مشاعره

[بابونه.]

یک نگاه توام از نقد دو عالم بس بود

یک نظر دیدم و تاوان دو عالم دادم...!

من باشم و وی باشد و می باشد و نی
کی باشد و کی باشد و کی باشد و کی
من گه لب وی بوسم وی گه لب می
من مست ز وی باشم و وی مست ز می

 

[dorincii]

من باشم و وی باشد و می باشد و نی
کی باشد و کی باشد و کی باشد و کی
من گه لب وی بوسم وی گه لب می
من مست ز وی باشم و وی مست ز می

یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی بمن دلشدهٔ حیران کن
با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

نذر کردم دردهایت مال من باشد عزیز
درد هایت مال من انگار درمان دیده ام

قند می ریزد ز لب هایت همه دم دلبرا
خوشه خوشه بر لبت خرمای کرمان دیده ام

 

[Strangers]

نذر کردم دردهایت مال من باشد عزیز
درد هایت مال من انگار درمان دیده ام

قند می ریزد ز لب هایت همه دم دلبرا
خوشه خوشه بر لبت خرمای کرمان دیده ام

من همه درد خودم را به تو گفتم!!جانا!
این که درمان بکنی....یا نکنی... مختاری...

 

[dorincii]

من همه درد خودم را به تو گفتم!!جانا!
این که درمان بکنی....یا نکنی... مختاری...

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد
یک بار دگر، بار دگر، بار دگر، نه!
فاضل نظری

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

هم هیزم سنگین سری دوزخیانی

هم باغ سبک سایه فردوس برینی

ای عشق ، چه در شرح تو جز «عشق» بگوییم

در ساده ترین شکلی و پیچیده ترینی
فاضل نظری

 

[dorincii]

هم هیزم سنگین سری دوزخیانی

هم باغ سبک سایه فردوس برینی

ای عشق ، چه در شرح تو جز «عشق» بگوییم

در ساده ترین شکلی و پیچیده ترینی
فاضل نظری

یک روز می ایی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

مرا دیوانه می خوانی؟ دریغا!
ولی من بر سر گفتار خویشم
فریب است این سخن سازی، فریب است!
که من خود شرمسار کار خویشم
یه لحظه خط رو خط شد

 

[Strangers]

مرا دیوانه می خوانی؟ دریغا!
ولی من بر سر گفتار خویشم
فریب است این سخن سازی، فریب است!
که من خود شرمسار کار خویشم
یه لحظه خط رو خط شد

مارا نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده!که مشتاق لقاییم

 

[بابونه.]

مارا نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار ز رخ پرده!که مشتاق لقاییم

من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

 

[【Ｅｐｉｐｈａｎｙ】]

من که در تُنگ برای تو تماشا دارم
با چه رویی بنویسم غم دریا دارم؟!
دل پر از شوق رهایی ست،ولی ممکن نیست
به زبان آورم آن را که تمنا دارم

 

[صوراسرافيل]

من که در تُنگ برای تو تماشا دارم
با چه رویی بنویسم غم دریا دارم؟!
دل پر از شوق رهایی ست،ولی ممکن نیست
به زبان آورم آن را که تمنا دارم

مهر كسى را كه چنين است خوى
كينه وى چون بود اخر بگوى

 

[dorincii]

مهر كسى را كه چنين است خوى
كينه وى چون بود اخر بگوى

یک دل و یک جهت و یکرو باش
از دورویان جهان یک سو باش
جامی

 

[phoenix_s9]

یک دل و یک جهت و یکرو باش
از دورویان جهان یک سو باش
جامی

شب است و شاهد و شمع و شراب و شيريني
غنيمت است چنين شب که دوستان بيني
سعدی

 

[هیولا]

شب است و شاهد و شمع و شراب و شيريني
غنيمت است چنين شب که دوستان بيني
سعدی

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
فروغ فرخزاد

 

[Shkf.tv]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
فروغ فرخزاد

در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

 

[shgh.tv]

در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

آبی چو یکی جوژک از خایه بجسته
چون جوژگکان از تن او موی برسته
مادرش بجسته سرش از تن بگسسته
نیکو و به اندام جراحتش ببسته
یک پایک او را ز بن اندربشکسته
واویخته او را به دگر پای نگونسار

منوچهری دامغانی

 

[Shkf.tv]

آبی چو یکی جوژک از خایه بجسته
چون جوژگکان از تن او موی برسته
مادرش بجسته سرش از تن بگسسته
نیکو و به اندام جراحتش ببسته
یک پایک او را ز بن اندربشکسته
واویخته او را به دگر پای نگونسار

منوچهری دامغانی

رومیانه روی دارد زنگیانه زلف و خال
چون کمان چاچیان ابروی دارد پر عتیب

 

[زمستون]

رومیانه روی دارد زنگیانه زلف و خال
چون کمان چاچیان ابروی دارد پر عتیب

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه‌ پرور ما از که کمتر است

 

[هیولا]

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
شمشاد خانه‌ پرور ما از که کمتر است

ترسم این قوم که بر دردکشان می خندند
بر سر کار خرابات کنند ایمان را
حافظ