مشاعره واژه‌نما

[f.hn]

قفس
صائب چه فارغ است ز بی‌برگی خزان
مرغی که در قفس گذراند بهار خویش
-صائب

بهار

خسته از عمری زمستانم؛ بهارم می شوی؟
گرمیِ آغوش سردِ روزگارم می شوی؟

هست دریای دلم بازیچه ی امواج عشق
ساحل امنِ وجودِ بیقرارم می شوی؟؟

 

[زمستون]

بهار

خسته از عمری زمستانم؛ بهارم می شوی؟
گرمیِ آغوش سردِ روزگارم می شوی؟

هست دریای دلم بازیچه ی امواج عشق
ساحل امنِ وجودِ بیقرارم می شوی؟؟

دل
گل سرخم چرا پژمرده حالی؟
بیا قسمت کنیم دردی که داری
بیا قسمت کنیم بیشش به من ده
که تو کوچک دلی طاقت نداری
_ باباطاهر

 

[مهسـا]

دل
گل سرخم چرا پژمرده حالی؟
بیا قسمت کنیم دردی که داری
بیا قسمت کنیم بیشش به من ده
که تو کوچک دلی طاقت نداری
_ باباطاهر

پژمرده
روزگاری شد ز چشم اعتبار افتاده‌ام
چون نگاه آشنا از چشم یار افتاده‌ام

دست رغبت کس نمی‌سازد به سوی من دراز
چون گل پژمرده بر روی مزار افتاده‌ام
- صائب

 

[f.hn]

پژمرده
روزگاری شد ز چشم اعتبار افتاده‌ام
چون نگاه آشنا از چشم یار افتاده‌ام

دست رغبت کس نمی‌سازد به سوی من دراز
چون گل پژمرده بر روی مزار افتاده‌ام
- صائب

گل

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند
یاس و مریم میگذارم توی گلدانی که نیست

 

[saba.hjm]

گل

شعر می خوانم برایت واژه ها گل می کنند
یاس و مریم میگذارم توی گلدانی که نیست

نیست
یاری ام ده که مرا با دگران کاری نیست
که در این دور جهان جز تو مرا یاری نیست
هر کجا رفتم از این قوم کسی در نگشود
که به غیر از تو مرا مونس و غم خواری نیست

 

[زمستون]

نیست
یاری ام ده که مرا با دگران کاری نیست
که در این دور جهان جز تو مرا یاری نیست
هر کجا رفتم از این قوم کسی در نگشود
که به غیر از تو مرا مونس و غم خواری نیست

قوم
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همینجاست بیایید بیایید
_ مولانا

 

[ElEnA_f7]

قوم
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همینجاست بیایید بیایید
_ مولانا

معشوق

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

-حافظ

 

[f.hn]

معشوق

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

-حافظ

عاشق

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

 

[زمستون]

عاشق

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

خرم
خرم آن روز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
_ حافظ

 

[saba.hjm]

خرم
خرم آن روز کزین منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
_ حافظ

جانان


حدیث زلف جانان در میان است

سخن زان رو پریشان است ما را

چنان از درد خوبان زار گشتیم

که بیزاری ز درمان است ما را

 

[s@rah]

ماییم و نوای بی نوایی

بسم الله اگر حریف مایی

الله
والله که شهر بی تو مرا حبس میشود
آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

 

[saba.hjm]

الله
والله که شهر بی تو مرا حبس میشود
آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

آوارگی

بگذار سکنا کنم به آرام سینه ات
آوارگی بس است
بگذار در نهر زلالی ات
شناور شوم مدام
حق من سراب نیست

 

[مهسـا]

آوارگی

بگذار سکنا کنم به آرام سینه ات
آوارگی بس است
بگذار در نهر زلالی ات
شناور شوم مدام
حق من سراب نیست

سراب
نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم

وگر به خشم روی صد هزار سال ز من
به عاقبت به من آیی که منتهات منم

 

[s@rah]

سراب
نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم

وگر به خشم روی صد هزار سال ز من
به عاقبت به من آیی که منتهات منم

خشم
گر به خشم است و گر به عین رضا
نگهی باز کن که منتظریم

 

[مهسـا]

خشم
گر به خشم است و گر به عین رضا
نگهی باز کن که منتظریم

منتظر
دی شد و امروز نپاید همی
دی شد و تو منتظر بهمنی

گاه گریزانی از باد سرد
گاه بر امید گل و سوسنی

 

[saba.hjm]

منتظر
دی شد و امروز نپاید همی
دی شد و تو منتظر بهمنی

گاه گریزانی از باد سرد
گاه بر امید گل و سوسنی

منتظر

گیرم اندوه تو خواب است و نگاه تو خیال
پس دلم منتظر کیست عزیز این همه سال؟

 

[مهسـا]

منتظر

گیرم اندوه تو خواب است و نگاه تو خیال
پس دلم منتظر کیست عزیز این همه سال؟

خیال
هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم
دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست

می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست

 

[saba.hjm]

خیال
هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم
دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست

می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت
هیهات از این گوشه که معمور نماندست

خیال

خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد...

 

[اسدالهی]

خیال

خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد...

پیر

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند
همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند

شهریار

 

[saba.hjm]

پیر

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند
بلبل شوقم هوای نغمه خوانی می کند
همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجزو نا توانی می کند

شهریار

بلبل

بلبلی در سینه می نالد هنوزم کاین چمن
با خزان هم آشتی و گل فشانی می کند

ما به داغ عشقبازیها نشستیم و هنوز
چشم پروین همچنان چشمک پرانی می کند