مشاعره

[Mojo]

از سایه سنگین تو من کمترم آیا؟
بگذار به دنبال تو خود را بکشانم

مرا به یاد تو می‌کشانم،
مهر تو در دل، جاودانم.

 

[Mojo]

یاد تو در دل من ز آتش است و درد
یادآور عشق تو، هر لحظه در نبرد

 

[Mojo]

دل محرم بیان این بگفتی
اگر بودی به عالم نیم محرم
ز آب و گل برون بردی شما را
اگر بودی شما را پای محکم

محرمی که در دل است، بی‌نهایت است
مردی که در عشق تو باشد، محرم است

 

[majn0_0n]

محرمی که در دل است، بی‌نهایت است
مردی که در عشق تو باشد، محرم است

تا سحر چشم یار چه بازی کند که باز
بنیاد بر کرشمۀ جادو نهاده‌ایم

 

[majn0_0n]

میان گریه می خندم که شمع چون اندرین مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی گیرد

دلنشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

 

[Mojo]

دلنشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

در دل شب، نغمه‌ای دلنواز می‌خوانم
دست در دست تو، عشق را جان می‌دهم

 

[majn0_0n]

در دل شب، نغمه‌ای دلنواز می‌خوانم
دست در دست تو، عشق را جان می‌دهم

مسلمانان مسلمانان نگه دارید دین خود
که شمس‌الدین تبریزی مسلمان بود کافر شد

 

[ماهی سیاه کوچولو]

مسلمانان مسلمانان نگه دارید دین خود
که شمس‌الدین تبریزی مسلمان بود کافر شد

دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
من نه انم که دگر گوش به تزویر کنم

 

[majn0_0n]

دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
من نه انم که دگر گوش به تزویر کنم

من که شبها ره تقوا زده ام با دف و چنگ
این زمان سر به ره ارم چه حکایت باشد؟

 

[فائزه.]

من که شبها ره تقوا زده ام با دف و چنگ
این زمان سر به ره ارم چه حکایت باشد؟

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری؟

 

[majn0_0n]

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری؟

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[فائزه.]

شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین بر نفس دلش و لطف سخنش

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
شهرهٔ شهر مشو تا نَنَهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

 

[majn0_0n]

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
شهرهٔ شهر مشو تا نَنَهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه میپنداشتیم

 

[Sui]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه میپنداشتیم

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران، وای به حال دگران

 

[majn0_0n]

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران، وای به حال دگران

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند

 

[majn0_0n]

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
که پس از مرگ تو را شمع مزاری باشند

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسونی که کند خصم رها نتوان کرد

 

[majn0_0n]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیدهٔ ما شاد نکرد

 

[OMO]

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

راز دل با آب گفتـم تا نگوید با کســـی
عاقـبـت ورد زبان ماهــی دریا شــدم. ​

 

[OMO]

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می دارد که بربندید محمل ها

امشب شده ام مست که مستانه بگریم
بگذار شبی ، گوشه ی میخـــانه بگـــریم

 

[majn0_0n]

امشب شده ام مست که مستانه بگریم
بگذار شبی ، گوشه ی میخـــانه بگـــریم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم