• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

طرح صیانت از حقوق کاربران

ارسال‌ها
1,546
امتیاز
26,897
نام مرکز سمپاد
ضروری
شهر
ضروری
سال فارغ التحصیلی
0
@Amin rouhi آره معنی معروف میشه پسندیده، ولی چیزی که اسلام بپسنده :‌)) به خانم دانمارکی هم بگی دروغ نگو خیانت نکن و ... داری یه سری بدیهیاتِ اخلاقی رو بهش یادآور میشی. اونم می‌دونه نباید دروغ بگه، هرچند علی‌رغمِ این دونستن ممکنه بگه. یه مسیحی هم می‌تونه برگرده بهش بگه دروغ نگو. مسیحی امر به معروف نمی‌کنه. اصن ذاتِ مفهومِ این اصطلاح سرچشمه‌گرفته از اسلام و یادآور شدنِ فرائضشه. باید به طرف بگی نمازتو بخون یا روزه‌خواری نکن تا امر به معروف و نهی از منکرت معنا بده. بگی دروغ نگو که دمت گرم خودمم اینو می‌دونم. :‌))
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
@امین
حالا این که همیشه بحث بوده که در چه کارهایی، در قبال چه کسانی و اصلا چجوری، باید امر به معروف و نهی از منکر کرد، اما شما که اولی رو کشف کردید، کاش بیاید دو تا فتوا درمورد دومی و سومی هم بدید تا این گره هزار و چهارصد ساله باز بشه :‌)) «امر به معروف و نهی از منکر» عبارت عربی‌اند. مترجمین که اصلا به شکل «توصیه به نیکی و نکوهش بدی» ترجمه‌اش کردن، اما بعضی از متاخرین، کل این قضیه رو با «مسئولیت اجتماعی» معادل می‌دونن. با توجه به چیزهایی که قرآن بهش دعوت کرده و شیوه‌ای هم که گفته، خیلی تعبیر بدی هم نیست البته. حالا:
اصن ذاتِ مفهومِ این اصطلاح سرچشمه‌گرفته از اسلام و یادآور شدنِ فرائضشه.
عجب! من «از شما» دیگه تعجب می‌کنم. پس یعنی هزاران سال انسان‌ها صبر کردن که یه محمد نامی پیدا بشه که به تعبیر خودش درد مکارم اخلاق داشته باشه و پیروان‌اش هم در پی‌اش؟ شاید «امر به معروف و نهی از منکر» با این واژگان پیش‌تر به کار نرفته باشن، اما رنگ و بوی این قضیه در ادیان دیگه -و حتی در گفتار هر انسان آزاده‌ای- بوده. به ابعاد اخلاقی -و نه احکامی- دستورات نگاه کنید:
بودا به پیروان‌اش ۹ دستور داده که انجام بدن و حواس‌شون باشه که دیگری هم انجام بده؛ پرهیز از: آزار جانداران، دزدی، بی‌عفتی، دروغ، مستی(احکام)، بدگویی، خودخواهی و دشمنی.
یا در آیین قوم یهود؛ البته این‌ها کتاب‌های زیادی دارن که بعضی فرقه‌ها بعضی کتاب‌ها رو اصلا نمی‌پذیرن، اما وجه اشتراک همه‌ی یهودیان قدیم و جدید، در فرمان‌های ده‌گانه‌ست: پرستش خداى یگانه (عقاید) سجده نکردن بر بت‌ها (عقاید) گرامى داشتن نام خدا (احکام) گرامى داشتن روز شنبه (احکام) احترام به والدین (اخلاق) دورى از قتل و ریختن خون (اخلاق) دورى از زنا (اخلاق) دورى از دزدى‌ (اخلاق) شهادت دروغ ندادن علیه دیگران (اخلاق) عدم چشم‌داشت بر اموال دیگران (اخلاق)
من نمی‌خواستم خیلی در این حیطه حرف بزنم اما چون خودتون اشاره مستقیم کردید، میگم. از همه مهم‌تر درمورد همون مسیحیتی که خودتون‌ فرمودید، من نمی‌دونم تا چه اندازه با تعالیم اناجیل آشنایی دارید، اما اتفاقا اگر فرد مسیحی چنین کاری بکنه، داره دستورات عیسی رو پیاده می‌کنه! فراز بیستم باب «موعظه بالای کوه» انجیل متی رو ببینید:
...حال آنکه هر کس شریعت را اجرا کند و به دیگران نیز چنین تعلیم دهد، در پادشاهی آسمانی بزرگ خوانده خواهد شد.
حالا بیاید نگاهی به اناجیل بندازیم. البته عیسی همه‌ی عمرش رو صرف پند و اندرز به ملت کرد و خیلی هم تاکید داشت که برید این‌ها رو بقیه هم بگید. آشنا نیست؟ «آموزش» در امر به معروف! [که اصلا برای همینه که حواریون‌اش پراکنده شدن و مثلا متی در اتیوپی فوت کرد، پاتراس در یونان، فیلیپ و یوحنا در ترکیه، توما هم در هند! :))]
این فیش‌ها رو از انجیل‌ برنابا برداشتم:
خدای پدران ما بر زبان پیغمبر خود، داوود، ما را خطاب می‌کند كه فرموده: ای مردم به عدل حكم كنید، ای انسان كه قاضی شده‌ای، به چیز دیگری جز وظیفه خود منگر، نه به خویشان و نه به دوستان و نه به سود (باب ۴۹)
باید دوست تو دوستی باشد كه اصلاح را بپذیرد همچنان كه او می‌خواهد كه تو را اصلاح کند (باب ۸۵)
هرگاه برادر تو كار خطایی كند او را اصلاح كن (باب۸۷)
واجب است گوش بدهد به كسی كه به نیکی موعظه می‌كند (باب۱۳۴)
زمانی که من فعل ناپسندی انجام دادم، مرا سرزنش كنید تا خدا شما را دوست داشته باشد (باب۲۰۳)
شاید بگید که انجیل برنابا که جز اناجیل چهارگانه نیست؛ سلمنا، انجیل متی و لوقا و مرقس چطور؟ جامعه‌ی هدف عیسی کیه؟ در فصل نهم انجیل متی اومده: ...بروید و معنی این کلام را بفهمید: «من رحمت می خواهم نه قربانی زیرا من نیامدم تا پرهیزکاران را دعوت کنم بلکه گناهکاران را (فراز۹؛ در مرقس۲: ۱۳ - ۱۷ و لوقا۵: ۲۷ - ۳۲)
فلذا عجالتا همون «موعظه بالای کوه» رو نگاه کنید که امر به معروف و نهی از منکر عیسی، چقدر احکامی نیست و اخلاقیه:
هر کس نسبت به برادر خود عصبانی شود، ملامت خواهد شد و هر که برادر خود را «ابله» بخواند، به محکمه برده خواهد شد و اگر او را «احمق» بخواند مستوجب آتش جهنم خواهد بود. (فراز۲۳)
شنیده اید که گفته شده است: «زنا نکن.» اما من به شما می گویم: هرگاه مردی از روی شهوت به زنی ببیند در دل خود با او زنا کرده است. (فراز۲۸-۲۹)
به کسی که از تو چیزی می خواهد ببخش و از کسی که تقاضای قرض می کند، روی نگردان. (فراز ۴۲، همچنین در انجیل لوقا-۶؛۳۰)
اگر فقط کسانی را دوست بدارید که شما را دوست دارند، چه اجری دارید؟ مگر سود خواران همین کار را نمی‌کنند؟ اگر فقط به دوستان خود سلام کنید چه کار فوق العاده‌ای کرده اید؟ مگر بی دینان همین کار را نمی کنند؟ (فراز۴۷-۴۸، همچنین در انجیل لوقا-۶؛ ۳۴)
یا در فصل ششم: هوشیار باشید که کار های نیک خود را برای جلب توجه مردم پیش چشم دیگران انجام ندهید زیرا اگر چنین کنید، هیچ اجری نزد پدر آسمانی خود ندارید (فراز ۱)
وقتی دعا می کنید مانند منافقان نباشید. آنها دوست دارند در کنیسه ها و گوشه های سرکها بایستند و دعا بخوانند تا مردم آنها را ببینند. یقین بدانید که آن ها اجر خود را یافته اند (فراز ۵)
وقتی روزه می گیرید مانند منافقان، خود را افسرده نشان ندهید. آنها چهره های خود را تغییر می دهند تا روزه دار بودن خود را به رُخ دیگران بکشند (فراز ۱۶)
از فصل هفتم متی: دیگران را بد نگویید تا شما را بد نگویند. همانطور که شما دیگران را ملامت می کنید خود تان نیز ملامت خواهید شد. (فراز۱-۲)
فصل پانزدهم متی: اما چیزهایی که از دهن بیرون می آید از دل سرچشمه می گیرد و آن ها است که آدمی را نجس می سازد، زیرا افکار پلید، قتل، زنا، فسق، دزدی، شهادت دروغ و تهمت از دل سرچشمه می گیرند (فراز۱۹_۲۰؛ در مرقس ۷: ۱۴-۱۶)
یا در فصل نوزدهم: این هنگام مردی پیش آمد و از عیسی پرسید: «ای استاد چه کار نیکی باید بکنم تا بتوانم زندگی ابدی را به دست آورم؟» عیسی به او گفت: «چرا درباره نیکی از من سؤال می کنی؟ فقط یکی نیکو است. اما اگر تو می خواهی به زندگی راه یابی، احکام شریعت را نگاه دار.» او پرسید: «کدام احکام؟» عیسی در جواب فرمود: «قتل نکن، زنا نکن، دزدی نکن، شهادت دروغ نده، احترام پدر و مادر خود را نگاه دار و همسایه ات را مانند خود دوست بدار. (فراز۱۷-۲۰؛ در مرقس ۱۰: ۱۷ - ۳۱ و لوقا ۱۸: ۱۸ - ۳۰)
و البته اینم بخش مورد علاقه‌ی خودمه، از فصل پانزدهم رومیان: ما وظیفه داریم که ناتوانی اشخاص ضعیف را تحمل کنیم و در فکر راحتی و آسایش خود نباشیم؛ بلکه به خاطر خیریت و تقویت همسایگان خود، در فکر راحتی و آسایش آن ها باشیم (فراز۱-۲)
باید به طرف بگی نمازتو بخون یا روزه‌خواری نکن تا امر به معروف و نهی از منکرت معنا بده
بسیار هم عالی آقا، فقط کاش پیش از این که محتویات دین‌ خودم رو برام تشریح کنید، نگاه کنید که اصلا چی گفته، هر گفته چطور طبقه بندی میشه و هر دسته، مربوط به چه کسانیه:
۱_من در پست قبلی بعضی از آیاتم امر به معروف و نهی از منکر رو آوردم که ببینید در کنار چه چیزهایی و در تضاد با چه کارهایی قرار گرفتن. البته اگر هم جایی مثل توبه-۷۱ یا توبه-۱۱۲ یا اعراف-۱۵۷، امر به معروف و نهی از منکر در کنار بعضی مسائل مثل نماز و روزه و زکات قرار گرفتن، قضیه توصیف مومنانه. تفسیر کردم؟! نه، آیه خودش میگه.
۲_چون کلا به چیزی که گفتم توجهی نکردید دوباره تکرار می‌کنم. در صفحه‌ی ۲۲۰ کتاب الهیات الهی و الهیات بشری از آقای حکیمی، محتویات دین‌ رو به سه حیطه تفکیک میشه: عقاید، احکام، اخلاق. این تقسیم بندی رو ایشون از خودش خلق نکرده و ارجاع به چند تا کتاب از قرن‌های چهار، هفت و نه قمری داشت که اسم‌شون رو نه من حضور ذهن دارم و نه برای شما مهمه. اما با این مرزبندی، عقاید که نیازی به امر به معروف و نهی از منکر نداره. امر به معروف و نهی از منکر در احکام، براساس آل‌عمران-۱۱۰، مابین خود مسلمان‌هاست و امر به معروف و نهی از منکر در اخلاق وظیفه‌ی همه‌ی مردمه. دوباره آیات پست قبل رو تکرار کنم؟
۳_اتفاقا من «تعهد به ساعت کاری»، «دروغ» و «خیانت» رو همین جوری انتخاب نکردم و قرآن در این زمینه فرمایشاتی داره: مورد اول برداشتی از مطففین۲_۳ بود؛ مورد دوم صراحتا از توبه-۷۷ می‌اومد و مورد سوم در مائده-۵ ریشه داشت. لذا این‌ها هم اتفاقا دستورات همون خداست. قرآن در نحل-۱۲۵ به ما مسلمان‌ها میگه که با توجه به شرایط -ضمن پایبندی به چارچوب اخلاقی- با دگراندیشان با شیوه‌ای که اثرگذارتره گفت‌و‌گو کنیم.
۴_یکی از دوستان برای چیزی که در پست قبلی گفتم منبع خواستن. چکیده‌ای بود از بحث در این مورد در جلد یازدهم کتاب فقه و زندگی آقای صانعی.
 
