سکولاریسم

[Karenn]

یه جورایی نظام باید سکولار باشه و نباید باید ها و نباید ها با دین به مردم القا بشه
به نظر من دین باید جدا کارشو بکنه و سیاست به طور کامل ازش جدا باشه.

خوب تو تئوری همه اینو دوس دارن بحث جامعه شناختیش اینه که با این درصد مذهبی در ایران
تبدیل کردن جمهوری اسلامی ایران به جمهوری ایران چه تخریب هایی داره و این تغییر چه چیزایی رو بهبود میبخشه

 

[zeynabgol]

پاسخ : سکولاریسم

واقعا مردم به خاطر میهنشون به جنگ می رفتن یا به خاطر امام؟

من از هرکی پرسیدم می گف فقط به خاطر امام ، هر چند بعضیاشون اون عقاید قبلا رو نداشتن.

اون موقع هم میهن پرستا کم بودن:)


در مورد سکولاریسم، من تا حدودی موافقم باهاش. چون الان دیگه گند زدن به حکومت و اسلام با این حکومت اسلامیشون:)

 

[صوراسرافيل]

من باوجود اينكه به تشيع اعتقاد دارم اما معتقدم حكومت فقط در دايره سكولاريسم قادر به تامين سعادت مردمه و حكومت دينى در نقض حاكميت مليه.و دلايلش:
حكومت دينى رو چه كسى اداره خواهد كرد؟مطرح ترين گزينه روحانيون هستند.خب اولا كه روحانى شريف اصلا پى حكومت و قدرت نميره.بعذ از اون هم روحانيون زمانى كه بخواهند حكومت كنن ديگه مطمئنا دموكراسى در مار نخواهد بود چون بلافاصله بعد از رسيدن به فدرت(كه تاكيد مى كنم فقط روحانيون فاسد پى قدرتن)فكر مى كنن كه با رسالتى الهى به ميون اومدن و ازين توهمات.ضمن اينكه علم روحانيون در فقه و علوم دينيه نه عرصه سياست.

نكته ديگه اينه كه اكثر اين روحانيون فاسد حتى از دايره دين هم خارج ميشن.چطور؟
در زمان انقلاب روحانيونى مثل منتظرى و خمينى و امثالهم ديدن اى بابا طبق قوانين خود اسلام حكومت دينى فقط در زمان حضور امامان ممكنه و اصلا در نبود امام حكومت دينى نداريم.و خب،براى اينكه يه توجيه دينى هم جور كنن اومدن ولايت فقيه درست كردن.

والله و بالله،ولايت فقيه اصلا در تشيع وجود نداره.اين فقط يه نظريه بدعت گذارانه بود كه امثال خمينى براى توجيه حكومت فاشيستيشون درست كردن.و كاملا از لحاظ فقه شيعى مردوده چنانكه روحانيونى مثل شريعتمدارى هم به تناقضش با تشيع و همچنين تناقضش با حاكميت ملى اشاره كردن(كه همشون هم به لطف خمينى پس زده شدن)


و نكته اخر،خود تشيع هم با حكومت دينى مخالفه.از ديدگاه تشيع حكومت دينى فقط در زمان حضور امام ممكنه و الان كه امامى نيست يعنى هيچى.پس كلا بساط اين متوهمين كه ميگن حكومت دينى از اساس غلطه.چه با ديد دينى و چه با ديد ايدئولوژيك.