کافه گیم

[Leo]

یاتزی توی این ویدیو بیشتر این موضوع رو مطرح میکنه.

جالب بود؛ البته من هم‌چنان حس می‌کنم داره سلیقۀ خودش رو مبنای سنجشِ یک روایت خوب قرار می‌ده. وقتی از لغت «سلیقه» استفاده می‌کنم حسِ خوبی ندارم ولی خب that's what it is. اگر از این نکته که داریم به حرف‌های یک منتقد معروف ویدئوگیم گوش می‌دیم چشم‌پوشی کنیم، دلیلی نمی‌بینم که این صحبت‌ها رو به‌عنوان گفتۀ معتبر بپذیرم و به‌نظرم ویدئو عملاً داره یک نوع خاصی از روایت ("a.k.a "Ghost Train Ride) رو توصیف می‌کنه. ولی دقیقاً چه چیزی باعث می‌شه که انقدر از این مدل قصه‌گویی شاکی باشه؟ اوکی، Ghost Train Yardها به‌قول یاتزی متشکل از سه بخش جداگانۀ queue و thrill و gift shop هستن که هِی تکرار می‌شن. این لوپ دقیقاً چه ویژگی‌ای داره که اجازه نمی‌ده بازی‌ها immersive باشن؟ الآن تکلیف آدم‌هایی که تو دنیای Resident Evil و The Last of Us و Far Cry در مقایسه با Dark Souls بیشتر غرق می‌شن چیه؟ تنها دلیلی که به ذهنم می‌رسه، تکراری شدن و استفادۀ بیش‌ازحد از این نوع از روایت‌هاست که خب اصلاً منکرش نیستم. ولی این موضوع وقتی صدق می‌کنه که راجع به صنعت ویدئوگیم صحبت می‌کنیم و مقایسه‌مون مثلاً بین نسل‌های مختلفه؛ به‌نظرم درست نیست که برای قضاوت یک بازی مشخص (a specific game ) از این زاویه به موضوع نگاه کنیم. من با هیچ‌کدوم از حرف‌های یاتزی مخالف نیستم. مشکلم فقط این‌جاست که دلیل خاصی برای خرده گرفتن به این نوع روایت‌ها نداره و صرفاً می‌گه فلان نوع قصه‌گویی فلان ویژگی‌ها رو داره و immersive نیست و ضعیفه.

 

[PD]

جالب بود؛ البته من هم‌چنان حس می‌کنم داره سلیقۀ خودش رو مبنای سنجشِ یک روایت خوب قرار می‌ده. وقتی از لغت «سلیقه» استفاده می‌کنم حسِ خوبی ندارم ولی خب that's what it is. اگر از این نکته که داریم به حرف‌های یک منتقد معروف ویدئوگیم گوش می‌دیم چشم‌پوشی کنیم، دلیلی نمی‌بینم که این صحبت‌ها رو به‌عنوان گفتۀ معتبر بپذیرم و به‌نظرم ویدئو عملاً داره یک نوع خاصی از روایت ("a.k.a "Ghost Train Ride) رو توصیف می‌کنه. ولی دقیقاً چه چیزی باعث می‌شه که انقدر از این مدل قصه‌گویی شاکی باشه؟ اوکی، Ghost Train Yardها به‌قول یاتزی متشکل از سه بخش جداگانۀ queue و thrill و gift shop هستن که هِی تکرار می‌شن. این لوپ دقیقاً چه ویژگی‌ای داره که اجازه نمی‌ده بازی‌ها immersive باشن؟ الآن تکلیف آدم‌هایی که تو دنیای Resident Evil و The Last of Us و Far Cry در مقایسه با Dark Souls بیشتر غرق می‌شن چیه؟ تنها دلیلی که به ذهنم می‌رسه، تکراری شدن و استفادۀ بیش‌ازحد از این نوع از روایت‌هاست که خب اصلاً منکرش نیستم. ولی این موضوع وقتی صدق می‌کنه که راجع به صنعت ویدئوگیم صحبت می‌کنیم و مقایسه‌مون مثلاً بین نسل‌های مختلفه؛ به‌نظرم درست نیست که برای قضاوت یک بازی مشخص (a specific game ) از این زاویه به موضوع نگاه کنیم. من با هیچ‌کدوم از حرف‌های یاتزی مخالف نیستم. مشکلم فقط این‌جاست که دلیل خاصی برای خرده گرفتن به این نوع روایت‌ها نداره و صرفاً می‌گه فلان نوع قصه‌گویی فلان ویژگی‌ها رو داره و immersive نیست و ضعیفه.

