مشاعره

[Amin-ak]

تیرگی بیرون نرفت از دل به علم ظاهری
خانه را روشن نمی سازد چراغ پشت بام

مرا چشمی ست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

 

[مثبت]

وزد این باد به بادبان هزاران خانه
کور حق ار همه باشند ، نبینند آن را

 

[D3la]

آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد
شادم که دگر ياد گريز از قفسم نيست

 

[مثبت]

تُنگی که تو در شنای آنی ناشی
تشنه بوَد از بر نشانی اش را
گر بهت شنا کردنت این بار نیابی راهی
تُنگ تو بماند ولی بی آب اما

 

[s@rah]

تُنگی که تو در شنای آنی ناشی
تشنه بوَد از بر نشانی اش را
گر بهت شنا کردنت این بار نیابی راهی
تُنگ تو بماند ولی بی آب اما

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم

 

[f.hn]

ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده‌ای
ما آن شقایقیم که با داغ زاده‌ایم

من در این خلوت خاموش سکوت
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

 

[MRΣZA]

مرگ را نشناختن تا وقت مرگ
غافلان را از چنین مردن چه حظ

ظاهرت گر هست با باطن یكی
راه حق را هم بیابی اندكی

 

[f.hn]

ظاهرت گر هست با باطن یكی
راه حق را هم بیابی اندكی

یک قدم سمت دلم آمد و من لرزیدم
چه شود گر بگشاید لب خود را به سلام!

 

[MRΣZA]

یک قدم سمت دلم آمد و من لرزیدم
چه شود گر بگشاید لب خود را به سلام!

مِن‌بعد، حکایت نکنم تلخی هجران
کان میوه که از صبر برآمد، شکری بود

 

[KOURO$H]

تعریف من از عشق همان بود که گفتم

در بند کسی باش که در بند حسین است

درجهان تا میتوانی ساده و یک رنگ باش
قالی از صد رنگ بودن زیر پا افتاده است

 

[MRΣZA]

تا در تو نظر کردم، رسوای جهان گشتم
آری همه رسوایی، اول ز نظر خیزد

دل آینه‌ی صورت غیب است ولیکن
شرط است که بر آینه زنگار نباشد

 

[F.a.e.z.e.h]

دل آینه‌ی صورت غیب است ولیکن
شرط است که بر آینه زنگار نباشد

دانه بهتر در زمین نـرم بالا می کشد
سرفرازی بیشتر چون خاکساری بیشتر

 

[MRΣZA]

دانه بهتر در زمین نـرم بالا می کشد
سرفرازی بیشتر چون خاکساری بیشتر

راستی آور که شَوَی رستگار
راستی از تو، ظفر از کردگار

 

[s@rah]

روز ماه رمضان زلف میفشان که فقیه
می‌خورد روزه خود را به گمانی که شب است

تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بر جانان برسم

 

[s@rah]

میبرم منزل به منزل چوب دار خویش را
تا کجا پایان دهم آغاز کار خویش را

ای شب از رویای تو رنگین شده
سینه از عطر تو ام سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش

 

[F.a.e.z.e.h]

ای شب از رویای تو رنگین شده
سینه از عطر تو ام سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش

شب ز نور ماه، روی خویش را بیند سپید
من شَبَم تو ماهِ من، بَر آسمانْ بی مَن مَرو

 

[amirTT]

وندرون کلبه می‌بارد
برف میبارد به روی خار و خاراسنگ
کوه ها خاموش
دره ها دلتنگ

گفتم که خطا کردی و تدبیر نه این بود
گفتا چه توان کرد که تقدیر چنین بود

 

[MRΣZA]

گفتم که خطا کردی و تدبیر نه این بود
گفتا چه توان کرد که تقدیر چنین بود

دلی كز معرفت نور و صفا ديد
به هر چيزی كه ديد، اول خدا ديد

 

[s@rah]

دلی كز معرفت نور و صفا ديد
به هر چيزی كه ديد، اول خدا ديد

دلی دیرم خریدار محبت
کز او گرم است بازار محبت
لباسی دوختم بر قامت دل
ز پود محنت و تار محبت

 

[MRΣZA]

دلی دیرم خریدار محبت
کز او گرم است بازار محبت
لباسی دوختم بر قامت دل
ز پود محنت و تار محبت

تا خبر دارم از او بی‌خبر از خویشتنم
با وجودش زِ من آواز نیاید که منم