مشاعره

[دژاوو]

یکی را به سر برنهد تاج بخت
یکی را به خاک اندر آرد ز تخت

تا قفل قفس باز شد آن سوخته پر رفت دلواپس ما بود ولیکن به سفر رفت

 

[^N^]

تق تق، صدای در
و بچه ای که خسته
از کارگاه تیره ی قالیبافی بر میگردد
جنگل، سیاه میشود و میسوزد

دستم به ماه مي رسد امشب، اگر كه عشق دست مرا دوباره بگيرد، مگر كه عشق

 

[آرتمیس]

قضا رفت و قلم بنوشت فرمان
تو را جز صبر کردن چیست درمان

ویس و رامین

نبايد بستن اندر چيز و کس دل
که دل برداشتن کاريست مشکل

 

[دژاوو]

نبايد بستن اندر چيز و کس دل
که دل برداشتن کاريست مشکل

لرزید بس که دل به تن ناتوان ما



خالی ز مغز شد قلم استخوان ما

 

[آرتمیس]

لرزید بس که دل به تن ناتوان ما



خالی ز مغز شد قلم استخوان ما

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند

 

[دژاوو]

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند

دارم امید عاطفتی از جناب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست

 

[^N^]

دارم امید عاطفتی از جناب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست
دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست

تو مپندار كه خاموشي من
هست برهان فراموشي من

 

[آرتمیس]

تو مپندار كه خاموشي من
هست برهان فراموشي من

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست

 

[دژاوو]

تو مپندار كه خاموشي من
هست برهان فراموشي من

نباید بستن اندر چیز و کس دل



که دل برداشتن کاریست مشکل



سعدی

 

[دژاوو]

نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته ست

تـــا بــدیــن جـــا بــهر دینــار آمـــدم ........ چـــون رســیدم مســت دیــدار آمـــدم

 

[آرتمیس]

تـــا بــدیــن جـــا بــهر دینــار آمـــدم ........ چـــون رســیدم مســت دیــدار آمـــدم

مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

 

[^N^]

در اين دنيا كسي بي غم نباشد
اگر باشد بني آدم نباشد

 

[دژاوو]

دلی دارم که بهبودش نمی بو
نصیحت می کرم سودش نمی بو

باباطاهر

واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
با خاک کوی دوست به فردوس ننگریم...

 

[آرتمیس]

دلی دارم که بهبودش نمی بو
نصیحت می کرم سودش نمی بو

باباطاهر

وی جویم و خود جویم ، زین دو همه را جویم
تا باد چنین بادا ، تا راه همی پویم

 

[^N^]

من نیز چوتو عاشق افسانه ی خویشم
باز آ به هم ای شاعر افانه بگیرییم

 

[دژاوو]

من نیز چوتو عاشق افسانه ی خویشم
باز آ به هم ای شاعر افانه بگیرییم

مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت ..... خرابم میکند هردم فریب چشم جادویت

 

[^N^]

مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت ..... خرابم میکند هردم فریب چشم جادویت

تو مو می بینی و مجنون پیچش مو
تو ابرو او اشارت های ابرو

 

[دژاوو]

و ز هیچ کسی نیزد و گوشم نشنود
کاین امدن و رفتنم از بهر چه بود

در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست

شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست

یا آدم نیست، یا از این عالم نیست​

 

[^N^]

در عالم بی‌وفا کسی خرم نیست

شادی و نشاط در بنی‌آدم نیست

آن کس که درین زمانه او را غم نیست

یا آدم نیست، یا از این عالم نیست​

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت اتظار كو؟

 

[آرتمیس]

تا به فراق خو كنم صبر من و قرار كو؟
وعده ي وصل اگر دهد طاقت اتظار كو؟

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون

آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش