مشاعره

[Sariii_m]

دیری است از خود از خدا از خلق دورم
با این همه در عین بی تابی صبورم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه ما پنداشتیم

 

[صآبا]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه ما پنداشتیم

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

 

[Mojo]

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

نمک در نمکدان شوری ندارد.
بتمن با کسی شوخی ندارد

 

[صآبا]

نمک در نمکدان شوری ندارد.
بتمن با کسی شوخی ندارد

دلا نزد کسی بنشین کهواو از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

 

[Mojo]

دلا نزد کسی بنشین کهواو از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در میان عاشقان عاقل مبا
خاصه اندر عشق این لعلین قبا

 

[صآبا]

در میان عاشقان عاقل مبا
خاصه اندر عشق این لعلین قبا

ای که همه نگاه من خورده گره به روی تو
تا نرود نفس ز تن پا نکشم ز کوی تو

 

[a×(S+n)]

ای که همه نگاه من خورده گره به روی تو
تا نرود نفس ز تن پا نکشم ز کوی تو

ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی
جز بدان عارض شمعی نبود پروازم

 

[ماهی سیاه کوچولو]

ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی
جز بدان عارض شمعی نبود پروازم

می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانهٔ خویش
بخدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانهٔ خویش

 

[صآبا]

می روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانهٔ خویش
بخدا می برم از شهر شما
دل شوریده و دیوانهٔ خویش

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بند است

 

[riri]

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بند است

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

 

[Hriend]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

تا چند کشم غصهٔ هر ناکس را
وز خسّتِ خود خاک شوم هر کس را

کارم به دعا چو برنمی‌آید راست
دادم سه طلاق این فلک اطلس را

 

[melina03]

تا چند کشم غصهٔ هر ناکس را
وز خسّتِ خود خاک شوم هر کس را

کارم به دعا چو برنمی‌آید راست
دادم سه طلاق این فلک اطلس را

ای نسیم سحر ارامگه یار کجاست
منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست

 

[riri]

ای نسیم سحر ارامگه یار کجاست
منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

 

[melina03]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

شراب از دست خوبان سلسبیلست
و گر خود خون میخواران سبیلست

(امیدوارم درست یادم باشه و درست نوشته باشم)

 

[riri]

بیتامو شک دارم قبلاً نوشتم یا نه
تو همین صفحه نباشه اوکیه دیگه ؟

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

 

[صآبا]

بیتامو شک دارم قبلاً نوشتم یا نه
تو همین صفحه نباشه اوکیه دیگه ؟

تا توانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

دل من چون به عشق مایل شد
عشق در گردنش حمایل شد

 

[riri]

دل من چون به عشق مایل شد
عشق در گردنش حمایل شد

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت کلامی و سلامی نفرستاد

 

[Hriend]

دیریست که دلدار پیامی نفرستاد
ننوشت کلامی و سلامی نفرستاد

دی شانه زد آن ماه خمِ گیسو را
بر چهره نهاد زلفِ عنبر بو را

پوشید بدین حیله رخِ نیکو را
تا هر که نه محرم نشناسد او را

 

[a×(S+n)]

آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند
بر جای بدکاری چو من یک دم نکوکاری کند

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

 

[riri]

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

یاد باد آنکه سر کوی تو ام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود