الآن قبول دارید که اسلام معتقده برده داری بده ؟
و قبول دارید امامان برده داشتن ؟
این دو سوال سادست و جوابش بله و خیره هر چقدر هم توضیح بدهید باید اول به این دوسوال پاسخ بدهید
بذار یک نمونه برده داری رو توضیح بدم.
اول که وارد کشورشون شدن. بعد بومی ها فک کردن این افراد مهمون هستن و ازشون پذیرایی کردن. مهاجر ها با مقدار زیادی طلا ازشون خریداری کردن در ازای لباس و چیزای کم ارزش. بعد وحشی گری اصلی آغاز شد. هر روز مردان بومی مجبور بودن به مقداری طلا بیارن و اگر نمی اوردن یکی از دست های آنها قطع میشد. سپس با راه اندازی مکان های درمانی باروری زنانشون رو ازشون گرفتن. با پخش پتو های آلوده به یک بیماری واگیر دار تعداد بسیار زیادی از اونها رو مریض کردند. آنهایی که سالم بودند رو در یک وضعیت اسفناک فرستادن توی کشتی؛ توی یه محفظه کوچیک، پر از آدم، با کمترین آب و غذا و البسه. همین کشتی ها مستقیم رفتن سر زمین های کشاورزی. زیر آفتاب، بدون حقوق سخت ترین کار ها رو انجام میدادن.
این ماجرای برده داری غرب بوده (خیلی روایات مشابه برای بقیه کشورا و برده گیری ها)
خب اسلام که آموزه های اصلیش ثابته. یعنی به اون آزادی و حق زندگی کردن پایبنده.
اما چی میشه که به طور قطع و محکم نمیگه برده داری حرامه؟ با توجه به جامعه اون زمان ترجیح داد که 1- با توجه به رفتار پیامبر و امامان آزاد کردن برده رو رواج بده 2- برای آزاد کردن برده ثواب زیادی تعریف کرد 3- آدابی تعریف شد که در خارج از اون حرام باشه و در اون آداب اون افراد زندگی راحت تری داشته باشند و مثل عضوی از خانواده باهاشون برخورد بشه
یعنی خدا صلاح دید که در اون موقع زمانی برده داری رو به شدت محکوم نکنه اما با این قالب و با توجه به آموزه های اصلی اسلام میدانست که انسان ها باید به سمتی برند که از برده داری دست بکشند.
حالا در مورد سوال دومت. یک تشبیه میکنم با اتفاقا اعلامیه ای که امروز دیدم. میگفت یک کارگر ساده میخواهیم. حالا چه امکاناتی رو میداد؟ شام، ناهار و صبحانه به همراه جای خواب و سکونت.
علاوه بر این در اون جامعه این گونه بوده که عمل برده داری رواج داشته. همچنین برده ها اکثرا به امامان هدیه میشدند. یعنی یک جنگی بوده، شرکت میکردند افراد و برده هایی که گرفته بودند رو به امام هدیه میکردند و امام هم آزاد میکرد در خیلی از اوقات. و برده هایی که مانده بودند دو دسته بودند. یا شیعه شده بودن و از خدمت به امامشون لذت میبردند یا اینکه نه. که تکلیف مورد اول مشخصه اما تکلیف مورد دوم رو بخوام شرح بدم اینه که مانند این است که خدمتکاری که محل سکونت، صبحانه ناهار شام و ... اش مهیا هستش و صرفا باید کمک دست خونه باشه. یعنی یه شغل میشه. و اگر هم نمیخواستند که دیگر اونجا باشند، صد در صد امام آزادشون میکرد همون لحظه.
دو سوال ساده بود که جوابشون رو به تفصیل و با توضیحات کامل دادم.