مشاعره

[صآبا]

یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد

درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

 

[2025/8/8]

درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند

 

[صآبا]

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
وان که این کار ندانست در انکار بماند

دل‌ می‌رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[riri]

دل‌ می‌رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو خوابست و بیدارش کند

 

[صآبا]

ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو خوابست و بیدارش کند

دست نوازشی به سر و گوش من بکش
سازی شدی که شور و نوایی بخوانمت

 

[2025/8/8]

دست نوازشی به سر و گوش من بکش
سازی شدی که شور و نوایی بخوانمت

تا زدم یک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمین مست، آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست

 

[صآبا]

تا زدم یک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمین مست، آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست

تو خود به جامه خوابی و ساقیان صبوح
به یاد چشم تو گیرند جام صهبا را

 

[2025/8/8]

تو خود به جامه خوابی و ساقیان صبوح
به یاد چشم تو گیرند جام صهبا را

از روی سخا حاصل ده ملک بدادیم
با اسب شرف منزل نه چرخ بریدیم

 

[riri]

از روی سخا حاصل ده ملک بدادیم
با اسب شرف منزل نه چرخ بریدیم

ماه فروماند از جمال محمد (ص)
سرو نباشد به اعتدال محمد (ص)
-سعدی

 

[riri]

در شگفتم که در این مدت ایام فراق
برگرفتی ز حریفان‌ دل و دل‌ می‌دادت‌
حافظ‌

تن مرده و گریه دوستان
به از زنده و خنده دشمنان

 

[riri]

نگفتم روزه بسیاری نپاید
ریاضت بگذرد سختی سر آید
سعدی

دوای تو دوای توست حافظ
لب و نوشش لب و نوشش لب و نوش !
-حافظ دیگه

 

[riri]

شب تا سحر مِی‌نَغنَوَم‌، واندرز‌ کس مِی‌نَشنَوَم
وین ره نه قاصد می‌روم، کز کف عنانم‌ می‌رود
حافظ‌

دلا دیدی که آن فرزانه فرزند
چه دید اندر خم این طاق رنگین؟
به جای لوح سیمین در کنارش
فلک بر سر نهادش لوح سنگین
-حافظ

 

[riri]

نشسته‌ام در انتظار این غبار بی‌سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زند
سایه‌

دل بسی خون به کف اورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
-حافظ

 

[صآبا]

دل بسی خون به کف اورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
-حافظ

دی می‌شد و گفتم صنما عهد به جای آن
گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست

 

[صآبا]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت‌
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
حافظ‌

تا توانی دلی بدست آور
دل شکستن هنر نمی‌باشد

 

[صآبا]

دلم صد بار می‌گوید که چشم از فتنه بر هم نِه
دگر ره دیده می‌افتد بر آن بالای فتانم

من از گیسوش فهمیدم به وقت مرگ نزدیکم
خوشا ای عشق ممنونم همیشه خوش‌خبر باشی

 

[riri]

من از گیسوش فهمیدم به وقت مرگ نزدیکم
خوشا ای عشق ممنونم همیشه خوش‌خبر باشی

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
-حافظ

 

[junoesque]

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
-حافظ

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با منشین کز تو سلامت برخاست
-حافظ

 

[صآبا]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با منشین کز تو سلامت برخاست
-حافظ

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می‌گذرم

 

[طوطو]

تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می‌گذرم

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادَم
دل و جان را ز تو دیدم ، دل و جان را به تو دادم