دلیل ناراحتی یاتزی تکراره، یاتزی موقع نقد Modern Warfare (2007) حسابی ازش تعریف کرد ولی بعد از اون هرچی ویژگی های این بازی توی بقیه بازی ها بیشتر تکرار شدن یاتزی بیشتر از این "الگو" بدش اومد(میشه گفت همون سلیقه). برای مقایسه نقد MW 2007 و MW2 و MW3 و MW 2019.

و اینکه برای غوطه‌وری دلایل زیادی هست یکیش میتونه روایت باشه. Deus ex HR و Deus ex MD بخش زیادی از غوطه وری‌شون رو مدیون فضا و محیطن نه روایت. بعضی وقت ها غوطه وری بخاطر Grounded بودن بازیه مثلا Crysis 2 پلیر رو یه شخصیت شکست ناپذیر نشون میده ولی بوسیله Nano suit توجیحش میکنه و نشون میده وقتایی که Nano Suit از کار میوفته Alcatraz واقعا آسیب پذیره. بعضی وقت ها هم غوطه وری بخاطر دیالوگ ها و تعاملات شخصیت هاست مثل سری Max Payne و Assassin's Creed 4. هیچکدوم از این بازی ها Immersion Storytelling ندارن ولی تا حدی سعی میکنن Immersive باشن.(Deus ex که اصلا Immersive-sim)
مقایسه فقط بین Immersion Storytelling و Linear Narrative سخته چون پیش زمینه داستانی لازم براشون متفاوته ولی اگه فقط بخوایم ایده شون رو مقایسه کنیم به نظر من(و احتمالا یاتزی) Immersion Storytelling بهتره. جدا از پیشرفت تکنولوژی چیزی که باعث شد از بازی های آرکیدی شوتر(Serious Sam) به سمت شوتر های داستانی(Half Life) بریم این بود که پلیر میخواست بیشتر درگیر بازی باشه و به خاطر ایجاد درگیری بیشتر Immersion Storytelling بهتره.
+«برای غوطه‌وری دلایل زیادی هست یکیش میتونه روایت باشه.» اگه بازی اینجور روایتی نداشته باشه میتونه یه جور دیگه غوطه وری رو ایجاد کنه.
++مسلما این حرف ها برای بازی های رقابتی یا بازی‌ای مثل Doom درست نیست.

 

[Leo]

دلیل ناراحتی یاتزی تکراره، یاتزی موقع نقد Modern Warfare (2007) حسابی ازش تعریف کرد ولی بعد از اون هرچی ویژگی های این بازی توی بقیه بازی ها بیشتر تکرار شدن یاتزی بیشتر از این "الگو" بدش اومد(میشه گفت همون سلیقه). برای مقایسه نقد MW 2007 و MW2 و MW3 و MW 2019.

و اینکه برای غوطه‌وری دلایل زیادی هست یکیش میتونه روایت باشه. Deus ex HR و Deus ex MD بخش زیادی از غوطه وری‌شون رو مدیون فضا و محیطن نه روایت. بعضی وقت ها غوطه وری بخاطر Grounded بودن بازیه مثلا Crysis 2 پلیر رو یه شخصیت شکست ناپذیر نشون میده ولی بوسیله Nano suit توجیحش میکنه و نشون میده وقتایی که Nano Suit از کار میوفته Alcatraz واقعا آسیب پذیره. بعضی وقت ها هم غوطه وری بخاطر دیالوگ ها و تعاملات شخصیت هاست مثل سری Max Payne و Assassin's Creed 4. هیچکدوم از این بازی ها Immersion Storytelling ندارن ولی تا حدی سعی میکنن Immersive باشن.(Deus ex که اصلا Immersive-sim)
مقایسه فقط بین Immersion Storytelling و Linear Narrative سخته چون پیش زمینه داستانی لازم براشون متفاوته ولی اگه فقط بخوایم ایده شون رو مقایسه کنیم به نظر من(و احتمالا یاتزی) Immersion Storytelling بهتره. جدا از پیشرفت تکنولوژی چیزی که باعث شد از بازی های آرکیدی شوتر(Serious Sam) به سمت شوتر های داستانی(Half Life) بریم این بود که پلیر میخواست بیشتر درگیر بازی باشه و به خاطر ایجاد درگیری بیشتر Immersion Storytelling بهتره.
+«برای غوطه‌وری دلایل زیادی هست یکیش میتونه روایت باشه.» اگه بازی اینجور روایتی نداشته باشه میتونه یه جور دیگه غوطه وری رو ایجاد کنه.
++مسلما این حرف ها برای بازی های رقابتی یا بازی‌ای مثل Doom درست نیست.

متوجه‌ام؛ درست میگه. البته همین تکرار هم به‌نظرم فی‌الذاته برای تمام مخاطب‌ها «بد» نیست و شاید فقط برای یک منتقد سخت‌گیر مثل یاتزی این حکم رو داشته باشه. مثلاً من به‌عنوان یک مخاطب ساده [حداقل تا الآن] مشکلی با این نوع روایت‌ها نداشتم. همون‌طور که شاید بتونم یک ماه تمام هر روز پیتزا بخورم ولی شکایتی نداشته نکنم
مثال‌های خیلی خوبی زدی. من این نکته رو به صحبتام اضافه می‌کنم که به‌نظرم فقط و فقط بالانس و هماهنگیِ بین فاکتورهای مختلف game-designـه که تعیین می‌کنه تجربۀ بازی چقدر immersive خواهد بود و اصلاً درست نیست که این اِلِمان‌ها رو جداگانه و تک‌بعدی بررسی کنیم. همون‌طور که تک‌تکِ مثال‌هایی که زدی با یک فاکتور متفاوت نسبت به بقیه سعی کردن مخاطب رو توی تجربه‌شون غوطه‌ور کنن و مثلاً مقایسۀ قصه‌گویی Crysis با Max Payne جالب نیست یا این‌که بگیم Doom در مقایسه با Half-Life طراحی محیطی قوی‌تری داره و بعد از این‌ها نتیجه بگیریم که کدوم یکیشون immersiveتره، منصفانه نخواهد بود. کلاً این موضوعِ immersion و غوطه‌وری و غرق شدن تو دنیای بازی‌ها خیلی چندعاملی و پیچیده‌ست؛ حس می‌کنم صحبت‌های یاتزی راجع به تفاوت نوعِ روایت بازی‌ها و نتیجه‌ای که ازشون می‌گیره درست نیست. من هم نوع قصه‌گویی امثال Dark Souls رو بیشتر از امثال The Last of Us 2 دوست دارم ولی خب خیلی ادعای عجیبیه که بگم کدوم یکیشون بهتره و در کدوم بازی راحت‌تر می‌شه غرق شد.
پ.ن: آها راستی الان یادم اومد مثلاً در رابطه با یک قصۀ پسا‌آخرالزمانی ما Days Gone و Dying Light رو هم داریم که با وجود خطی بودن روایتشون باز هم در مقایسه با The Last of Us 2 غیرخطی‌تر هستن و بیشتر سعی کردن از Immersion Storytelling استفاده کنن ولی خب وقتی نتیجۀ نهاییشون در immersive بودن رو با The Last of Us 2 مقایسه می‌کنیم این کجا و آن کجا؟

 

