(ایشالایا علی گفتیم و عشق آغاز شد (رل بزنم اینو میکنمش بیو اینستام)
یا علی گفتیم و دریا خنده کرد
عشق ما را باز هم شرمنده کرد
یا علی گفتیم و گلها وا شدند
)
هر که در عشق علی گم می‌شود(ایشالا
در این درگه که گه گه، کُه کَه و کَه کُه شود ناگه
مشو غره به امروزت که از فردا نه ای آگه
دوش در حلقه ما قصه ی گیسوی تو بود
دگران چون بروند از نظر از دل بروند
یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم
دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
دلم گرفته خدایا،تو دلگشایی کن
نزد شاهین محبت بی پر و بال آمدن
نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟
و را دیدم دلم لرزید
درگیر تو بودم که نمازم به غذا رفت
تا دیدم تو را عشق در دل شد آوار
روم به جای دگر دل دهم به یار دگر
روزگاریست که سودای بتان دین من است
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
