قسمـت‌های جالـبِ کتـاب‌ها

[آرتمیس]

《ابراهیم بیگانگان را پذیرفت و خداوند خوشنود شد. الیاس بیگانگان را دوست نداشت و خداوند خوشنود شد. داوود به اعمالش افتخار می کرد و خداوند خوشنود شد. میخانه دار کنار محراب از اعمالش شرمنده شد و خداوند خوشنود شد. یحیای تعمید دهنده به صحرا رفت و خداوند خوشنود شد. پولس به شهر های بزرگ امپراتوری روم رفت و خداوند خوشنود شد. چگونه می توان دریافت موجبات خوشنودی خداوند چیست؟ از قلبت پیروی کن و خداوند خوشنود خواهد شد .》

شیطان و دوشیزه پریم _ پائولو کوئیلو

 

[mohad_z]

_اینگیس، داری با چی بهشون حمله میکنی؟
اینگیس بی اینکه چشمانش را باز کند پوزخندی زد.«اضطراب. هیچی مثل اضطراب آدمو از پا در نمیاره. با ترس میتونی بجنگی؛با وحشت میتونی رو به رو شی؛ غم رو میتونی هل بدی عقب؛ ولی با یه مشت اگه و اما و نکنه چی کار میخوای بکنی؟ اضطراب سلاح محبوب منه.»

از کتاب فراخوان‌رنگ‌ها، جلد اول مجموعه کوارتت نهایی
نوشته آرمینا سالمی، نشر باژ
ژانر: علمی تخیلی

 

[شیـوا]

او فکر میکرد که دنیا دچار دردسر شده و فقط هم دو راه حل موجود است، یا آنقدر بخندیم تا منفجر شویم و یا فقط منفجر شویم!

| مردی با کبوتر |
| رومن گاری |

 

[PD]

[عمو جان] جعبه را به سینه فشرد، سپس دولا شد، جعبه را روی آب گذاشت و لحظه‌ای با دستش آن را نگه‌داشت. با لحن سرکشی گفت:«برو بهشون بگو. برو وسط راه بگند تا ببینن. تو جور دیگه نمی‌تونی باهاشون حرف بزنی. حتی نمی‌دونم دختربچه‌ای یا پسربچه و نمی‌خوام هم بدونم. برو سر راهها بخواب. شاید اینجوری حالیشون بشه.»
خوشه های خشم

 

[ای فر]

تو روی نیمکتی نشسته ای این سر دنیا که تمام آنچه میخواهی،یکی ست که ان سر دنیا روی نیمکتی نشسته است که تمام انچه میخواهد تویی ...
نیمکت های دنیا را بد چیده اند !
سه کتاب ،زویا پیرزاد

 

[علیرضا ح.]

«یهودیان حق استفاده از منبع آب مسلمانان را ندارند و در محلۀ یهودی‌نشین تهران مخزن آب بزرگی وجود دارد که هر سه یا چهار ماه آن را پر می‌کنند. اتفاقا این منبع را قبل از شیوع بیماری وبای سال ۱۹۰۴ پر از آب کرده بودند. چون یهودیان نمی‌توانستند از جای دیگری آب بنوشند، منبع هم آلوده نشده بود. محلۀ آن‌ها با وجود کثافتی که داشت گرفتار بیماری نشد و اگر برای فرش‌های ارزانی که بیماران وبایی بر آن‌ها مرده بودند اقدام نمی‌کردند، هرگز منطقۀ آن‌ها آلودۀ وبا نمی‌شد.
با این همه تحقیری که می‌شوند، هر کس خواست بدون علتی می‌تواند کتک مفصلی به آنان بزند، حقوقشان پایمال می‌شود و همواره مورد ستم و اجحاف‌اند، باز هم می‌بینم که این یهودی‌های احمق در ایران ماند‌ه‌اند.»

کتاب «بیست سال در ایران (روایت یک زندگی در دوران سه پادشاه قاجار)»، جان ویشارد، ترجمۀ علی پیرنیا، انتشارات پل فیروزه (موسسه آبی پارسی) ، صفحۀ ۱۵۲.

[نمی‌دونم صحت‌سنجی این حرف‌های پزشک آمریکایی قابل انجام هست یا نه ولی در صورت درستی، شگفتا از این جماعت که هیچ تپّه‌ای رو بی‌اثر رها نکردن!]

 

[hosam.r]