[PD]

متوجه‌ام؛ درست میگه. البته همین تکرار هم به‌نظرم فی‌الذاته برای تمام مخاطب‌ها «بد» نیست و شاید فقط برای یک منتقد سخت‌گیر مثل یاتزی این حکم رو داشته باشه. مثلاً من به‌عنوان یک مخاطب ساده [حداقل تا الآن] مشکلی با این نوع روایت‌ها نداشتم. همون‌طور که شاید بتونم یک ماه تمام هر روز پیتزا بخورم ولی شکایتی نداشته نکنم
مثال‌های خیلی خوبی زدی. من این نکته رو به صحبتام اضافه می‌کنم که به‌نظرم فقط و فقط بالانس و هماهنگیِ بین فاکتورهای مختلف game-designـه که تعیین می‌کنه تجربۀ بازی چقدر immersive خواهد بود و اصلاً درست نیست که این اِلِمان‌ها رو جداگانه و تک‌بعدی بررسی کنیم. همون‌طور که تک‌تکِ مثال‌هایی که زدی با یک فاکتور متفاوت نسبت به بقیه سعی کردن مخاطب رو توی تجربه‌شون غوطه‌ور کنن و مثلاً مقایسۀ قصه‌گویی Crysis با Max Payne جالب نیست یا این‌که بگیم Doom در مقایسه با Half-Life طراحی محیطی قوی‌تری داره و بعد از این‌ها نتیجه بگیریم که کدوم یکیشون immersiveتره، منصفانه نخواهد بود. کلاً این موضوعِ immersion و غوطه‌وری و غرق شدن تو دنیای بازی‌ها خیلی چندعاملی و پیچیده‌ست؛ حس می‌کنم صحبت‌های یاتزی راجع به تفاوت نوعِ روایت بازی‌ها و نتیجه‌ای که ازشون می‌گیره درست نیست. من هم نوع قصه‌گویی امثال Dark Souls رو بیشتر از امثال The Last of Us 2 دوست دارم ولی خب خیلی ادعای عجیبیه که بگم کدوم یکیشون بهتره و در کدوم بازی راحت‌تر می‌شه غرق شد.
پ.ن: آها راستی الان یادم اومد مثلاً در رابطه با یک قصۀ پسا‌آخرالزمانی ما Days Gone و Dying Light رو هم داریم که با وجود خطی بودن روایتشون باز هم در مقایسه با The Last of Us 2 غیرخطی‌تر هستن و بیشتر سعی کردن از Immersion Storytelling استفاده کنن ولی خب وقتی نتیجۀ نهاییشون در immersive بودن رو با The Last of Us 2 مقایسه می‌کنیم این کجا و آن کجا؟

ویدیوش رو دوباره دیدم و به نظرم یاتزی فقط دو نوع روایت رو مقایسه کرد نه روایت بازی‌ها رو با هم، بازی‌هایی هم که اسم میبرد فقط مثال بودن برای این دو نوع روایت. همه جا هم Immersion رو درباره روایت به کار برد نه کلیت بازی.
ولی خب در نهایت دلایل اصلی یاتزی برای گفتن اون حرف‌ها، تکراری شدن روایت خطی(و درنتیجه بازی‌هایی با روایت خطی) و کم‌تر پرداختن صنعت گیم به Immersion storytelling بود که همونجور خودت گفتی فقط برای یکی مثل یاتزی این قضیه مهمه.

