مشاعره

[baharekh]

من خنده زنم بر دل ، دل خنده زند بر من
این جاست که میخندد، دیوانه یه دیوانه

هستی ام را سپرده ام به دستان تو
لیکن شیشه عمر ما را خوب نگه دارش

 

[s@rah]

هستی ام را سپرده ام به دستان تو
لیکن شیشه عمر ما را خوب نگه دارش

شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

 

[Kiamehr]

شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

 

[MarMari]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس

سوگواران را مجال بازديد و ديد نيست
بازگرد اي عيد از زندان كه ما را عيد نيست

 

[baharekh]

شب عاشقان بی دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

دل بی رخ یار خوش نباشد
بی باده بهار خوش نباشد

 

[f.hn]

دل بی رخ یار خوش نباشد
بی باده بهار خوش نباشد

دانی که چیست حاصل انجام عاشقی؟
جانانه را ببینی و
جان را فدا کنی

 

[./.]

دانی که چیست حاصل انجام عاشقی؟
جانانه را ببینی و
جان را فدا کنی

یگانه ارزش گیتی است جان ز تن رستن
خوشا کسی که رهیده ز هرچه دل بستن

 

[Kiamehr]

یگانه ارزش گیتی است جان ز تن رستن
خوشا کسی که رهیده ز هرچه دل بستن

نو بهار است در آن کوش که خوش‌دل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

 

[./.]

نو بهار است در آن کوش که خوش‌دل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

یاس را عمر اگر آن به درازا می رفت
شهرت لاله کجا تا به ثریا می رفت

 

[MarMari]

یاس را عمر اگر آن به درازا می رفت
شهرت لاله کجا تا به ثریا می رفت

ترسم كه در فراق تو ناگه اجل رسد
بازآيي و ز خلق نيابي نشانيم
يا سعي كن كه پيش اجل بازيابمت
يا جهد كن كزين همه غم وا رهانيم

 

[./.]

ترسم كه در فراق تو ناگه اجل رسد
بازآيي و ز خلق نيابي نشانيم
يا سعي كن كه پيش اجل بازيابمت
يا جهد كن كزين همه غم وا رهانيم

مرگم نظاره میکنی و خنده بر لبت
من بی وفا ولی تو کجا رفته رحمتت

 

[f.hn]

مرگم نظاره میکنی و خنده بر لبت
من بی وفا ولی تو کجا رفته رحمتت

تو خوبِ‌ مطلقی ،من خوب‌ها را با تو می‌سنجم
بدین‌سان بعد از این ،خوبی
عیاری تازه خواهد یافت !

حسین منزوی

 

[MarMari]

تو خوبِ‌ مطلقی ،من خوب‌ها را با تو می‌سنجم
بدین‌سان بعد از این ،خوبی
عیاری تازه خواهد یافت !

حسین منزوی

تو ز آه من چو گردون فارغ و از هجر تو
آه خون آلودم از گردون گردان بگذرد

 

[baharekh]

تو ز آه من چو گردون فارغ و از هجر تو
آه خون آلودم از گردون گردان بگذرد

در بادیه ما کین خواهی چو شمشیر بی غلاف است
تو چون آن خوب رویی که همه کین هارا از بین بری

 

[./.]

در بادیه ما کین خواهی چو شمشیر بی غلاف است
تو چون آن خوب رویی که همه کین هارا از بین بری

درگاه دوست گرچه مراد جهان بود
اما نه هر که اش طلبد اهل آن بود

 

[Hecate]

درگاه دوست گرچه مراد جهان بود
اما نه هر که اش طلبد اهل آن بود

در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم عاشق دیدار من است

 

[./.]

در من انگار کسی در پی انکار من است
یک نفر مثل خودم عاشق دیدار من است

تمام هستی ات ساقی به جامی ریز و میگردان
که از هستی بسی مستی به کام نیست ها ریزی

 

[Hecate]

تمام هستی ات ساقی به جامی ریز و میگردان
که از هستی بسی مستی به کام نیست ها ریزی

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت

 

[./.]

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم رهایم کرد و رفت

تشنگان را وعده ده چاهی در این نزدیکی است
بر فراز چاه ماهی کو درخشان تر ز مهر
تشنه می ماند که از خُم سرکشد یا اینکه او
خیره ماند در خَم ابروی حیدر با سپهر

 

[Hecate]

تشنگان را وعده داده چاهی در این نزدیکی است
بر فراز چاه ماهی کو درخشان تر ز مهر
تشنه می ماند که از خُم سرکشد یا اینکه او
خیره ماند در خَم ابروی حیدر با سپهر

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم