مشاعره

[خرامان]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد

در باغ بجای سبزه گو خار برآ
از ابر به جای قطره گو سنگ ببار

 

[…Again]

در باغ بجای سبزه گو خار برآ
از ابر به جای قطره گو سنگ ببار

رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی

 

[Skyblu.e]

رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی

یار مرا.. غار مرا.. عشق جگرخوار مرا

یار تویی...غار تویی....خواجه نگهدار مرا

 

[خرامان]

یار مرا.. غار مرا.. عشق جگرخوار مرا

یار تویی...غار تویی....خواجه نگهدار مرا

از آتش حسرت بین بریان جگر دجله
خود آب شنیدستی کآتش کندش بریان

 

[فائزه.]

از آتش حسرت بین بریان جگر دجله
خود آب شنیدستی کآتش کندش بریان

نمانده هیچ به جز دردِ بی‌شمار از من
که انتقام گرفته‌ست روزگار از من
هرآن‌چه داشته‌ام، داده‌ام به خاطر تو
دل مرا ببر اکنون به یادگار از من

 

[خرامان]

نمانده هیچ به جز دردِ بی‌شمار از من
که انتقام گرفته‌ست روزگار از من
هرآن‌چه داشته‌ام، داده‌ام به خاطر تو
دل مرا ببر اکنون به یادگار از من

نامت شنوم دل ز فرح زنده شود
حال من از اقبال تو فرخنده شود

 

[Skyblu.e]

نامت شنوم دل ز فرح زنده شود
حال من از اقبال تو فرخنده شود

دود اگر بالا نشین است کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

 

[خرامان]

دود اگر بالا نشین است کسر شان شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

تو مر دیو را مردم بد شناس
کسی کو ندارد ز یزدان سپاس

 

[Neuro_Yasna]

تو مر دیو را مردم بد شناس
کسی کو ندارد ز یزدان سپاس

سحرم دولت بيدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

 

[خرامان]

سحرم دولت بيدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

 

[Neuro_Yasna]

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

دیگر ای باد صبا دست ز بختم بردار، خبر از یار نیار
دل من خاک شد و دوش به بادش دادم