 

[mahan138]

بازی فقط زولا
کسی بازی میکنه بیاد بگه

 

[Hami J]

دوستان فورتنایت باز
آیدی میفرمایید ؟ مردم از بس سولو بازی کردم

 

[Chillax]

من آخر نفهمیدم این الدن رینگ اصلا چجور بازی ایه
هرجا میبینم حرف از کوئستاش و باسای سختشه، بعد یجا میگن مولتی پلیر داره، بعد میگن کمپینه
فکر میکنم یچی شبیه گنشین ایمپکت باشه هعب

 

[امین]

الان سه‌گانه‌ی اتزیوی AC رو برای چندمین بار تموم کردم، بعد از حدود ۲ هفته. نگران کلید Wی لپ‌تاپمم که هرز نشده باشه. در تمام طول بازی‌هاش باید W و Space و راست‌کلیک رو نگه داری :‌))
واقعاً همه اتفاق نظر دارن که بهترین نسخه‌های AC، این دو بازی هستن:

Assassin's Creed II
Assassin's Creed: Brotherhood​

به‌ویژه برادرهود که شاهکاره از نظر من. همون AC 2 عه منتها بهبودیافته‌ترش.
کاراکتر اتزیو رو خیلی دوست دارم. خیلی خوب پرداخته شده بهش. توی برادرهود هم که قشنگ OP عه، ۲۰ نفرو ممکنه پیوسته بکشه :‌))
از نظر داستان، من ۲ رو بیشتر دوست داشتم. اما مابقی فاکتورها مثل گیم‌پلی و مکانیکِ بازی و گرافیک و آنتاگونیست‌ها و ابزار و ... من برادرهود رو می‌پسندم. Revelations فضاش کلاً متفاوته با دوتای قبلی. توی قسطنطنیه در زمان حکومت عثمانی رخ میده، اتزیو ۵۰ سالشه و خبری از لئوناردو داوینچی هم نیست و از خانواده‌ش هم دوره و فقط واسه خواهرش نامه می‌نویسه، مراحل جانبی آنچنانی هم نداره؛ اما مثلاً برادرهود هم سیکرت لوکیشنز داره که باید وارد معبد پیروان رومولوس بشی تا Armor of Brutus رو پیدا کنی، هم Leonardo's War Machines رو داره که داوینچی اومده از سر اجبار و تهدید برای دشمن ماشین‌آلات جنگی مثل تانک و اینا ساخته و ازت خواسته بری نابودشون کنی و واقعاً مراحل سخت و رومخی هم هستن. تمام مراحل بازی شرط جانبی واسه 100% sync شدن دارن و اگه اونا رو به‌جا نیاری 50% sync می‌خوری. اتفاق بدی نمیفته ولی خب ناراحت‌کننده‌ست :‌)) تمام اتفاقات برادرهود به‌جز چند مرحله‌ی استثنا توی شهر رم اتفاق میفته، ولی AC 2 توی چندین شهر ایتالیا رخ میده و میشه بین شهرها سفر کرد.

+ آغازِ AC 2 به نظرم یکی از زیباترین آغازهاست. ویری دِ پاتزی و دار و دسته‌ش که با اتزیو و کلاً خاندان آدیتوره خصومت شخصی دارن می‌ریزن سر اتزیو و اتزیو همه‌شونو کتک می‌زنه، بعدش شب به همراه برادرش از یه برج بالا میرن و داداشش آرزو می‌کنه کاش اوضاع همیشه به خوبیِ الان بمونه و بعد یوبیسافت پرزنتس و لوگوی AC نشون داده میشه و همه‌ی این‌ها زمانی به اوج می‌رسن که آهنگ Ezio's Family از Jesper Kyd پخش میشه و مثل چسب تمام این عواملو به هم می‌چسبونه و اشک آدم رو درمیاره. به خصوص اگه برای دومین بار سراغ بازیش برید و می‌فهمید که چه بلایی سر این خانواده اومده.

 

[PD]

واقعاً همه اتفاق نظر دارن که بهترین نسخه‌های AC، این دو بازی هستن:

Assassin's Creed II
Assassin's Creed: Brotherhood​

خیر، بهترین: Black Flag

 

[امین]

