مشاعره

[OMO]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

مشتاق گل از سرزنش خار نترسد
جویان رخ یار ز اغیار نترسد

 

[majn0_0n]

مشتاق گل از سرزنش خار نترسد
جویان رخ یار ز اغیار نترسد

در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ورنه سخن این بود و ما گفتیم

 

[OMO]

در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ورنه سخن این بود و ما گفتیم

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

 

[majn0_0n]

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

من رمیده ز غیرت ز پا فتادم دوش
نگار خویش چو دیدم بدست بیگانه

 

[OMO]

من رمیده ز غیرت ز پا فتادم دوش
نگار خویش چو دیدم بدست بیگانه

هرگز نشود غمت ز یادم
تو نیز مرا مکن فراموش
شد خواب ز چشم من رمیده
تا هست غم توام در آغوش

 

[majn0_0n]

هرگز نشود غمت ز یادم
تو نیز مرا مکن فراموش
شد خواب ز چشم من رمیده
تا هست غم توام در آغوش

شراب تلخ سوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

 

[OMO]

شراب تلخ سوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

 

[majn0_0n]

من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

مرا بکشتی باده درفکن ای ساقی
که گفته اند نکوئی کن و در آب انداز

 

[OMO]

مرا بکشتی باده درفکن ای ساقی
که گفته اند نکوئی کن و در آب انداز

زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت
گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت

 

[majn0_0n]

زان یارِ دلنوازم شُکریست با شکایت
گر نکته دانِ عشقی بشنو تو این حکایت

تا سِحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمۀ جادو نهاده ایم

 

[OMO]

تا سِحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمۀ جادو نهاده ایم

ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم
پوشیده چه گوییم همینیم که هستیم

 

[majn0_0n]

ما رند و خراباتی و دیوانه و مستیم
پوشیده چه گوییم همینیم که هستیم

مرا غز تست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسن دگر باد

 

[OMO]

مرا غز تست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسن دگر باد

دیدی ای دل که غمِ عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد

 

[majn0_0n]

دیدی ای دل که غمِ عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

 

[OMO]

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

دیشب تو را به ما سر مهر و وفا نبود
آن گرمی و محبت و شور و صفا نبود
(بچه تو خسته نشدی؟)

 

[majn0_0n]

دیشب تو را به ما سر مهر و وفا نبود
آن گرمی و محبت و شور و صفا نبود

در اب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

(بچه تو خسته نشدی؟)

نه چطور؟!

 

[OMO]

در دیاری که درو نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیوفتد به کسی کار کسی

یار با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم؟
دولتِ صحبتِ آن مونسِ جان ما را بس

 

[majn0_0n]

یار با ماست، چه حاجت که زیادت طلبیم؟
دولتِ صحبتِ آن مونسِ جان ما را بس

سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند

 

[OMO]

دوستی کِی آخر آمد؟ دوست‌دار‌ان را چه شد؟
خون چکید از شاخِ گل، بادِ بهار‌ان را چه شد؟

 

[OMO]

دست طمع چو پیش کسان می کنی دراز
پل بسته ای که بگذری از آرزوی خویش

دل به جان آمد ز وحشت دل شکاران را چه شد؟
زاهدان سنگدل بستند اگر کشتی به خشک
همت دریا رکاب میگساران را چه شد؟