مشاعره

[./.]

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود برافروز
که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر
که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز

زمانه با تو نسازد اگر، تو با زمانه بساز
چه جای شکوه که گوشی به حرف تو نیست

 

[saba.hjm]

زمانه با تو نسازد اگر، تو با زمانه بساز
چه جای شکوه که گوشی به حرف تو نیست

تورو به دست هیچکس ، دست خدا سپردم
چشمای تو یه دنیاست ، دست خدا سپردم

 

[Hecate]

تورو به دست هیچکس ، دست خدا سپردم
چشمای تو یه دنیاست ، دست خدا سپردم

من از هراس شبیخون روزگار خبیث
لباس جنگ به هنگام خواب می پوشم

 

[s@rah]

من از هراس شبیخون روزگار خبیث
لباس جنگ به هنگام خواب می پوشم

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ ناپیدای دل

 

[saba.hjm]

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ ناپیدای دل

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

 

[s@rah]

لب فرو بسته ام از ناله و فریاد، ولی
دل ماتمزده، در سینه من نوحه گر است

تا شب شتران هموار روند
تا منزل خود با محمل تو

 

[saba.hjm]

تا شب شتران هموار روند
تا منزل خود با محمل تو

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

 

[s@rah]

وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون
آتش افکنم به همه رخت و بخت خویش

شب از تلالو يادت به آسمان دلم
تمام پنجره ها نقش ماه ميگيرند

 

[saba.hjm]

شب از تلالو يادت به آسمان دلم
تمام پنجره ها نقش ماه ميگيرند

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

 

[Kiamehr]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

 

[s@rah]

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

نان بی تو مرا زهر است نه نان
هم نان منی هم آب منی

 

[saba.hjm]

نان بی تو مرا زهر است نه نان
هم نان منی هم آب منی

یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده ی حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچه از کرم و لطف تو زیبد آن کن

 

[s@rah]

یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده ی حیران کن

با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچه از کرم و لطف تو زیبد آن کن

نان بی تو مرا...
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

 

[saba.hjm]

نان بی تو مرا...
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

دل خسته هلالی، چو بسوختی حذر کن
که مباد از آتش او برسد بتو شراره

 

[Kiamehr]

دل خسته هلالی، چو بسوختی حذر کن
که مباد از آتش او برسد بتو شراره

هر که پا از حد خود برتر نهد
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد

 

[saba.hjm]

هر که پا از حد خود برتر نهد
سر دهد بر باد و تن بر سر نهد

دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشم
سیلاب سرشک آمدوطوفان بلا رفت

 

[Kiamehr]

دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشم
سیلاب سرشک آمدوطوفان بلا رفت

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

 

[saba.hjm]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

از دوست به یادگار دردی دارم
که ان درد به صد هزار درمان ندهم

 

[Kiamehr]

از دوست به یادگار دردی دارم
که ان درد به صد هزار درمان ندهم

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو
کردغزل و عاطفه و روح هنرمندش را

ادامه ی شعری قبلی بود که گفتم

 

[./.]

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو
کردغزل و عاطفه و روح هنرمندش را

ادامه ی شعری قبلی بود که گفتم

امروز سینه ام ز غمت لب به لب شده
فردا دو چشمه زان غم انبوه می جهد