خیر، بهترین: Black Flag

بازیش نکردم اما در ادامه می‌خوام برم سراغش، بعد از ۳.
برادرهود رو بازی کردی؟ این که برادرهود بهترینه فقط نظر من نیستش، خیلیا رو به عنوان مثال تو یوتیوب دیدم که لیست می‌ساختن برادرهود رو همیشه یا اول یا دوم‌ قرار می‌دادن.
+ تریلر پشم‌ریزون برادرهود. یادمه اول یا دوم دبیرستان بودم تریلرشو از کافی‌نت دانلود کردم :‌)) قبل اینکه بازیش ریلیز شه منتظرش بودیم حسابی من و یکی از دوستام که اونم مثل من اسسین‌باز بود :‌))

 

[PD]

بازیش نکردم اما در ادامه می‌خوام برم سراغش، بعد از ۳.
برادرهود رو بازی کردی؟ این که برادرهود بهترینه فقط نظر من نیستش، خیلیا رو به عنوان مثال تو یوتیوب دیدم که لیست می‌ساختن برادرهود رو همیشه یا اول یا دوم‌ قرار می‌دادن.
+ تریلر پشم‌ریزون برادرهود. یادمه اول یا دوم دبیرستان بودم تریلرشو از کافی‌نت دانلود کردم :‌)) قبل اینکه بازیش ریلیز شه منتظرش بودیم حسابی من و یکی از دوستام که اونم مثل من اسسین‌باز بود :‌))

آره، بازیش کردم. معیار مشخصی نیست که بگه کدوم بازی واقعاً بهتره.با اینکه برادرهود بهترین شخصیت منفی سری رو داره و توی بخش "زمان حال"‌اش خیلی به دزموند شخصیت میده و داستان رو جلو میره ولی گیمپلی بلک فلگ بخاطر سیستم کشتی‌رانی خیلی غنی‌تره(اما بخش مبارزه روی خشکی‌اش خیلی چالش و تنوعی نداره). شخصیت ادوارد کنوی هم خیلی جالبه، به نظر من همردیفه با اتزیو.(خلاصه‌ش کنم من با بلک فلگ بیشتر خوش گذروندم)

 

[امین]

آره، بازیش کردم. معیار مشخصی نیست که بگه کدوم بازی واقعاً بهتره.با اینکه برادرهود بهترین شخصیت منفی سری رو داره و توی بخش "زمان حال"‌اش خیلی به دزموند شخصیت میده و داستان رو جلو میره ولی گیمپلی بلک فلگ بخاطر سیستم کشتی‌رانی خیلی غنی‌تره(اما بخش مبارزه روی خشکی‌اش خیلی چالش و تنوعی نداره). شخصیت ادوارد کنوی هم خیلی جالبه، به نظر من همردیفه با اتزیو.(خلاصه‌ش کنم من با بلک فلگ بیشتر خوش گذروندم)

این رو هم اضافه کنم که گامی که از ۲ به برادرهود برداشته شد یه گام خیلی بلند بود، انقلاب کرد تو سیستم اسسینز کرید و تقریباً هراون‌چه که توی نسخه‌های بعدی می‌بینیم مدیون برادرهوده.

 

[PD]

این رو هم اضافه کنم که گامی که از ۲ به برادرهود برداشته شد یه گام خیلی بلند بود، انقلاب کرد تو سیستم اسسینز کرید و تقریباً هراون‌چه که توی نسخه‌های بعدی می‌بینیم مدیون برادرهوده.

من تغییرات ۲ به برادرهود رو درست یادم نیست. یادمه از ۱ به ۲ خیلی روند بازی عوض شد و از ۳ به ۴ هم گیمپلی رو یکم دستکاری کردن، فکر کنم بعدا دوباره برم سه گانه اتزیو رو بازی کنم.

 

[امین]

من تغییرات ۲ به برادرهود رو درست یادم نیست. یادمه از ۱ به ۲ خیلی روند بازی عوض شد و از ۳ به ۴ هم گیمپلی رو یکم دستکاری کردن، فکر کنم بعدا دوباره برم سه گانه اتزیو رو بازی کنم.

