنگ بساز ای ساقی
بادیم همه باده بیار ای ساقی

خیام

 

[Strangers]

تا چند حدیث پنج و چار ای ساقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای ساقی

خاکیم همه چنگ بساز ای ساقی
بادیم همه باده بیار ای ساقی

خیام

یا بزن سیلی به رویم یا نوازش کن سرم

در دو حالت چون رسم بردست تو می بوسمش

 

[Apar]

یا بزن سیلی به رویم یا نوازش کن سرم

در دو حالت چون رسم بردست تو می بوسمش

شايد که به عشق نيک انديشه کنيم
فرهاد شويم و عاشقي پيشه کنيم

سلمان هراتی

 

[Strangers]

شايد که به عشق نيک انديشه کنيم
فرهاد شويم و عاشقي پيشه کنيم

سلمان هراتی

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد
قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

 

[Apar]

مرا مهر سيه چشمان ز سر بيرون نخواهد شد
قضای آسمان است اين و ديگرگون نخواهد شد

دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار

و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

خیام

 

[Krypton]

دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار

و آن گل بزبان حال با او می‌گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

خیام

رام تو نمی‌شود زمانه
رام از چه شدی؟، رمیدن آموز

 

[Strangers]

رام تو نمی‌شود زمانه
رام از چه شدی؟، رمیدن آموز

روز و شب خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

 

[Apar]

روز و شب خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع

عشق تو می کشاندم شهر به شهر , کو به کو
مهر تو می دواندم پهنه به پهنه ، سو به سو

سیل سرشک و خون دل ، از دل و دیده شد روان
قطره به قطره ، شط به شط ، بحر به بحر ، جو به جو

محمد صادق رفعت سمنانی

 

[Krypton]

عشق تو می کشاندم شهر به شهر , کو به کو
مهر تو می دواندم پهنه به پهنه ، سو به سو

سیل سرشک و خون دل ، از دل و دیده شد روان
قطره به قطره ، شط به شط ، بحر به بحر ، جو به جو

محمد صادق رفعت سمنانی

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من
تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من

ناله زیر و زار من زارتر است هر زمان
بس که به هجر می‌دهد عشق تو گوشمال من
سعدی

 

[Apar]

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من
تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من

ناله زیر و زار من زارتر است هر زمان
بس که به هجر می‌دهد عشق تو گوشمال من
سعدی

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است خیام

خیام

 

[_SAEED]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است خیام

خیام

مرا جفا و وفای تو پیش یک سان است
که هرچه دوست پسندد به جای دوست نکوست
افصح المتکلمین سعدی
مقطع شعر هم بسی زیباست:
ز دوست هرکه تو بینی مراد خود خواهد
مراد خاطر سعدی، مراد خاطر اوست

 

[Apar]

مرا جفا و وفای تو پیش یک سان است
که هرچه دوست پسندد به جای دوست نکوست
افصح المتکلمین سعدی
مقطع شعر هم بسی زیباست:
ز دوست هرکه تو بینی مراد خود خواهد
مراد خاطر سعدی، مراد خاطر اوست

تا کی غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه

پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه خیام

خیام

 

[Reza43]

مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
اندر بهار حسنش شاخ و شجر برقص آ

مولوی