ارسال‌ها
1,546
امتیاز
26,897
نام مرکز سمپاد
ضروری
شهر
ضروری
سال فارغ التحصیلی
0
@Amin rouhi این پستت بوی «اسلام به ذات خود ندارد عیبی» میده. برام مهم نیست که معنای لغوی امر به معروف و نهی از منکر چیه، چیزی که اهمیت داره عَلَم کردنش توسط افرادی که به هر طریقی به قدرت وصلن و سر تو کونِ مردم کردنه :‌)) بشین و بفرما و بتمرگ هر سه یه معنی رو دارن، مهم اینه چطور بیانش کنی. حتی «نشستن» هم برای هرکسی لازم نیست. یکی دلش نمی‌خواد بشینه، مودبانه‌ترین امر به نشستنت هم اگه پشتش ایدئولوژیِ «وظیفمه بهش بگم بشین» باشه توهین محسوب میشه. فرق هست بین اینکه از سر پیشنهاد چیزی مطرح بشه یا از سر واجب دونستن به تذکر دادنش. اون مسیحی هم اگه به یکی به خاطر اینکه مسیحیت گفته دروغ بَده بهم بگه دروغ نگو، حتی با اینکه واقعاً داره امر به چیزِ خوبی می‌کنه، نفس کارش از کار اونا جدا نیست. چون دین گفته دروغ نگو دارم بهت میگم که نگو، نه اینکه چون واقعاً دروغ گفتن یک صفت منفی اخلاقی باشه.
امر به معروف و نهی از منکر در احکام، براساس آل‌عمران-۱۱۰، مابین خود مسلمان‌هاست و امر به معروف و نهی از منکر در اخلاق وظیفه‌ی همه‌ی مردمه. دوباره آیات پست قبل رو تکرار کنم؟
خودت داری میگی بر اساس آیه. آیه نمی‌گفت ما نمی‌دونستیم به کسی که تعهد به ساعت کاری نداره تذکر بدیم که به موقع بیا. :‌))
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
برام مهم نیست که معنای لغوی امر به معروف و نهی از منکر چیه،
یعنی چی -___- ما اگر معنی لغوی واژه رو نفهمیم، چطور می‌تونیم بفهمیم که نویسنده چی گفته؟
خودت داری میگی بر اساس آیه. آیه نمی‌گفت ما نمی‌دونستیم به کسی که تعهد به ساعت کاری نداره تذکر بدیم که به موقع بیا. :‌))
این حرف‌تون بهم این احساس رو میده که فقط خواستید یه جوابی داده باشید :)) آیه‌ای که نقل قول کردید میگه مسلمان‌های بین هم امر به معروف و نهی از منکر میکنن. یعنی اگر طرف مسلمانه ولی نماز نمی‌خونه، اون‌یکی بهش تذکر میده. آیات پست قبلی‌اش هم می‌گفت که در قبال غیردین‌داران، منظور از معروف و منکر احکام دینی نیست. ضمن این که با این دستورات قرار بوده در اون جوامع که «قانون» چندان معنی‌ای نداشت، خدا پشتوانه‌ای برای اخلاق باشه. الان ما دیگه قانون رو داریم و به کسی که دزدی می‌کنه نمی‌گین برو از خدا و آتش سوزان جهنم بترس :))
نمی‌دونم. شاید هم مشکل از منه که ربط‌اش رو متوجه نمی‌شم واقعاً. اگر حال و حوصله داشتید لطفاً توضیح می‌دید؟ اگر هم نه که هیچ.
فرق هست بین اینکه از سر پیشنهاد چیزی مطرح بشه یا از سر واجب دونستن به تذکر دادنش. اون مسیحی هم اگه به یکی به خاطر اینکه مسیحیت گفته دروغ بَده بهم بگه دروغ نگو، حتی با اینکه واقعاً داره امر به چیزِ خوبی می‌کنه، نفس کارش از کار اونا جدا نیست. چون دین گفته دروغ نگو دارم بهت میگم که نگو، نه اینکه چون واقعاً دروغ گفتن یک صفت منفی اخلاقی باشه.
خب باز خدا رو شکر معلوم شد که مسیحی‌ها و کلا غیرمسلمان ها هم امر به معروف دارن :))
اگر درست متوجه شده باشم دارید می‌گید که نیت و قصد و هدف هم مهمه. خب من یه سوالی دارم؛ کدوم دیکتاتوری بوده که هدف از آدم‌کشی و قتل و غارت‌اش، تامین مادی خودش یا لذت و اینا باشه؟ همه فکر می‌کردن دارن در جهت پیشرفت و ترقی گام برمی‌دارن و این‌ها مزاحم هستن و حالی‌شون نمیشه و اینا. این‌جا هم همینه، طرف به هر دلیلی، فرضا گفته که دروغ بده. اصلا دین‌اش بهش گفته بده. شما که می‌گید مهم نیست قرآن چی گفته و اینا دارن ظلم می‌کنن، این‌جا هم بهتر نیست فارغ از هدف، فقط به نتیجه نگاه کنید؟
 
ارسال‌ها
1,546
امتیاز
26,897
نام مرکز سمپاد
ضروری
شهر
ضروری
سال فارغ التحصیلی
0
خب باز خدا رو شکر معلوم شد که مسیحی‌ها و کلا غیرمسلمان ها هم امر به معروف دارن :))
مسیحیا که چندصد سال پیش تفتیش عقاید داشتن، چیزی بدتر از گشت ارشاد :‌))) اما دیگه ندارن. امر به معروف هم ندارن. من فقط اسلام رو می‌شناسم بین ادیان مختلف که تا این مقدار کنترل‌گری می‌کنه.
نمی‌دونم چیو می‌خوای ثابت کنی.
 

NaHaL01

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
258
امتیاز
2,071
نام مرکز سمپاد
فرزانگان 4
شهر
شیراز
سال فارغ التحصیلی
1399
دانشگاه
علوم‌پزشکی تهران
تلگرام
«وظیفمه بهش بگم بشین»
در واقع ایده پشتش اینه که باید بشینه چون یکی یه جایی گفته نشستن بهتره و فقط اون یکی حالیشه و تمام .
تفکر و تعقل و شرایط فردی و محیطی و هزار و یک عامل دیگه هم پشم.
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
مسیحیا که چندصد سال پیش تفتیش عقاید داشتن، چیزی بدتر از گشت ارشاد :‌))) اما دیگه ندارن. امر به معروف هم ندارن. من فقط اسلام رو می‌شناسم بین ادیان مختلف که تا این مقدار کنترل‌گری می‌کنه.
نمی‌دونم چیو می‌خوای ثابت کنی.
:‌)))
نه شما کاملا صحیح می‌فرمایید قربان؛ از «شناخت‌تون از ادیان مختلف» هم به اندازه‌ی کافی مستفیض شدیم.
فقط اون یکی حالیشه و تمام .
دلیلی نمی‌بینم که بخوام طوری رفتار کنم که همه راضی باشن، فلذا بله، من این‌طور فکر می‌کنم.
شرایط فردی و محیطی
معنی شرایط «فرد»ی رو نمی‌فهمم البته.
اما می‌دونستین توجه به شرایط اجتماعی و تاریخی رو حتی بیشتر ما می‌گیم؟ با «شان نزول» آشنایی دارید؟ اون‌وقت وقتی می‌گیم بیاید همون‌طور که ژاک برک گفت، احکام زنان و امثالهم رو «در ظرف زمانی و مکانی» خودش بسنجیم، میگن دارید توجیه می‌کنید.
بیش از این حرفی ندارم.
من یه مورد نسبتا بی‌ربط به این تاپیک اما مرتبط به این موضوع رو هم باید درنسبت این قضیه با «اعمال زور» بگم. ما که اصلا عددی نیستیم، ببینید خدا خطاب به پیامبرش چی میگه:
اگر پروردگارت می‌خواست یقیناً همه کسانی که روی زمین‌اند ایمان می آوردند؛ پس آیا تو مردم را وادار می کنی تا به اجبار مؤمن شوند؟!
همچنان که در غاشیه-۲۱-۲۲ بهش میگه:
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‌اى. تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که بر ایمان مجبورشان کنی.
و مشابها در آل عمران-۲۰ اومده:
اگر تسلیم شوند، قطعاً هدایت یافته اند، و اگر روی گرداندند، آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ پیام خداست.
این که وظیفه‌ی پیامبر فقط ابلاغه و نه بیشتر، در نور-۵۴ هم اومده:
اگر اطاعتش كنيد راه خواهيد يافت، و بر فرستاده[خدا جز ابلاغ آشكار مأموريتى‌ نيست.
چرا که پیامبر بر مردم وکیل و نگهبان نیست:
قوم تو آن را تکذیب کردند در صورتی که حق محض همان بود. بگو: من نگهبان شما نیستم. (انعام۶۶)
هر كه گمراه گردد به زيان خود گمراه مى‌شود، و من بر شما نگهبان نيستم (یونس ۱۰۸)
و درنهایت، توصیفی که قرآن از خودش داره رو هم در انسان ۲۹ ببینیم:
اين آيات پندنامه‌اى است. تا هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد.
 

NaHaL01

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
258
امتیاز
2,071
نام مرکز سمپاد
فرزانگان 4
شهر
شیراز
سال فارغ التحصیلی
1399
دانشگاه
علوم‌پزشکی تهران
تلگرام
دلیلی نمی‌بینم که بخوام طوری رفتار کنم که همه راضی باشن، فلذا بله، من این‌طور فکر می‌کنم.
دقیقا . دقیقا . دقیقا .
چرا پس بقیه باید با امر به معروف یا غیره طوری باشن که شما (خطاب کلی) راضی باشین؟؟
ضمن اینکه اون یکی منظورم به هر یک نفری است که حرفش میشه وحی مسلم بدون هیچ اجازه ای
برای وجود نظری غیر از اون ( اعم از امام مرجع تقلید یا غیره نه شخص شما)
اما می‌دونستین توجه به شرایط اجتماعی و تاریخی رو حتی بیشتر ما می‌گیم؟ با «شان نزول» آشنایی دارید؟ اون‌وقت وقتی می‌گیم بیاید همون‌طور که ژاک برک گفت، احکام زنان و امثالهم رو «در ظرف زمانی و مکانی» خودش بسنجیم، میگن دارید توجیه می‌کنید
دونستن رو که بله شنیدم ولی آیا دیدم؟ هرگز .
از حرف تا عمل خیلی راهه . خیلی زیاد .
در تمامی موارد دیگه احکام صادر و اجرا میشه بعد در این مورد بیایم ؟؟؟ بیایم چیکار ؟؟ مگه نظر کسی مهمه ؟؟
اصلا ما بیایم که چی؟ کل بحث همینه .ببرین بدوزین حکم بدین اجرا کنین ولی برای خودتون . دست از سر ما بردارین
(( بازهم منظور شخص شما نیست هر کسیه که حکم میده یا میشنوه و فکر میکنه همه باید بگن چشم ))
معنی شرایط «فرد»ی رو نمی‌فهمم البته.
ساده است . اول اراده و خواست من مبنی بر نشستن یا ننشستن .
دوم شرایط جسمی من برای نشستن یا ننشستن.
سوم شرایط دلخواه من از نشستن که در پی اون میتونه نشستن در یک شرایط خاص رو منجر بشه یا نشه
چهارم شرایط زندگی من در لحظه ای که به امر کسی من باید بشینم (( مثلا کار دارم باید برم میگن الا و بلا باید الان بشنی ))
 