دو تقریباً هیچی نداشت! فقط قصه‌ی خوب داشت + شهرای مختلف.
تو برادرهود crossbow داری، parachute داری، آیتم‌ها به صندوق‌ها اضافه شدن و واسه آپگرید شدن نیاز بهشون داری، سیستم خرید و فروش مغازه‌ها اومد، investment اومد، تونل زیرزمینی اومد، شروط ۱۰۰٪ سینک شدن اومد که خیلی جالب‌ترش کرد، توی مبارزات combo اضافه کرد، چلنج اضافه کرد، virtual training اضافه کرد، دشمن باهوش‌تر شده، یقه‌تو می‌گیره، به سمتت خاک می‌ریزه، بهت لگد می‌زنه، از همه‌ی این موارد مهم‌تر، انجمنِ برادرهوده که به اسسین‌ها دستور میدی برات آدم بکشن! این اولین بار توی برادرهود بود که مد شد. میگی برن شهرای مختلف مأموریت انجام بدن تا هم تجربه کسب کنن هم برات پول و آیتم بیارن.

 

[Leo]

از Biohazard واقعاً بدم میاد.

یه دلیل دیگه برای این موضوع به ذهنم رسید:
بایوهازارد بیشتر شبیهِ تونل وحشته؛ انگار سازنده‌ها دور هم نشستن چند تا اتفاقِ ترسناک و jump-scare طراحی کردن و پشت سر هم چیدن بعد گفتن خب فلانی حالا بیا بشین رو صندلی که به ترتیب قراره اینا رو نشونت بدیم. به‌نظرم اگر بازی حالتِ اتاق فرار (escape room) داشت و «اتمسفرِ ترسناک» ایجاد می‌کرد، خیلی بهتر از این تونل وحشتی می‌بود که «اتفاق‌های ترسناک» درست کرده.

 

[امین]

یه دلیل دیگه برای این موضوع به ذهنم رسید:
بایوهازارد بیشتر شبیهِ تونل وحشته؛ انگار سازنده‌ها دور هم نشستن چند تا اتفاقِ ترسناک و jump-scare طراحی کردن و پشت سر هم چیدن بعد گفتن خب فلانی حالا بیا بشین رو صندلی که به ترتیب قراره اینا رو نشونت بدیم. به‌نظرم اگر بازی حالتِ اتاق فرار (escape room) داشت و «اتمسفرِ ترسناک» ایجاد می‌کرد، خیلی بهتر از این تونل وحشتی می‌بود که «اتفاق‌های ترسناک» درست کرده.

از لحاظ اتمسفر هم روش کار شده خب. مثلاً صحنه‌ای که همگی دور میز شام نشستن، تک‌تک اجزای اون صحنه disturbing عه :‌)) بیننده پشماش می‌ریزه که کجای بازی قرار داره و چه اتفاقی داره میفته، اصلاً ایتن چرا زنده‌ست، دستش چطور خوب شده و اینا. طی بازی هم به بازیکن حس ترس رو القا می‌کنه تا حدی. اون «اتفاقات ترسناک» هم بخشی از کاره، یعنی یکی از ابزارهای اتمسفرسازیشه دیگه. P.T. هم جامپ‌اسکر داشت، همه‌ی بازیای ترسناک کم و بیش از این المان‌ها بهره می‌برن. بایوهزرد هم مستثنی نبود. آخرای بازی هم وقتی که شب بعد طوفان وارد کشتی میشی، فضاش خیلی هولناک بود. در کل من RE7 رو بیشتر از اینکه ترسناک تلقی کنم disturbing می‌دونم. ترسناکِ واقعی به خونه‌ی Donna Beneviento تو RE8 میگن. من بسیار کم پیش میاد از بازیِ ترسناک بترسم و اون‌جا واقعاً جفت کردم. :‌))

 

[Leo]

