مشاعره

[MCKPJ]

یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری‌ست
وای اگر کار من و عشق به فردا بکشد..

دردی که در دل دارم، بی‌پایان و عمیق است
دست تقدیر ما را، به کجاها خواهد برد؟

 

[MCKPJ]

در قنوتم ز خدا عقل طلب می‌کردم
عشق اما خبر از گوشه محراب گرفت..

تقدیر من این بود که عشق را بیابم
تجربه‌ای از دل، در گوشه محراب گرفت

 

[MCKPJ]

تو اگر یوسف خود را نشناسی عجب است
ای که بینا شده چشم تو ز یک پیراهن

نمی‌دانی که در دل چه رازها نهفته است
نغمه‌ای از عشق در جان تو زنده است

 

[MCKPJ]

تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

تقدیر، گاهی سخت است و دل را می‌فشارد
تنگی دل، یاد یاری را در جان می‌سازد

 

[majn0_0n]

تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

تا بگیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی در حلقه ای در ذکر یارب یاربست

 

[Hriend]

تا بگیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی در حلقه ای در ذکر یارب یاربست

تا سرِ زلفِ تو در دستِ نسیم افتادست
دلِ سودازده از غُصه دو نیم افتادست

 

[Hriend]

تفاوتی نکند قدر پادشایی را
که التفات کند کمترین گدایی را

آن که جز کعبه مُقامش نَبُد از یادِ لبت
بر درِ میکده دیدم که مُقیم افتادست

 

[Hriend]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

ای فروغِ ماهِ حُسن‌، از روی رخشان شما
آبِ‌روی خوبی از چاه زَنَخدان شما

 

[Hriend]

از بی ادبی کسی به جایی نرسید
حقا که ادب تاج سر مردان است

تویی که بر سرِ خوبانِ کشوری چون تاج
سِزَد اگر همهٔ دلبران دَهَندَت باج

 

[Hriend]

جهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقی
که سلطانی عالم را طُفِیل عشق می بینم

میرِ من خوَش می‌روی کاندر سر و پا میرمت
خوش خِرامان شو که پیشِ قدِ رعنا میرمت

 

[Hriend]

تو اول بگو با کیان دوستی
من آنگه بگویم که تو کیستی

یارم چو قدحْ به دست گیرد
بازارِ بُتانْ شکست گیرد

 

[مثبت]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

در این جولانگه موران که در پرده سلیمان است
دلی در تنگنای حادثه گوید زمستان است

 

[Hriend]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود

 

[MCKPJ]

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود

در دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود

 

[Hriend]

در دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
وز لبِ ساقی شرابم در مَذاق افتاده بود

در مقاماتِ طریقت هر کجا کردیم سِیر
عافیت را با نظربازی فِراق افتاده بود

 

[MCKPJ]

در مقاماتِ طریقت هر کجا کردیم سِیر
عافیت را با نظربازی فِراق افتاده بود

در دل شب، دلی شاداب و بی‌نظیر
درد فراق را با یاد تو فراموش کرده بود

 

[C.Y.R.U.S]

در دل شب، دلی شاداب و بی‌نظیر
درد فراق را با یاد تو فراموش کرده بود

دانه فلفل سیاه و خال مه رویان سیاه
هردو جانسوزند اما این کجا و آن کجا

 

[MCKPJ]

دانه فلفل سیاه و خال مه رویان سیاه
هردو جانسوزند اما این کجا و آن کجا

الفتی در چشمان، دارک لایت چون فلفل
آسیب می‌زد به جا، با کلامی دلنشین و اصل

اثرگذار و تند، در دل هر گفتگو
یادش همیشه زنده، در خاطر ما و تو .
خودم سروده ام.

 

[MCKPJ]

الا ای یوسف مصری که کردنت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی؟

یاد تو در دل ما، چون مهر فرزندی است
یوسف، ای مغرور، در دل ما همیشه زنده است

 

[C.Y.R.U.S]

یاد تو در دل ما، چون مهر فرزندی است
یوسف، ای مغرور، در دل ما همیشه زنده است

تو مپندار که من دلبر دیگر گیرم
بی وفایی کنم و غیر تو دلبر گیرم

بعد صد سال اگر سر قبرم گذری
من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم