مشاعره

[froq]

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
"فاضل نظری"

 

[Yeganeh138]

مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست

 

[برفــــ]

مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوش دلی گذارم یا نه
پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه
خیام

 

[Yeganeh138]

هر که با پاکدلان صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار صفایی دارد

 

[رنگین کمان]

دل من رای تو دارد
سر سودای تو دارد

 

[برفــــ]

دل من رای تو دارد
سر سودای تو دارد

در عشق خلاصه جنون از من خواه
جان رفته و عقل سرنگون از من خواه
صد واقعه روز فزون از من خواه
صد بادیه پر آتش و خون از من خواه

 

[Shkf.tv]

در عشق خلاصه جنون از من خواه
جان رفته و عقل سرنگون از من خواه
صد واقعه روز فزون از من خواه
صد بادیه پر آتش و خون از من خواه

هر نفسی بگوییم عقل تو کو چه شد تو را
عقل نماند بنده را در غم و امتحان تو
مولانا

 

[Yeganeh138]

وحی آمد کین چه فکر باطل است
رهرو ما اینک اندر منزل است

 

[رنگین کمان]

تو را در دلبری دستی تمام است
مرا در بی دلی درد و سقام است

 

[Yeganeh138]

تو اندر کشور تن پادشاهی
زوال دولت خود چند خواهی

 

[برفــــ]

تو اندر کشور تن پادشاهی
زوال دولت خود چند خواهی

یارب تو مرا به نفس طناز مده
با هر چه به جز تست مرا ساز مده
من در تو گریزان شدم از فتنه خویش
من آن توام مرا به من باز مده

 

[Yeganeh138]

هر چيز که بشکند ز بها افتد و ليک
دل را بها و قدر بود تا شکسته است

 

[برفــــ]

هر چيز که بشکند ز بها افتد و ليک
دل را بها و قدر بود تا شکسته است

تا روی تو دیدم از جهان سیر شدم
روباه بدم ز فر تو شیر شدم

 

[Yeganeh138]

می رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

 

[Zahra_a]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[برفــــ]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

آن سایه تو جایگه و خانه ماست
وان زلف تو بند دل دیوانه ماست

 

[Acwmw:']

آن سایه تو جایگه و خانه ماست
وان زلف تو بند دل دیوانه ماست

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

 

[برفــــ]

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

من شیشه زنم بر آن دل سنگ خوشش
تا جنگ کند بشنوم آن جنگ خوشش
تا بفروزد به خشم آن رنگ خوشش
تا بخراشد مرا بدان چنگ خوشش

 

[Yeganeh138]

شب فراق نداند که تا سحر چند است
مگر کسي که به زندان عشق در بند است

 

[omidreza]

شب فراق نداند که تا سحر چند است
مگر کسي که به زندان عشق در بند است

تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذرانم یا نه