Void

玲音
ارسال‌ها
80
امتیاز
1,226
نام مرکز سمپاد
Ohtori Academy
شهر
The Wired
سال فارغ التحصیلی
1789
فلذا منم میام و دست می‌ذارم روی یه سری اخلاقیاتی که برون دینی‌اند، مثلا میگم ساعت کاری رو نپیچون، دروغ نگو، در رابطه‌ات خیانت نکن و اینا [می‌دونیم که محتویات یک دین سه چیزه: عقاید، احکام، اخلاق. احکام مختص معتقدین اون دینه اما اخلاق بین دین‌داران و غیردین‌داران مشترکه، فلذا منم در امر به معروفم همین اخلاقیات رو پررنگ می‌کنم]
آیا اخلاق برای یک مسلمان فقط شامل چیزهایی می‌شه که بین مسلمان‌ها و غیرمسلمان‌ها مشترکه، یا شامل مواردی هم می‌شه که مشترک نباشن؟ اگر حالت اوله، پس اساساً بین امر و نهی یک مسلمان به غیرمسلمان و پندهای اخلاقیِ به‌اصطلاح برون‌دینی تفاوتی نیست و مشکلی هم پیش نمیاد؛ اما در حالت دوم امر به معروف و نهی از منکر (به غیرمسلمانها) دیگه صرفاً اخلاقیات برون‌دینی نیست و احتمالاً احکام رو هم کم‌وبیش شامل می‌شه.
امر به «معروف»، اصلا اسم‌اش روشه، امر به «شرع» که نیست.
معنای تحت‌الفظی یک عبارت همواره معادلِ معنای بافتاریش نیست.
مثلاً گویا طبری در تفسیر آیه‌ی 112 سوره‌ی توبه، «معروف» رو تمام آنچه که خدا و پیامبر بهش دستور داده می‌دونه و «منکر» رو تمام آنچه منع کرده‌ان.[1] یا در فتوای عالمگیری گفته شده که النووی اصول شریعت رو تعیین‌کننده‌ی امر و نهی می‌دونسته.[2]
Cook, Michael (2003), Forbidding Wrong in Islam, p.22
q1_dzro.png
Fatawa Alamgiri, Dar el-Fekr, Beirut, 1310 A.H. vol.5 p.353
A.C. Brown, Jonathan (2014), "4. Clinging to the Canon in a Ruptured World", Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy, p. 130
q2_7bz4.png
«معروف» از «عرف» میاد و اصلا معنی‌اش میشه «پسندیده» و در عمل هم یعنی دعوت به ضوابط اخلاقی عرف جامعه.
اگرچه عرف و اخلاق به هم مربوطن، اما یکی نیستن. عرف جامعه می‌تونه غیراخلاقی باشه. مثلاً بین مسلمانها و یهودیان ختنه‌ی پسران عرف محسوب می‌شه، امّا اخلاقی نیست. یا همین حجاب: حجاب ممکنه عرف باشه و اکثریتِ یک جامعه، افراد بی‌حجاب رو بی‌اخلاق بدونن.
در صفحه‌ی ۲۲۰ کتاب الهیات الهی و الهیات بشری از آقای حکیمی، محتویات دین‌ رو به سه حیطه تفکیک میشه: عقاید، احکام، اخلاق. این تقسیم بندی رو ایشون از خودش خلق نکرده و ارجاع به چند تا کتاب از قرن‌های چهار، هفت و نه قمری داشت که اسم‌شون رو نه من حضور ذهن دارم و نه برای شما مهمه. اما با این مرزبندی، عقاید که نیازی به امر به معروف و نهی از منکر نداره. امر به معروف و نهی از منکر در احکام، براساس آل‌عمران-۱۱۰، مابین خود مسلمان‌هاست و امر به معروف و نهی از منکر در اخلاق وظیفه‌ی همه‌ی مردمه.
در واقع این تمایزِ بین اخلاق و احکام، و تا حدی هم بین مسلمان و غیرمسلمان، برام مبهمه. مثلاً فرض کنید در جامعه‌ای که برهنگی برخلافِ عرف مردم نیست، هم مسلمانها زندگی کنن (فرض کنید به اونجا مهاجرت کردن) و هم غیرمسلمانها. حالا آیا یک مسلمان حاضره در جامعه حضور داشته باشه بدون اینکه با برهنگی مخالفت کنه و دیگران رو نهی از منکر؟
یکسان دونستنِ امر به معروف و نهی از منکرِ اسلامی با مقوله‌ی کلّی‌ی پند اخلاقی، مثل یکی شمردن عدالت کیفری با عدالت جناییه. دومی کلّی‌تره و مثلاً عدالت ترمیمی رو هم شامل می‌شه. از طرفی، اولی هم در ادیان ابراهیمی (مثلاً قصاص در اسلام) اومده و هم در نوشته‌های کسی مثل کانت.
کل این قضیه رو با «مسئولیت اجتماعی» معادل می‌دونن.
«مسئولیت اجتماعی» خیلی کلّیه، چیستی این مسئولیتهائه که مهمّه؛ اگر اما صرفاً به عنوان یک انگیزه‌ی اولیه و به‌اصطلاح «وجدان» داره مطرح می‌شه، همچنان زائده و باور به اسلام (یا هر دین دیگه) شرطِ لازم برای داشتنش نیست.
گره هزار و چهارصد ساله
حقیقتاً این خودش می‌تونه ویژگی منفی اسلام محسوب بشه که خدا قرآن رو انقدر گنگ آفریده، و ->
شما که می‌گید مهم نیست قرآن چی گفته و اینا دارن ظلم می‌کنن، این‌جا هم بهتر نیست فارغ از هدف، فقط به نتیجه نگاه کنید؟
<- اتفاقاً این مهمه که چرا در قرآن یک سری چیزها گفته نشده یا مبهمه تا مسلمانها بتونن کار غیراخلاقی—از جمله قتل—رو توجیه کنن. اشاره به «ذات متن» و تفسیرپذیریش هم در پاسخ بی‌ربطه؛ چون داریم درباره‌ی الله صحبت می‌کنیم، خدایی که هم خیرخواه مطلقه و هم عالِم مطلق.
«آموزش» در امر به معروف!
همین الانش هم دارن آموزش می‌دن دیگه:
q1_kj42.jpg

q2_w4zu.jpg

q3_qyj3.jpg
معنی شرایط «فرد»ی رو نمی‌فهمم البته.
foucault_-_human_nature_htu1.jpg
اون‌وقت وقتی می‌گیم بیاید همون‌طور که ژاک برک گفت، احکام زنان و امثالهم رو «در ظرف زمانی و مکانی» خودش بسنجیم، میگن دارید توجیه می‌کنید.
در نظر گرفتن شرایط در سطح توصیف مطلوبه، اما در سطح هنجاری و قضاوت لزوماً اینطور نیست. دقیقاً مثل تفاوت بینِ نسبی‌گرایی فرهنگی و نسبی‌گرایی اخلاقی.
 

NaHaL01

کاربر نیمه‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
258
امتیاز
2,071
نام مرکز سمپاد
فرزانگان 4
شهر
شیراز
سال فارغ التحصیلی
1399
دانشگاه
علوم‌پزشکی تهران
تلگرام
@Amin rouhi
* حقیقتا برای شخص شما احترام زیادی قائل بودم ( شاید هنوزم هستم نمیدونم ) و نمیخوام کار به جدل کشیده بشه. پس همین رو میگم و احتمالا دیگه اینوری نمیام.

این ربطی به تاپیک نداره صرفا حرف هاییه که باید زده بشه
ببینید الان واقعا وقت اشتباهیه برای بحث کردن سر دین و آنچه هست و آنچه باید باشد و این قصه ها.
شما کلمه توصیف میکنین و میگین برای فهم دانستن ریشه مهم است و فلان و حرفتون صد درصد درسته اما در زمان و شرایط بسیار غلط .
حقیقت رو نمیدونم اما واقعیت اینه تعریف از یک چیز ، اونه که اتفاق میفته . اونه که دیده میشه و فهمیده میشه.
پشتش هرچی هست نه مهمه نه گره گشا.
چون قضاوت افراد نسبت به اعتقاد شما درحالیکه نه حرفتون رو قبول داره نه منبعتون رو از روی چیزیه که اتفاق میفته و استناد شما بهشون مضحکه .
الان امروز اینجا امر به معروف فقط و فقط معنی فضولی بیجا ، دخالت بی مورد و اعمال خشونت نسبت افراده .
هرچقدر هم ظاهر واژه اش زیبا باشه و دستورات مربوط بهش ملایم و دوست داشتنی

***
دین قانون یا هرچیزی که وضع ( یا فرستاده) میشه برای حفظ انسانیته.
پس انسانیت >>>> دین
انسانیت >>>>>>> قانون
الان توی این شرایط که نه تنها انسانیت بلکه خود انسان داره قربانی میشه دینداری شما (خطاب کلی) بی معنیه . (تازه اگر خوشبین باشیم و نگیم به معنی نداشتن انسانیته)
 

hosam.r

کاربر حرفه‌ای
عضو مدیران انجمن
ارسال‌ها
360
امتیاز
10,533
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
بیرجند
سال فارغ التحصیلی
1397
دانشگاه
فرهنگیان مشهد
رشته دانشگاه
ادبیات فارسی
اما تا اون‌جایی که من فهمیدم این حرف‌تون خیلی درست هم نیست‌ها؛
۱_‍ امر به «معروف»، اصلا اسم‌اش روشه، امر به «شرع» که نیست. «معروف» از «عرف» میاد و اصلا معنی‌اش میشه «پسندیده» و در عمل هم یعنی دعوت به ضوابط اخلاقی عرف جامعه. اگه جامعه به دلیل ظرفیت ناکافی، یا برداشت نادرست، یا الزامات تحمیلی تاریخ یا هرچیز دیگه، اون جامعه‌ی اخلاقی مورد نظر نشد هم، اصولا در دایره وظایف فرد مسلمان نیست. [نگاه کنید به بخش سوم]
سلام امین جان
فکر کنم نیازه که دلیل دیس لایک رو بگم تا گمان مخالفت با تمام حرف‌هات بر من نباشه:

اینجور صحبت کردن در مورد معنای لغوی کلمه و بعد تعمیمش به یک ترکیب قرآنی به نظر من درست نیست. اول در مورد خود کلمه بحث کنیم: عَرَف یعنی شناخت. بهتر از من می‌دونی که معروف اسم مفعول از عرف است به معنی شناخته شده. حتی معنی "شناخته شده به خوبی" یا همون "پسندیده" یک معنای توسعی هست که البته با این کلمه درهم تنیده شده. این "شناخته شده به خوبی" با توجه به فاعلش معناش منحصر میشه. معروف جامعه میشه همون عرف. در این معنی که از متنت برمیاد معنای "امر به معروف" بدونیش مثلا دعوت قوم لوط به لواط از مصادیق امر به معروف به حساب میاد! کار حضرت لوط هم در برابر لواط قومش امر به منکر و نهی از معروف! معروف شخصی هم می‌تونیم داشته باشیم. هر چیزی که از نظر شخصی پسندیده باشه برای اون شخص معروفه. مثلا وقتی عمعق میگه : «خیز ای بت بهشتی و جام می بیار» برمبنای چنین لغوی معنی کردن داره امر به معروف می‌کنه :))

کلمات با توجه به کاربردی که داشتن بار معنایی می‌گیرن. اینجوری برخورد کردن با کلمه خالی از مغلطه نیست.
در مورد بار معنایی "معروف" در عبارت قرآنی "امر به معروف و نهی از منکر" دهخدا سر خطی جدا آورده و از "تعریفات جرجانی" که مرجع خیلی معتبری به حساب میاد، "هر آنچه در شرع پسندیده باشد" رو نقل می‌کنه. بقیه‌ی منقولات دهخدا هم بر همین معنی صحه میذارن و به نظرم دیگه جای حرف خاصی برای عرفی معنی کردن کلمه نمی‌ذاره. معروف در امر به معروف مشخصا معروف شرعیه نه عرفی یا چیز دیگه‌ای.
 

hosam.r

کاربر حرفه‌ای
عضو مدیران انجمن
ارسال‌ها
360
امتیاز
10,533
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
بیرجند
سال فارغ التحصیلی
1397
دانشگاه
فرهنگیان مشهد
رشته دانشگاه
ادبیات فارسی
من یه مورد نسبتا بی‌ربط به این تاپیک اما مرتبط به این موضوع رو هم باید درنسبت این قضیه با «اعمال زور» بگم. ما که اصلا عددی نیستیم، ببینید خدا خطاب به پیامبرش چی میگه:
اگر پروردگارت می‌خواست یقیناً همه کسانی که روی زمین‌اند ایمان می آوردند؛ پس آیا تو مردم را وادار می کنی تا به اجبار مؤمن شوند؟!
همچنان که در غاشیه-۲۱-۲۲ بهش میگه:
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‌اى. تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که بر ایمان مجبورشان کنی.
و مشابها در آل عمران-۲۰ اومده:
اگر تسلیم شوند، قطعاً هدایت یافته اند، و اگر روی گرداندند، آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ پیام خداست.
این که وظیفه‌ی پیامبر فقط ابلاغه و نه بیشتر، در نور-۵۴ هم اومده:
اگر اطاعتش كنيد راه خواهيد يافت، و بر فرستاده[خدا جز ابلاغ آشكار مأموريتى‌ نيست.
چرا که پیامبر بر مردم وکیل و نگهبان نیست:
قوم تو آن را تکذیب کردند در صورتی که حق محض همان بود. بگو: من نگهبان شما نیستم. (انعام۶۶)
هر كه گمراه گردد به زيان خود گمراه مى‌شود، و من بر شما نگهبان نيستم (یونس ۱۰۸)
و درنهایت، توصیفی که قرآن از خودش داره رو هم در انسان ۲۹ ببینیم:
اين آيات پندنامه‌اى
آیات زیبایی بود. فقط یه سوال:
آیا از این آیات مجازات نکردن فردی که به احکام اسلام عمل نمی‌کنه هم برداشت میشه؟ آیه‌ای مثل "الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ" چی میشه؟ "زنای دو مجرد" یه مسئله‌ی شخصی هم حساب میشه دیگه؟ یعنی جوری نیست که حقوق شخص دیگری رو پایمال کرده باشن. کاری به سخت بودن اثباتش و این مسائل ندارم. صرف وجود حکمی چنین نشون میده که مسئله صرفا "بلاغ" نیست.
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
آیا اخلاق برای یک مسلمان فقط شامل چیزهایی می‌شه که بین مسلمان‌ها و غیرمسلمان‌ها مشترکه، یا شامل مواردی هم می‌شه که مشترک نباشن؟ اگر حالت اوله، پس اساساً بین امر و نهی یک مسلمان به غیرمسلمان و پندهای اخلاقیِ به‌اصطلاح برون‌دینی تفاوتی نیست و مشکلی هم پیش نمیاد؛ اما در حالت دوم امر به معروف و نهی از منکر (به غیرمسلمانها) دیگه صرفاً اخلاقیات برون‌دینی نیست و احتمالاً احکام رو هم کم‌وبیش شامل می‌شه.
اما تا اون‌جایی که من فهمیدم حیطه‌ی احکام و اخلاق، کاملا از هم جداست. حالا این که بعضی از مسلمان‌ها سعی کنن برای بعضی از احکام ریشه‌ی اخلاقی هم پیدا کنن، یا اصلا «احکام در ترازوی اخلاق» عمل کنن بحث دیگه‌ایه.

معنای تحت‌الفظی یک عبارت همواره معادلِ معنای بافتاریش نیست.
بله واقفم، اصلا برای همین بلافاصله آیاتی از قرآن رو آوردم که ببینیم اصلا معروف و منکر در ادبیات قرآن به چه معناست.
ویرایش: این‌ مال پست پایینه اما شاید بد نباشه این‌جا هم باشه:
هم با همین قضیه کاملا هم‌دلم. چرا که فقط همین مورد نیست. مثلا معنای لغوی «نجات» در گفتاری که متعلق به گفتمان بوداییه، با معنای همین کلمه در گفتمان مسیحیت و اسلام فرق می‌کنه. معنی کلمه «وحی»، با کاربردش در دو گفتمان اسلام و مسیحیت هم متفاوته. اصلا برای همین بود که بلافاصله بعد از این که گفتم «امر به معروفه، امر به شرع که نیست»، چند تا آیه از قرآن رو آوردم که نشون بدم «معروف» و «منکر» در قرآن حوالی چه معانی‌ای به کار رفتن. اما چیزی که من رو به این سمت برد که اصلا «معروف» و‌ «منکر» برای دو گروه متفاوت دین‌دارها و غیردین‌دارها، دو معنی متفاوتی میده آیه‌ی ۳۰ سوره توبه بود که یهودی‌ها رو متهم کرد که عزیر رو پسر خدا می‌دونن، درحالی که این جز عقاید یهودی‌ها نیست. شیخ طوسی در التبیان [ج5، ص239]، آقای طباطبایی در المیزان [ج9، ص244] و فخر رازی در تفسیر کبیر [ج16، ص33 و 37] گفتن که «یهود» در قرآن گاهی به معنای عام یهود [=قوم بنی اسرائیل] و گاهی به معنی خاص یهود [یهودی‌های اون‌زمان حجاز] به کار برده. از طرفی، وقتی قرآن رو به مسلمان‌ها حرف می‌زنه، میگه نماز بخونید، زکات بدید و امر به معروف و نهی از منکر کنید. اما وقتی خطاب به مخاطب عام صحبت می‌کنه از نیکوکاری و خیر و انفاق و صدقه و عدم ظلم میگه. اگه «یهود» در دو معنی خاص و عام به کار رفته، چرا «معروف» و «منکر» رو مستثنی کنیم؟
و در آخر اینکه، اگر معنای لغوی رو هم نپذیریم، مراد قرآن از «معروف» اینه: کلمه «معروف» به معناى هر امر نیکویى‌ست که مردم در مجتمع خود آن را بشناسند، و آنرا انکار نکنند، و بدان جاهل نباشند. [آقای طباطبایی، المیزان، ذیل تفسیر نسا-۱۹]

