یارب به خدائی خدائیت/ وانگه به کمال پادشائیت
کز عشق به غایتی رسانم / کو ماند اگر چه من نمانم
از چشمه عشق ده مرا نور/ واین سرمه مکن ز چشم من دور
گرچه ز شراب عشق مستم / عاشقتر ازین کنم که هستم
گویند که خو ز عشق واکن/ لیلیطلبی ز دل رها کن
یارب تو مرا به روی لیلی/ هر لحظه بده زیاده میلی
از عمر من آنچه هست بر جای / بستان و به عمر لیلی افزای
گرچه شدهام چو مویش از غم / یک موی نخواهم از سرش کم