دیدن روی تو آسان نیست آه
مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم
می روی و گریه می آید مرا
در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده
همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
تا کی در انتظار گذاری به زاریم
من از غم تو هر روز دو صد بار بمیرم
یار و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
نگاه تو میان گچ و یاسمین
نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
اگر اهل دلي ديدي، سلام من رسان بر وي
من سکوت خویش را گم کرده ام!
نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای جان جان جانم تو جان جان جانی
یادگاران بود واز یاران دیرین یادها
دکتر این بار برایم نمِ باران بنویس
در زمانه کار، کار عشق توست