مثلاً گویا طبری در تفسیر آیه‌ی 112 سوره‌ی توبه، «معروف» رو تمام آنچه که خدا و پیامبر بهش دستور داده می‌دونه و «منکر» رو تمام آنچه منع کرده‌ان.[1] یا در فتوای عالمگیری گفته شده که النووی اصول شریعت رو تعیین‌کننده‌ی امر و نهی می‌دونسته.[2]
اول این که آیات قرآن یک مجموعه‌ی به هم پیوسته رو تشکیل میدن و نمیشه یک جمله رو جدا از بقیه فهمید. مثلا در همین‌جا، قضیه از توبه-۱۰۷ شروع میشه که میگه منافق‌ها این‌هایی هستن که با نیت غیرخالص مسجد می‌سازن و فلان، تا توبه-۱۱۱ که «در مقابل» اون گروه، گروه دیگه‌ای رو نام می‌بره که در راه جهاد می‌کنن و در توبه-۱۱۲ باقی توصیفات اومده. خب بله، واضحه که برای گروه اول «تمام» دستورات -اعم از اخلاق و احکام- مدنظره.
من فکر می‌کنم شما این آیه و تفسیر طبری رو آوردید که بگید یک فرد مسلمان در امر به معروف و نهی از منکر باید تمام احکام و اخلاق رو ارائه بده. خب شما در این‌جا حاشیه‌ها و تفاسیر و هرچیزی که «در متن نیومده» رو در بررسی کلا لحاظ نکردید و من فکر می‌کردم همچنان بر همانی که باشید که بودید. اما حالا که میشه از آرا مفسرین هم استفاده کرد، خب من این رو گفته بودم:
قرآن در نحل-۱۲۵ به ما مسلمان‌ها میگه که با توجه به شرایط -ضمن پایبندی به چارچوب اخلاقی- با دگراندیشان با شیوه‌ای که اثرگذارتره گفت‌و‌گو کنیم.
پس شاید بد نباشه این‌ها رو هم ببینید:
«آری؛ امر به معروف و نهی از منکر، فریضه‌ای است که اگر با توجّه به شرایط آن، صحیح انجام شود، نسخه‌ی شفابخش و داروی دردهای فردی و اجتماعی است، امّا اگر به شرایط آن توجّه نشود، گاه به جای هدایت و سازندگی، تخریب و گمراهی به بار می‌آورد».‏
(سیستانی، توضیح‌المسائل‌جامع، ج۲، ص۱۶۹).
«بلکه با احتمال وقوع ضرر جانی، یا عرضی و آبرویی، یا مالیِ موجب حرج بر بعضی‌‎ ‌‏مومنین، واجب نمی‌شود؛ بلکه در بسیاری از موارد حرام است».‏
(خمینی، توضیح‌المسائل، مسأله ۲۷۹۱)
«باید احتمال تأثیر در مورد آن شخص داده شود، و ضرری برای خود او نداشته باشد، و باید تناسب را بین ضرر احتمالی و اهمیت منکری که از آن نهی می‌کند، ملاحظه نماید. در غیر این صورت، امر به معروف و نهی از منکر بر او واجب نیست.»(خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، ص۲۳۲)
«یعنی امر به معروف و نهی از منكر برای این است كه معروف رواج بگیرد و منكر محو شود، پس در جایی باید امر به معروف و نهی از منكر كرد كه احتمالا این كار اثر داشته باشد و اگر می دانیم كه قطعا بی اثر است واجب نیست» (مطهری، م.آ۴ ص۹۶۵)

اگر اما صرفاً به عنوان یک انگیزه‌ی اولیه و به‌اصطلاح «وجدان» داره مطرح می‌شه، همچنان زائده و باور به اسلام (یا هر دین دیگه) شرطِ لازم برای داشتنش نیست.
همین الان هم کمابیش این اتفاقات داره برای مسلمانان می‌افته.

اگر اما صرفاً به عنوان یک انگیزه‌ی اولیه و به‌اصطلاح «وجدان» داره مطرح می‌شه، همچنان زائده و باور به اسلام (یا هر دین دیگه) شرطِ لازم برای داشتنش نیست.
خب بله، اما من هم پیش‌تر همین رو گفته‌ بودم:
امر به معروف و نهی از منکر در اخلاق وظیفه‌ی همه‌ی مردمه

همین الانش هم دارن آموزش می‌دن دیگه:
عجب!
گفتن که در مسیحیت امر به معروف و نهی از منکر وجود نداره. من گفتم شاید این لفظ وجود نداشته باشه اما همین که عیسی حواریون‌اش رو به کشورهای دیگه فرستاد یعنی «آموزش در امر به معروف». بعد شما این حرفم رو برداشتید و گذاشتید کنار چیزی که بالاتر صراحتا باهاش مخالفت کرده بودم؟ عجب!
آقا شما اصلا چرا امر به معروف و نهی از منکر می‌کنی؟آموزش؟ در این زمانه و به طور خاص، در این جغرافیایی که ما هستیم واقعاً آموزش بی‌‌معنیه. مثلا کسی که حجاب رو رعایت نمی‌کنه، از این جهت نیست که حکم حجاب در فقه اسلامی رو نمی‌دونه و نیازمند آموزشه. ما همه‌ی توی همین مدارس و زیرنظر همین نهاد آموزش و پرورش بزرگ شدیم و راضی به زحمت شما نیستیم.
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
نمیخوام کار به جدل کشیده بشه
منم واقعاً نمی‌خوام. فلذا موضوعات متعددی که گفتید رو کناری می‌رونم و با اجازه‌تون فقط به سه مورد اشاره می‌کنم و تمام:
چون قضاوت افراد نسبت به اعتقاد شما درحالیکه نه حرفتون رو قبول داره نه منبعتون رو از روی چیزیه که اتفاق میفته و استناد شما بهشون مضحکه .
این واقعاً حرف حیرت انگیزی بود! ببینید، فرض کنید که شما اومدید و صحبت‌های مارکس درمورد «بت‌انگاری کالا» رو تعریف و بعد نقدش کردید. من می‌خوام نشون بدم که اساسا تعریف شما غلطه. چه راهی دارم جز این که کتاب کاپیتال رو باز کنم و از روی کتاب براتون‌ بخونم که مارکس چی گفته؟ کاپیتال رو قبول ندارید؟ خب نداشته باشید! ولی این تئوری اولین بار اون‌جا مطرح شده و برای فهم‌اش چاره‌ای جز رجوع بهش نیست. این‌جا هم همینه. برای من اهمیتی نداره که قرآن رو قبول دارید یا نه. واژه‌های «امر به معروف و نهی از منکر» برای اولین بار در این کتاب مطرح شدن. ما برای این که بفهمیم منظور نازل‌کننده/فرستنده‌ی قرآن چی بوده چه راهی جز مراجعه به خودش داریم؟
حقیقت رو نمیدونم اما واقعیت اینه تعریف از یک چیز ، اونه که اتفاق میفته . اونه که دیده میشه و فهمیده میشه.
پشتش هرچی هست نه مهمه نه گره گشا.
در این مورد به خصوصی که تاپیک بهش مربوطه کاری ندارم اما تعمیم‌اش حرف بسیار غلطیه. اقتصاد، جامعه‌ و سیاست خارجی چین کوچک‌ترین شباهتی به اقتصاد، جامعه‌ و سیاست خارجی سوسیالیستی نداره، اما چین هر ساله سالگرد انقلاب‌اش رو جشن می‌گیره.
ضمنأ؛ اگر یک به قول شما «حقیقت»ی هنوز اتفاق نیفتاده، چیکار کنیم؟
چرا پس بقیه باید با امر به معروف یا غیره طوری باشن که شما (خطاب کلی) راضی باشین؟
اجرا کنین ولی برای خودتون . دست از سر ما بردارین
الان امروز اینجا امر به معروف فقط و فقط معنی فضولی بیجا ، دخالت بی مورد و اعمال خشونت نسبت افراده .
هرچقدر هم ظاهر واژه اش زیبا باشه و دستورات مربوط بهش ملایم و دوست داشتنی
و این مورد؛ کاش قبل از این که همین طوری بنویسید ببینید که من اصلا چی گفتم. نقل قول پست قبل رو مجددا میارم، با چند مورد اضافه، بعدش هم که دیگه وقت‌تون رو نمی‌گیرم :)
طبق قرآن؛ حضرت رسول حتی مأموریتی برای وارد کردن اهالی مکه و عرب‌های اطراف مکه به درون امت خودش نداشت (شوری۸_۷). به ه‍مین خاطر ما مسلمانان حق نداریم غیر مسلمانان رو به بهانه‌ی امر به معروف و نهی از منکر تحت فشار قرار بدیم تا سبک زندگی ما مسلمانان رو بپذیرن.
قرآن آزادی سبک زندگی همه‌ی گروه‌های اجتماعی و حتی آزادی کافران و مشرکان جامعه‌ رو به رسمیت شناخته(سوره کافرون).
قرآن برنامه‌ای برای از بین بردن غیرمسلمانان نداره و همه‌ی مردم حق دارن که اون رو نپذیرن و زندگی آزادانه خودشون رو داشته باشن. در اسلام زور و اجبار وجود نداره. (بقره:۲۵۶).
آیات ابتدایی سوره توبه نشون می‌ده که مشرکان تا سال آخر بعثت در مدینه آزادانه زندگی می‌کردن و حضرت رسول اقدامی برای نابودی اون‌ها انجام نداد، بلکه باهاشون پیمان‌نامه‌ی صلح و عدم مخاصمه منعقد کرد. یعنی چی؟ یعنی حتی مشرکانی که دست از دشمنی فعالانه برنداشتن در سبک زندگی خودشون آزاد بودن. پس طبق تعالیم قرآنی، ما مسلمانان حق نداریم به بهانه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، حتی مشرکان رو به زور به خود شبیه خودمون کنیم.
ما که اصلا عددی نیستیم، ببینید خدا خطاب به پیامبرش چی میگه:
اگر پروردگارت می‌خواست یقیناً همه کسانی که روی زمین‌اند ایمان می آوردند؛ پس آیا تو مردم را وادار می کنی تا به اجبار مؤمن شوند؟!
همچنان که در غاشیه-۲۱-۲۲ بهش میگه:
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‌اى. تو سلطه‌گر بر آنان نیستی که بر ایمان مجبورشان کنی.
و مشابها در آل عمران-۲۰ اومده:
اگر تسلیم شوند، قطعاً هدایت یافته اند، و اگر روی گرداندند، آنچه بر عهده توست فقط ابلاغ پیام خداست.
این که وظیفه‌ی پیامبر فقط ابلاغه و نه بیشتر، در نور-۵۴ هم اومده:
اگر اطاعتش كنيد راه خواهيد يافت، و بر فرستاده[خدا جز ابلاغ آشكار مأموريتى‌ نيست.
چرا که پیامبر بر مردم وکیل و نگهبان نیست:
قوم تو آن را تکذیب کردند در صورتی که حق محض همان بود. بگو: من نگهبان شما نیستم. (انعام۶۶)
هر كه گمراه گردد به زيان خود گمراه مى‌شود، و من بر شما نگهبان نيستم (یونس ۱۰۸)
و درنهایت، توصیفی که قرآن از خودش داره رو هم در انسان ۲۹ ببینیم:
اين آيات پندنامه‌اى است. تا هر كه خواهد، راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد.
 

