مشاعره

[خرامان]

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

دندانه‌ی هر قصری پندی دهدت نونو
پند سر دندانه بشنو ز بن دندان

 

[Skyblu.e]

دندانه‌ی هر قصری پندی دهدت نونو
پند سر دندانه بشنو ز بن دندان

ناله از عشق او نکنم چه کنم؟!
با غمش گفتگو نکنم چه کنم؟!

 

[Kryptic Nomad]

ناله از عشق او نکنم چه کنم؟!
با غمش گفتگو نکنم چه کنم؟!

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

 

[خرامان]

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

آری چه عجب داری کاندر چمن گیتی
جغد است پی بلبل نوحه‌ست پی الحان

 

[Kryptic Nomad]

آری چه عجب داری کاندر چمن گیتی
جغد است پی بلبل نوحه‌ست پی الحان

نباشد عیب پرسیدن تو را خانه کجا باشد
نشانی ده اگر یابیم وان اقبال ما باشد

 

[خرامان]

نباشد عیب پرسیدن تو را خانه کجا باشد
نشانی ده اگر یابیم وان اقبال ما باشد

دلم را پار برد آن زلف و زان امسال واقف شد
چون امسال آشنا میشد چرا می‌برد پارم دل

 

[محمدعرفان فرقدانی]

ای که بود در دستت سینی بامیه
جای تو در دارالفنون خالیه
-از پدر خودم موقعی که در ماه رمضان در کاشان بودیم پ.ن: می‌دونم خیلی چرت بود ولی خبببببب

 

[محمدعرفان فرقدانی]

سخن ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

 

[فائزه.]

سخن ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

مژه بر هم نزدم آینه سان در همه عمر
بس که در دیده ی من ذوق تماشای تو بود

 

[Skyblu.e]

مژه بر هم نزدم آینه سان در همه عمر
بس که در دیده ی من ذوق تماشای تو بود

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

 

[خرامان]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

دروغ است آن کجا گویند از سنگ
فروغ خور عقیق اندر یمین ساخت

 

[فائزه.]

دروغ است آن کجا گویند از سنگ
فروغ خور عقیق اندر یمین ساخت

تشبیه روی تُرا هرگز به مَه نکنم
زیرا که در نظرم زیباتر از قمری

 

[خرامان]

تشبیه روی تُرا هرگز به مَه نکنم
زیرا که در نظرم زیباتر از قمری

یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند
از بهر چشم تا نرسد مر ورا گزند
اورا سپند و آتش ناید همی بکار
با روی همچو آتش خال چون سپند

 

[فائزه.]

یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند
از بهر چشم تا نرسد مر ورا گزند
اورا سپند و آتش ناید همی بکار
با روی همچو آتش خال چون سپند

دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

 

[خرامان]

دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

یکی چاره باید کنون اندرین
که این بد بگردد ز ایران زمین

 

[فائزه.]

یکی چاره باید کنون اندرین
که این بد بگردد ز ایران زمین

نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

 

[خرامان]

نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

ماییم که بی‌‌مایی ما مایه‌ی ماست
خود طفل خودیم عشق ما دایه‌ی ماست