از لحاظ اتمسفر هم روش کار شده خب. مثلاً صحنه‌ای که همگی دور میز شام نشستن، تک‌تک اجزای اون صحنه disturbing عه :‌)) بیننده پشماش می‌ریزه که کجای بازی قرار داره و چه اتفاقی داره میفته، اصلاً ایتن چرا زنده‌ست، دستش چطور خوب شده و اینا. طی بازی هم به بازیکن حس ترس رو القا می‌کنه تا حدی. اون «اتفاقات ترسناک» هم بخشی از کاره، یعنی یکی از ابزارهای اتمسفرسازیشه دیگه. P.T. هم جامپ‌اسکر داشت، همه‌ی بازیای ترسناک کم و بیش از این المان‌ها بهره می‌برن. بایوهزرد هم مستثنی نبود. آخرای بازی هم وقتی که شب بعد طوفان وارد کشتی میشی، فضاش خیلی هولناک بود. در کل من RE7 رو بیشتر از اینکه ترسناک تلقی کنم disturbing می‌دونم. ترسناکِ واقعی به خونه‌ی Donna Beneviento تو RE8 میگن. من بسیار کم پیش میاد از بازیِ ترسناک بترسم و اون‌جا واقعاً جفت کردم. :‌))

هممم... آره راست میگی.
[راجع به اون disturbingـی که گفتی؛ الآن یه لحظه به فکرم رسید که ترکیب رنگ‌های زرد و خاکستری تو بازی چقدر کرینجه ]

 

[امین]

هر سال این موقعا یه رزیدنت اویل جدید منتشر میشد، قشنگ تا یک ماه خودم رو با دنبال کردن پلی‌تروی یوتیوبرای مورد علاقه‌م سرگرم می‌کردم (چون خودم نمی‌تونستم از ۶ به بعد رو بازی کنم) ؛ دلم RE می‌خواد. :‌(

تریلر اولیه‌ی ریمیک RE4 😦
دقیقاً قراره همون بازه‌ی همیشگی منتشرش کنن! حدود ۹ ماه دیگه میشه. بی‌صبرانه منتظرم چی از آب درمیارنش چون به قول یکی از کامنتاش they're playing with fire و دارن بهترین بازیِ فرانچایز رو ریمیک می‌کنن و جایی واسه خطا ندارن.

 

[101]

تابستون شده احتمالا اکثر افراد اوقات فراغت بیشتری دارن و خب یه برنامه بریزیم جهت گیم و اینطوری چیزا
البته پاییز بود که دیسکورد چندین نفر بودیم ولی خب بیشتر افراد بخاطر مشغله و درس زیاد نمیومدن ولی الان فرصت بهتریه
اگر موافقید یه گروه دیسکورد جدید راه اندازه کنیم و بازی هایی که هم رو پی سی هم موبایل پلیر بتونه اجرا بشه رو دور هم پلی کنیم
افرادی که پایه هستن لایک کنید اگر تعداد زیاد بود عملیش کنیم

 

[Chillax]

سلام، با سررسید تابستون و افزایش اوقات فراغت بلاخره عزیزان میتونن گیمهایی رو که دوست دارن رو در طول تابستون چه به صورت سولو و چه به صورت گروهی بازی کننند، یکی از بازی‌هایی که خیلی به اصطلاح همه کاره هست بازی ماینکرفته، عزیزانی که علاقه به بازی در طول تابستون همراه با یوزرهای سایت دارن میتونن نام داخل بازی یا ign خودشون رو به این پست ریپلای کنن، یا در سرورهایی مثل جارتکس یا پیکا نتوورک تشکیل کلن یا گیلد انجام بدن، همچنین قابلیت ساخت سرورهای سروایول با کلاینت های مختلف نیز ممکن هست.
احتمال میدم که اکثر عزیزان هم تا الان سرور دیسکورد رو جوین شده باشن، بنابراین هماهنگی این برنامه هم در دیسکورد امکان داره.
آیدی خودم هم به همراه اکانت دومم:
ChillaxDa اکثرا در همه سرورها با این اکانت هستم
xcoopar اکانت دومم که فقط در جارتکس باهاش فعالیت دارم
دوستانی هم که علاقمند بازی هستند ولی ماینکرفت رو ندارند میتونن از سایت tlauncher.org به صورت رایگان دانلود کنند.