مشاعره

[Skyblu.e]

تو با خلــق سهلی کن ای نیکــــــبخت
که فردا نگیـــرد خدا بر تو سخـــــــــت
ســـــعدی

تو را نا دیدن ما غم نباشد
که در خیلت به از ما کم نباشد

 

[f.hn]

دانی چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یک نگاه توام از نقد دو عالم بس بود
یک نظر دیدم و تاوان دو عالم دادم

 

[KOURO$H]

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم ار آتش هجر رخ جانانه بسوخت

تا توانی میگریز از یار بد
یار بد بدتر بود از مار بد

مار بد تنها تو را بر جان زند
یار بد بر جان و بر ایمان زند

 

[m13]

تا توانی میگریز از یار بد
یار بد بدتر بود از مار بد

مار بد تنها تو را بر جان زند
یار بد بر جان و بر ایمان زند

دیری که دم از دامن معنا بگسست
معنا به دم از دامن درمان بپرست

 

[Ramtin.H.Mohassel]

دیری که دم از دامن معنا بگسست
معنا به دم از دامن درمان بپرست

تهیدست مردان پرحوصله
بیابان نوردان بی قافله

سعدی

 

[mani..]

تهیدست مردان پرحوصله
بیابان نوردان بی قافله

سعدی

همه را بياموزدم، ز تو خوشترم نيامد
چو فرو شدم به دريا چو تو گوهرم نيامد

 

[طوطو]

همه را بياموزدم، ز تو خوشترم نيامد
چو فرو شدم به دريا چو تو گوهرم نيامد

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری؟

 

[mani..]

دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمی‌نگری؟

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند در این عهد خریدار ندارد

 

[دژاوو]

دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد
شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

دَمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد
به می بفروش دلقِ ما کز این بهتر نمی‌ارزد
به کویِ می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند
زهی سجادهٔ تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد

 

[MRΣZA]

دَمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد
به می بفروش دلقِ ما کز این بهتر نمی‌ارزد
به کویِ می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند
زهی سجادهٔ تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

 

[دژاوو]

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

درِ میخانه‌ام بُگشا که هیچ از خانقه نَگشود
گَرَت باور بُوَد ور نه سخن این بود و ما گفتیم

 

[MRΣZA]

درِ میخانه‌ام بُگشا که هیچ از خانقه نَگشود
گَرَت باور بُوَد ور نه سخن این بود و ما گفتیم

مرده بُدم زنده شدم، گریه بدُم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[دژاوو]

مرده بُدم زنده شدم، گریه بدُم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

 

[baharekh]

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو
غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

ورای چشم اوست آن دریا
غزل به میان می آید
واژه به رقص
و من در امواج گیسوی تو گم میشوم ای ماه

 

[مثبت]

ورای چشم اوست آن دریا
غزل به میان می آید
واژه به رقص
و من در امواج گیسوی تو گم میشوم ای ماه

هر که پا از حد خود برتر نهد سر دهد بر باد و تن بر سر نهد

 

[f.hn]

هر که پا از حد خود برتر نهد سر دهد بر باد و تن بر سر نهد

دانی که چیست حاصل انجام عاشقی؟
جانانه را ببینی و جان را فدا کنی

 

[Ramtin.H.Mohassel]

دانی که چیست حاصل انجام عاشقی؟
جانانه را ببینی و جان را فدا کنی

یکی تشنه می گفت و جان می سپرد
خُـنـک نیکبختـــی که در آب مرد ...

جعبه متن مخفی: ابیات پسین این حکایت زیبا ...

بدو گفت نابالغی کای عجب
چو مُردی چه سیراب و چه خشک لب

بگفتا نه آخر دهان تر کنم
که تا جان شیرینش در سر کنم

فتد تشنه در آبدان عمیق
که داند که سیراب میرد غریق

اگر عاشقی دامن او بگیر
و گر گویدت جان بده ، گو بگیر

بهشت تن آسانی آنگه خوری
که بر دوزخ نیستی بگذری

دل تخم کاران بود رنج کش
چو خرمن برآید بخسبند خوش

در این مجلس آن کس به کامی رسید
که در دور آخر به جامی رسید

 

[Behrad-J]

یکی تشنه می گفت و جان می سپرد
خُـنـک نیکبختـــی که در آب مرد ...

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

 

[دژاوو]

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

چایی ات را میخوری با دیگران ای بی وفا؟
میرسی برما سخن از قند خونت میزنی؟

 

[KOURO$H]

یار مارا از جدایی غم نبود
در دلش مجنون عاشق کم نبود
برسر پیمان خود محکم نبود
سهم من از عشق جز ماتم نبود