مشاعره

[Hecate]

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

روی پوشاندن و پوشاندن این ماه تمام
آنچه با اهل زمین کرد نمیدانی چیست

 

[./.]

روی پوشاندن و پوشاندن این ماه تمام
آنچه با اهل زمین کرد نمیدانی چیست

تسبیح وا نه ساقیا یک دم نظر در باده کن
جامی بگردان از می و زلفت کمی افتاده کن

 

[_SAEED]

تسبیح وا نه ساقیا یک دم نظر در باده کن
جامی بگردان از می و زلفت کمی افتاده کن

نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
وگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند...

ه.الف.سایه

 

[./.]

نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
وگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند...

ه.الف.سایه

دستان به سوی آسمان گردان و دل کن زین و آن
هیچ اند جمله غیر آن حیران ممان اندر جهان

 

[./.]

ناز میکرد به پیراهن نازک تن تو
نازنینا چه خبر شد که کفن پوش شدی

یعقوب وار ناله بزن در فراق دوست
سخت است پاره ای ز جگر را جدا شدن

 

[_SAEED]

یعقوب وار ناله بزن در فراق دوست
سخت است پاره ای ز جگر را جدا شدن

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ کَه طور تویی خسته به منقار مرا

اولین شعر خارج از کتابی که حفظ شدم! سال هفتم هرکسی که مشاعره یا المپ ادبیات شرکت کرده بود به من میرسید اینو میخوند و اینقدر گفتن که حفظ شدم

 

[Hecate]

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ کَه طور تویی خسته به منقار مرا

اولین شعر خارج از کتابی که حفظ شدم! سال هفتم هرکسی که مشاعره یا المپ ادبیات شرکت کرده بود به من میرسید اینو میخوند و اینقدر گفتن که حفظ شدم

ای پاره های زخم فراوان پیکرت
مارا ببر به مشرق آینه گسترت

 

[Behrad-J]

ای پاره های زخم فراوان پیکرت
مارا ببر به مشرق آینه گسترت

تأمل در آیینه دل کنی
صفایی به تدریج حاصل کنی

 

[Hecate]

تأمل در آیینه دل کنی
صفایی به تدریج حاصل کنی

یاد دلنشینت ای امید جان
هرکجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

 

[./.]

یاد دلنشینت ای امید جان
هرکجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

ترانه ای ز نو بخوان ترنم از حبیب کن
بنوش جرعه باده ای نوای خود طبیب کن

 

[Behrad-J]

یاد دلنشینت ای امید جان
هرکجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

نه تنها چهره تاریکم افروخت
هنر ها و تجلی هایم آموخت

 

[./.]

نه تنها چهره تاریکم افروخت
هنر ها و تجلی هایم آموخت

تازیانه مزن ای دد که مرا تاب نباشد
دیدن یار به هامون و سر دوست به نیزه

 

[Behrad-J]

تازیانه مزن ای دد که مرا تاب نباشد
دیدن یار به هامون و سرش بر نیزه

هر آن نوری که بینی در من اوراست
من اینجا خوشه چینم خرمن اوراست

 

[./.]

هر آن نوری که بینی در من اوراست
من اینجا خوشه چینم خرمن اوراست

تنگ کفشی به پای روح این تن
می کند سخت رهسپاری من

 

[Behrad-J]

تنگ کفشی به پای روح این تن
می کند سخت رهسپاری من

نهال تازه رسی گفت با درختی خشک
که از چه روی ترا هیچ برگ و باری نیست

 

[Hecate]

نهال تازه رسی گفت با درختی خشک
که از چه روی ترا هیچ برگ و باری نیست

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آیی که نیستم

 

[./.]

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آیی که نیستم

ما هست و نبودمان برابر گشته
اندیشه حفظ جان سر اخر گشته

 

[Behrad-J]

ما هست و نبودمان برابر گشته
یادش همه جان ما سراسر گشته

همه فرمان قضا باید برد
نیست یکذره که فرمانبر نیست

 

[Hecate]

همه فرمان قضا باید برد
نیست یکذره که فرمانبر نیست

تا زمانی که جهان را قفسم میدانم
هرکجا پر بزنم طوطی بازرگانم

 

[./.]

تا زمانی که جهان را قفسم میدانم
هرکجا پر بزنم طوطی بازرگانم

مدرسه زندگی درس بلا می دهد
آن که بلا کش تر است نیک تر آموخته