همچنین به شما گفته‌اند که زندگی تاریکی‌ست و شما از فرط خستگی آنچه را خستگان می‌گویند تکرار می‌کنید.
و من به شما می‌گویم که زندگی به راستی تاریکی‌ست مگر آن که شوق باشد.
و شوق همیشه کورست مگر آن که دانشی باشد.
و دانش همیشه بیهوده است مگر آن که کاری باشد
و کار همیشه تهی است مگر آن که مهری باشد
و هرگاه که با مهر کار کنید خود را به خویشتن خویش می‌بندید و به یکدیگر و به خداوند خود.
و اما کار کردن با مهر یعنی چه؟
یعنی بافتن پارچه‌ای که تار و پودش را از دل خود بیرون کشیده باشی چنان که گویی دلدارت آن پارچه را خواهد پوشید.
یعنی ساختن خانه از روی محبت چنان که گویی دلدارت در آن خانه خواهد زیست.
یعنی کشتن دانه از روی لطف و بر داشتن حاصل از روی شادی چنان که گویی دلدارت میوه‌اش را خواهد خورد.
یعنی دمیدن دمی از روح خویش در هر آنچه می‌سازی.
و دانستن این که همه مردگان آمرزیده گرداگردت ایستاده‌اند و تو را می‌نگرند.
بارها از شما شنیده‌ام چنان که گویی در خواب سخن می‌گویید " آن که با مرمر کار می‌کند و شکل روح خود را در سنگ می‌بیند شریف‌تر از اوست که زمین شخم می‌زند"
"و آن که رنگین کمان را به چنگ می‌آورد و در هیئت انسان روی پارچه می گذارد برتر از اوست که پای‌افزار ما را می‌دوزد"
ولی من می‌گویم -نه در خواب در عین بیداری نیمروز- که سخن باد با بلوط تناور شیرین‌تر از سخن او با تیغه‌های گیاه نیست!
و بزرگی تنها از آن کسی‌ست که از صدای باد ترانه می‌سازد
که با مهر خود او شیرین‌تر شده است.
کار مهریست که به چشم می آید
و تو اگر نتوانی با مهر کار کنی و جز از روی بیزاری کار نکنی، بهتر آن است که از کار دست بداری و در کنار دروازه معبد بنشینی و از کسانی که با شادی کار می‌کنند صدقه بگیری!
زیرا که اگر نان را از روی بی‌اعتنایی بپزی نان تلخی می‌پزی که خورنده را فقط نیم‌سیر می‌سازد.
و اگر انگور را از روی نا‌خرسندی در چرخشت بریزی ناخرسندی تو نبیذ را زهرآلود خواهد کرد.
و اگر مانند فرشتگان آواز بخوانی و مهری به آواز نورزی گوش مردمان را از شنیدن صداهای روز و صداهای شب باز می داری.

پیامبر
جبران خلیل جبران

اینقدر این بخش از کتاب رو دوست داشتم که "بامهر" تو دفترم نوشتمش...

 

[MmmSampadi]

اندی تونلی رو که برای حفرش به 600 سال زمان نیاز داشت در 20 سال کند تنها چیزی که نیاز بود فشار و زمان بود برای همه کار ها فقط به فشار و زمان نیازه

کتاب رستگاری در شاوشنک

 

[نیمآ]

با خودمان میگوییم عادت می کنیم؛
و با صراحت زیادی
این جمله را تکرار می کنیم
آن چیزی که هیچ کس نمی پرسد این است که
به چه قیمتی عادت می کنیم ..‌ ؟!

ژوزه ساراماگو

 

[mohad_z]

کسی که بهای چیزی را می‌پردازد، معمولا ارزش بیش‌تری برایش قائل می‌شود تا کسی که همان گزینه را رایگان به‌دست آورده است.

×کتاب چشمان تاریکی / دین کونتز / نشر هزار افسان / میثم فرجی

 

[mohad_z]

بخش‌هایی از کتاب مرد زیرزمینی
نوشته میک جکسون
ترجمه میثم فرجی
نشر چشمه

وقتی کسی شروع به کارهای عجیب‌وغریب می‌کند و خودش را از دیگران پنهان می‌کند، مردم به تخیل‌شان اجازه می‌دهند پا را از گلیمش درازتر کند. وقتی هم که خیال‌پردازی‌شان تمام شد، از او یک هیولا ساخته‌اند، اما این‌ها همه زاییده‌ی ذهن آن‌هاست.
ص۲۳

اغلب ما ایده‌های عجیب‌وغریبی داریم که دل‌مان می‌خواهد به‌شان جامه‌ی عمل بپوشانیم، اما پولی برای این کار نداریم.
ص ۲۴

 

["Mehrab"]

خاطرات خیلی عجیب هستند.گاهی اوقات می خندیم به روزهایی که گریه می کردیم،و گاهی گریه می کنیم به یاد روزهایی که می خندیدیم !


دیدن دختر
هاروکی موراکامی

 

[Anaana]

•ابله ♡
می خواهم اقلا یک نفر باشد
که من با او از همه چیز همانطور
حرف بزنم که با خودم حرف می زنم!

 

[پریا :)]

من بارها زنبور قورت داده‌ام. و سالی حداقل دو بار یه پرنده می‌خوره به سرم. همیشه وقتی دارم سر یکی داد می‌زنم می‌خورم زمین. وقتی پیانو می‌زنم محاله درش رو انگشت هام بسته نشه. امکان نداره شب بخوام از رو ریل قطار رد بشم و یهو یه قطار بوق زنان نیاد طرفم، محاله موقع رد شدن از وسط محوطه‌ی چمن فواره‌ها کار نیفتن. هر نردبانی ازش رفتم بالا یه پله‌ش زیر پام شکسته. محاله ممکنه روز تولدم مریض نشم. هر بار سفر می‌کنم یه روز بعد از جشن می‌رسم به شهر. آخه آدم ممکنه به چندتا زن چاق بگه باردار شدنت مبارک؟

– کتاب ریگ روان اثر استیو تولتز

آخرین مورد تجربه خودمم بوده !