Amin rouhi

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
555
امتیاز
15,370
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی 1
شهر
ساری
سال فارغ التحصیلی
1400
@hosam.r
سلام
اینجور صحبت کردن در مورد معنای لغوی کلمه و بعد تعمیمش به یک ترکیب قرآنی به نظر من درست نیست
من هم با همین قضیه کاملا هم‌دلم. چرا که فقط همین مورد نیست. مثلا معنای لغوی «نجات» در گفتاری که متعلق به گفتمان بوداییه، با معنای همین کلمه در گفتمان مسیحیت و اسلام فرق می‌کنه. معنی کلمه «وحی»، با کاربردش در دو گفتمان اسلام و مسیحیت هم متفاوته. اصلا برای همین بود که بلافاصله بعد از این که گفتم «امر به معروفه، امر به شرع که نیست»، چند تا آیه از قرآن رو آوردم که نشون بدم «معروف» و «منکر» در قرآن حوالی چه معانی‌ای به کار رفتن. اما چیزی که من رو به این سمت برد که اصلا «معروف» و‌ «منکر» برای دو گروه متفاوت دین‌دارها و غیردین‌دارها، دو معنی متفاوتی میده آیه‌ی ۳۰ سوره توبه بود که یهودی‌ها رو متهم کرد که عزیر رو پسر خدا می‌دونن، درحالی که این جز عقاید یهودی‌ها نیست. شیخ طوسی در التبیان [ج5، ص239]، آقای طباطبایی در المیزان [ج9، ص244] و فخر رازی در تفسیر کبیر [ج16، ص33 و 37] گفتن که «یهود» در قرآن گاهی به معنای عام یهود [=قوم بنی اسرائیل] و گاهی به معنی خاص یهود [یهودی‌های اون‌زمان حجاز] به کار برده. از طرفی، وقتی قرآن رو به مسلمان‌ها حرف می‌زنه، میگه نماز بخونید، زکات بدید و امر به معروف و نهی از منکر کنید. اما وقتی خطاب به مخاطب عام صحبت می‌کنه از نیکوکاری و خیر و انفاق و صدقه و عدم ظلم میگه. اگه «یهود» در دو معنی خاص و عام به کار رفته، چرا «معروف» و «منکر» رو مستثنی کنیم؟
و در آخر اینکه، اگر معنای لغوی رو هم نپذیریم، مراد قرآن از «معروف» اینه: کلمه «معروف» به معناى هر امر نیکویى‌ست که مردم در مجتمع خود آن را بشناسند، و آنرا انکار نکنند، و بدان جاهل نباشند. [آقای طباطبایی، المیزان، ذیل تفسیر نسا-۱۹]
معروف جامعه میشه همون عرف. در این معنی که از متنت برمیاد معنای "امر به معروف" بدونیش
بله، به نظر بهتر بود که من به جای «...در عمل هم یعنی دعوت به ضوابط اخلاقی عرف جامعه»، می‌نوشتم «...در عمل هم یعنی دعوت به ضوابط اخلاقی عرف جوامع». چون همون‌طور که گفتم به نظر می‌رسه منظور اخلاقیات مشترک بین مسلمانان و غیرمسلمانان باشه.
مثال‌تون هم البته ناقض حرف من نیست. این طور که از تفاسیر برمیاد قوم لوط درابتدا به لوط و دستورات‌اش پایبند بودن. فلذا وظیفه‌ی لوط امر به معروف و نهی از منکر در حالت خاص‌اش بوده. ضمن این که اگر این روایات رو نپذیریم هم، باز لوط وظیفه داشته که اون ها رو به یک امر اخلاقی دعوت کنه. تکلیف هم‌جنس‌گرایی هم که مشخصه.
ویرایش: [گویا این جمله رو خیلی گنگ نوشته بودم. دیگران رو نمی‌دونم اما تا اون‌جایی که من فهمیدم هیچ استدلال معتبری برای غیراخلاقی دونستن مناسبات هم‌جنس‌گرایانه صورت بندی نشده. اما به تعبیر دورکیم، اخلاق، برساخته‌ی اجتماعیه‌ و ما می‌دونیم که همون‌طور که فوکو نشون داد، اصلا چیزی به اسم «هم‌جنس‌گرایی» در قرن های پیشین وجود نداشته و به استثنای یونان باستان، در بقیه‌ی موارد چنین کاری غیراخلاقی شمرده می‌شده]
ویرایش مجدد: [من گفتم «ما می‌دونیم که همون‌طور که فوکو نشون داد، اصلا چیزی به اسم «هم‌جنس‌گرایی» در قرن های پیشین وجود نداشته».‌ بله همینطوره. اما به این معنی که آره خب، همیشه کسانی بودن که با همجنس خودشون روابط جنسی داشتن. اما «هم‌جنس‌گرایی» از این حیث که جز هویت فرد محسوب بشه سابقه چندانی نداره. مثل اینه که آقا، از همون روزی که عیسی به صلیب کشیده شد/عروج کرد، کسانی بودن که Protest می‌کردن. اما Protestantism مربوط به قرن شانزدهمه]
آیا از این آیات مجازات نکردن فردی که به احکام اسلام عمل نمی‌کنه هم برداشت میشه؟ آیه‌ای مثل "الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ" چی میشه؟ "زنای دو مجرد" یه مسئله‌ی شخصی هم حساب میشه دیگه؟ یعنی جوری نیست که حقوق شخص دیگری رو پایمال کرده باشن. کاری به سخت بودن اثباتش و این مسائل ندارم. صرف وجود حکمی چنین نشون میده که مسئله صرفا "بلاغ" نیست.
خب این آیه‌ای که شما آوردید، آیه‌ی دوم سوره‌ی نوره. در انتهای آیه‌ی سوم اشاره میشه که این دستور مختص «مومنان» بوده و خدشه‌ای به آیات نقل قول شده وارد نمی‌کنه. و این‌که بله، چرا کتمان کنم؟ در قرآن برای ترک مسائلی که جنبه‌ی فرد پررنگ‌تری دارن [مثل نماز و روزه و اینا] مجازاتی بر مسلمان نیست اما برای مواردی که اثرات اجتماعی شدیدی دارن [شرب خمر یا زنا] چنین حکمی برای مسلمانان اومده. این‌ها رو هم شاید بد نیست در مورد روابط مسلمانان و غیرمسلمانان ببینید:
طبق قرآن؛ حضرت رسول حتی مأموریتی برای وارد کردن اهالی مکه و عرب‌های اطراف مکه به درون امت خودش نداشت (شوری۸_۷). به ه‍مین خاطر ما مسلمانان حق نداریم غیر مسلمانان رو به بهانه‌ی امر به معروف و نهی از منکر تحت فشار قرار بدیم تا سبک زندگی ما مسلمانان رو بپذیرن.
قرآن آزادی سبک زندگی همه‌ی گروه‌های اجتماعی و حتی آزادی کافران و مشرکان جامعه‌ رو به رسمیت شناخته(سوره کافرون).
قرآن برنامه‌ای برای از بین بردن غیرمسلمانان نداره و همه‌ی مردم حق دارن که اون رو نپذیرن و زندگی آزادانه خودشون رو داشته باشن. در اسلام زور و اجبار وجود نداره. (بقره:۲۵۶).
آیات ابتدایی سوره توبه نشون می‌ده که مشرکان تا سال آخر بعثت در مدینه آزادانه زندگی می‌کردن و حضرت رسول اقدامی برای نابودی اون‌ها انجام نداد، بلکه باهاشون پیمان‌نامه‌ی صلح و عدم مخاصمه منعقد کرد. یعنی چی؟ یعنی حتی مشرکانی که دست از دشمنی فعالانه برنداشتن در سبک زندگی خودشون آزاد بودن. پس طبق تعالیم قرآنی، ما مسلمانان حق نداریم به بهانه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، حتی مشرکان رو به زور به خود شبیه خودمون کنیم.
 

