مشاعره

[دژاوو]

مهمان تو نیست دو سه روز و گزاف
خوان تو گرفته است از قاف به قاف
گر فتنه شود کسی معافست معاف
بر شمع کند همیشه پروانه طواف

مولوی

فلک همیشه به کام یکی نمیگردد
که آسیای طبیعت به نوبت است ای دوست

 

[Reza43]

فلک همیشه به کام یکی نمیگردد
که آسیای طبیعت به نوبت است ای دوست

تشویش وقت پیر مغان میدهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر میکنند

حافظ

 

[505]

تشویش وقت پیر مغان میدهند باز
این سالکان نگر که چه با پیر میکنند

حافظ

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

مولانا

 

[Reza43]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

مولانا

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

مولوی

 

[505]

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

مولوی

از منست این غم که بر جان منست
دیگر این خود کرده را تدبیر نیست

فروغ فرخزاد

 

[دژاوو]

از منست این غم که بر جان منست
دیگر این خود کرده را تدبیر نیست

فروغ فرخزاد

تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم

ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

 

[Maia]

تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم

ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد
مولانا

 

[دژاوو]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد
مولانا

دیشب من و پروانه سخن می‌گفتیم
گاه از گل و گه ز شمع‌، می‌آشفتیم

شد صبح نه پروانه به جا ماند و نه من
گل نیز پر افشاند که ما هم رفتیم

 

[505]

دیشب من و پروانه سخن می‌گفتیم
گاه از گل و گه ز شمع‌، می‌آشفتیم

شد صبح نه پروانه به جا ماند و نه من
گل نیز پر افشاند که ما هم رفتیم

من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
حافظ

 

[Reza43]

من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
حافظ

درویش را چه بود نشان جان و زبان درفشان
نی دلق صدپاره کشان چیزی بده درویش را

مولوی

 

[505]

درویش را چه بود نشان جان و زبان درفشان
نی دلق صدپاره کشان چیزی بده درویش را

مولوی

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته در جفا
مولانا

 

[Reza43]

ای خدای با عطای با وفا
رحم کن بر عمر رفته در جفا
مولانا

از یک خروش یارب شب زنده دارها
حاجت روا شدند هزاران هزارها

وحدت کرمانشاهی

 

[Krypton]

از یک خروش یارب شب زنده دارها
حاجت روا شدند هزاران هزارها

وحدت کرمانشاهی

آمدم یاد تو از دل به برونی فکنم
دل برون گشت ولی
یاد تو با ماست هنوز…

 

[505]

آمدم یاد تو از دل به برونی فکنم
دل برون گشت ولی
یاد تو با ماست هنوز…

زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم
فرخی یزدی

 

[Krypton]

زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم
فرخی یزدی

ما حنجره در حنجره در حنجره بغضیم
ما آینه در آینه در آینه دردیم

 

[505]

ما حنجره در حنجره در حنجره بغضیم
ما آینه در آینه در آینه دردیم

ما نمی پوشیم عیب خویش.اما دیگران
عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند
پروین اعتصامی

 

[fati.h]

ما نمی پوشیم عیب خویش.اما دیگران
عیب ها دارند و از ما جمله را پوشیده اند
پروین اعتصامی

در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت
آنچه باقی بود آن هم در پشيمانی گذشت

 

[Reza43]

در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت
آنچه باقی بود آن هم در پشيمانی گذشت

تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل

حافظ

 

[SHAMIM.J]

تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل

حافظ

لب گشای و راز هجران با من خسته بگو
یوسفت گشتم برایت پیرهن آورده ام
مهربان با من سخن گوی و نما دردم تو کم
من برایت راز دل را بیش و کم آورده ام

 

[دژاوو]

لب گشای و راز هجران با من خسته بگو
یوسفت گشتم برایت پیرهن آورده ام
مهربان با من سخن گوی و نما دردم تو کم
من برایت راز دل را بیش و کم آورده ام

محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت

عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل میبایدش دوخت