مشاعره

[MahanGh]

با من صنما دل یک دله کن
گر سر ننهم آنگه گله کن
"مولوی"

نابرده رنج گنج میسر نمی شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
"سعدی"

 

[برفــــ]

نابرده رنج گنج میسر نمی شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
"سعدی"

در گفتن عیب دگران بسته دهان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش

 

[MahanGh]

در گفتن عیب دگران بسته دهان باش
از خوبی خود عیب نمای دگران باش

شبی مجنون به ليلی گفت کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد
حافظ

 

[برفــــ]

شبی مجنون به ليلی گفت کای محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پيدا ولی مجنون نخواهد شد
حافظ

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

 

[^N^]

این بهار عاشقی پایان گرفت
دردهای من دوباره جان گرفت

 

[برفــــ]

این بهار عاشقی پایان گرفت
دردهای من دوباره جان گرفت

تا من رخ چون چشمه خورشید تو دیدم
چشمم ز غم عشق تو چون چشمه خونست

 

[^N^]

تا من رخ چون چشمه خورشید تو دیدم
چشمم ز غم عشق تو چون چشمه خونست

به کم خوردن از عادت خویش خورد
توان خویشتن را ملک خو میکرد

 

[M_E_H_D_I]

به کم خوردن از عادت خویش خورد
توان خویشتن را ملک خو میکرد

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

هوشنگ ابتهاج

 

[MahanGh]

در اين سراي بي كسي كسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

هوشنگ ابتهاج

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
"حافظ"

 

[SARA.MA]

یعقوب بمرد از غم نادیدن یوسف
آن گریه که من در غم هجران تو کردم

 

[M_A_H_D_I]

دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد
و گر جانان بدین شادست یا رب پاره تر بادا

ادعای قطعی نت می کند، اما مرا
بازدید آخرش دارد روانی می کند
#بازگشت طوفانی

 

[ای فر]

من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

 

[M_A_H_D_I]

من از آن روز که در بند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

من عاشق عشق و عشق هم عاشق من
تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن
گه من آرم دو دست در گردن او
گه او کشدم چو دلربایان گردن

 

[دژاوو]

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

 

[panah]

ندارم دستت از دامن به جز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

 

[دژاوو]

مرغ دنیا کبوتر است و غاز
پیر ماییم و تویی بی نیاز

 

[برفــــ]

مرغ دنیا کبوتر است و غاز
پیر ماییم و تویی بی نیاز

زلف هندوی تو در تاب است و ما را تاب نیست
چشم جادوی تو در خواب است و ما را خواب نیست

 

[دژاوو]

زلف هندوی تو در تاب است و ما را تاب نیست
چشم جادوی تو در خواب است و ما را خواب نیست

تو مگر دربدری خانه نداری ای بغض
همه شب سرزده مهمان گلویم هستی

زلف هندوی تو در تاب است و ما را تاب نیست
چشم جادوی تو در خواب است و ما را خواب نیست

 

[_SAEED]

تو مگر دربدری خانه نداری ای بغض
همه شب سرزده مهمان گلویم هستی

یا رب سبب حیات حیوان بفرست
وز خون کرم نعمت الوان بفرست
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
از بهر لب تشنه‌ی طفلان نبات
از سینه‌ی ابر شیر باران بفرست

رباعی از ابوسعید ابوالخیر

 

[زمستون]

یا رب سبب حیات حیوان بفرست
وز خون کرم نعمت الوان بفرست
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
از بهر لب تشنه‌ی طفلان نبات
از سینه‌ی ابر شیر باران بفرست

رباعی از ابوسعید ابوالخیر

تا دل شکنی ، شیوه آمال تو شد
چون سایه دل خلق ، به دنبال تو شد
دانی که به پایت ز چه آسیب رسید؟
از بس که دل شکسته پامال تو شد
* رهی معیری