Emad

در جست‌وجوی نمو
ارسال‌ها
58
امتیاز
417
نام مرکز سمپاد
علامه طباطبایی
شهر
تبریز
سال فارغ التحصیلی
1401
این درسته، ولی بنظر من حرکت بعدی این کار باید حذف ماهواره باشه، یکم هل دادنشون تو مسیر درست بد نیست

این میشه حرف مخالفا که (کاری به ما نداشته باشید، هر کسیو تو گور خودش خاک می کنن) ولی این درست نیست، الان خدا قدرت و درک اینو به ما داده که بتونیم دیگرانو آگاه کنیم، اگه کاری نکنیم میشه داستان حضرت یونس. ما باید نهایت کاری که میتونیم رو در حق دیگران بکنیم، حتی اگه خودشون نخوان.

موافقم، اولویت اول اینه که خودشون آگاه شن، ولی اگه نشدن، تلاش بیشتری لازمه.

اینو از من نخواه چون من نمیتونم بزارم دستی دستی خودتو نازل کنی به جهنم بخاطر مسئولیتی که دارم، دلایل اینکه چرا بده و نازلت می کنه جهنم هم بار ها شنیدی. اعتیاد رو بهش ترک کن فرزندم🗿

منابع علمی دلیلی نداره فیلتر شن، جایگزین هم نمی‌خوان.

گفتم که اطلاعات علمی فیلتر نمیشه و جایگزین نمیخواد، سرگرمی های ناجور و عقاید ناجور فیلتر میشن و جایگزین میخوان.

اون راه ها رو هم تا حد امکان می بندیم :)

دلایل بد بودن اینستاگرام:
القای حس سرخوردگی و بدبختی به مخاطب، با دیدن عکس مرفحان بی درد (حتی در ظاهر) در اینستاگرام
محتوای فیک، دروغ و شایعه پراکنی
به اشتراک گذاری هرگونه عقاید، شامل عقاید ضد اسلامی
و موارد فراوان دیگر :)
حالا تو چند تا از مضرات پرتقال رو بگو تا قانع شم :)
فقط میتونم بگم بررررررررررررررررررررررررررررررررررگام

چطور ممکنه هنوزم همچین آدمایی وجود داشته باشن


راستی فروش ایفون 14 ممنوع شد؟
 

قار

کاربر فوق‌فعال
کنکوری 1403
ارسال‌ها
151
امتیاز
576
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۳
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1403
تاپیک از مسیرش منحرف شده.


اسم این طرح ادمو یاد این میندازه که انگار حقوق کاربر نقض شده مثلا هک گسترده صورت گرفته و حالا با این طرح میخوان احقاق حقوق کنن.
در صورتی که خودش در اصل دسترسی کاربر رو محدود میکنه و حقوق کاربر رو نقض میکنه.
یک اسم نامتناسب با محتوا داره.
لازمه اول واژه حقوق کاربران درست تعریف بشه بعد راجب صیانت ازش صحبت بشه.
صیانت از حقوق کاربر اینه که دسترسیش آزاد باشه.
 

amirTT

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
468
امتیاز
2,348
نام مرکز سمپاد
هاشمی نژاد 1
شهر
مشهد
سال فارغ التحصیلی
-2
مطلب تاپیک کلا دور شده و هردو کاربر امین و کاربر نهال به بیراهه کشیده شدند. ببینید بحث های دینی زمان معین و تاپیک متمرکز حتی راجع به یک چیز جزئی می خواد ( مثلا اگر قراره راجع به حجاب بحث بشه کم کم باید هفت تا تاپیک ساخته بشه تا به قسمت های موضوع متمرکز و از دیدگاه های منطقی نگاه بشه )
اما صیانت به خودی خود. مشکلات و مزایایی داره و به نظرم اگر بعد این اتفاقات بخواد ادامه دار باشه موضوعش و طرح پخته ای بشه مثل صیانتی که بسیاری از کشورها انجام دادن میتونه مفید باشه
 
  • خنده
امتیازات: uwu

قار

کاربر فوق‌فعال
کنکوری 1403
ارسال‌ها
151
امتیاز
576
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۳
شهر
کرج
سال فارغ التحصیلی
1403
مطلب تاپیک کلا دور شده و هردو کاربر امین و کاربر نهال به بیراهه کشیده شدند. ببینید بحث های دینی زمان معین و تاپیک متمرکز حتی راجع به یک چیز جزئی می خواد ( مثلا اگر قراره راجع به حجاب بحث بشه کم کم باید هفت تا تاپیک ساخته بشه تا به قسمت های موضوع متمرکز و از دیدگاه های منطقی نگاه بشه )
اما صیانت به خودی خود. مشکلات و مزایایی داره و به نظرم اگر بعد این اتفاقات بخواد ادامه دار باشه موضوعش و طرح پخته ای بشه مثل صیانتی که بسیاری از کشورها انجام دادن میتونه مفید باشه
چقدر گنگ صحبت کردی!
کدوم کار و کدوم کشور ها؟
و لطفا راجب مزایایی که بنظرت داره بیشتر بگو.
 

Mayvarg

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
470
امتیاز
4,343
نام مرکز سمپاد
علامه حلی 6
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
1406
تلگرام
اینا خودشون نمیدونن دارن چیکار میکنن
توییتر رو فیلتر میکنن بعد میان توییتر فارسی میزنن
( قطع آزادی بیان برای وصل مثلا آزادی بیان )
که چی ؟
اصلا این توییتر فارسی خارج از مشکلاتی که داره
آیا اجازه شو داره که اینقدر پیشرفت کنه که بتونه
واقعا تو جهان شناخته بشه ؟؟؟
شاید جالب باشه بدونین اولین پیامرسانی که تو جهان داشت ایده کانال زدن رو اجرا میکرد ، حتی قبل از تلگرام او اینا ، پیامرسان ایرانی بیسفون بود !!
منتها چی شد ؟ بابت گیر دادنای وزارت ارشاد ، کلی عقب افتادن
در حال حاضر هم بیسفونی وجود نداره !
فرت
 
بالا