مشاعره

  • شروع کننده موضوع شروع کننده موضوع mohad_z
  • تاریخ شروع تاریخ شروع
م
سن یاریمین قاصدی سن // ایلن سنه چای دئمیشم
خیالینی گوندریب دیر // بسکی من آخ، وای دئمیشم
من ایرانی ام آرمانم شهادت
تجلی هستی جان کندن من
 
من ایرانی ام آرمانم شهادت
تجلی هستی جان کندن من
نوشدارو سن، فقط سُهراب اؤلوب، گئج گلمیسن
ائیله‌ مز تأثیر اونا هئچ بیر دوا، ایندی نییه ؟

(نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟)
 
نوشدارو سن، فقط سُهراب اؤلوب، گئج گلمیسن
ائیله‌ مز تأثیر اونا هئچ بیر دوا، ایندی نییه ؟

(نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
بر او هیچ دارویی تاثیر ندارد حالا چرا ؟)
هر شاخ بنفشه کز زمین میروید
خالی است که برزخ نگاری بوده است
 
هر شاخ بنفشه کز زمین میروید
خالی است که برزخ نگاری بوده است
توتدون اونو،آستاری بیر، اوزو بیر
بو دره مه سن، بیری یوزدور،یوزو بیر
نه سایالی، سالی_یوللار واریمیش
 
توتدون اونو،آستاری بیر، اوزو بیر
بو دره مه سن، بیری یوزدور،یوزو بیر
نه سایالی، سالی_یوللار واریمیش
شد روزه و تسبیح و تراویح به یک جای
عید آمد و آمد می و معشوق و ملاهی
 
شد روزه و تسبیح و تراویح به یک جای
عید آمد و آمد می و معشوق و ملاهی
یئر گؤیو، داغ داغی، داش داشی سئودی،

تانری ناخیش ووردو نقاشی سئودی،

گؤز گؤزه بوْیلاندی، قاش قاشی سئودی،

بیز نییه سئومییه‌ک بیر - بیر یمیزی؟
 
یئر گؤیو، داغ داغی، داش داشی سئودی،

تانری ناخیش ووردو نقاشی سئودی،

گؤز گؤزه بوْیلاندی، قاش قاشی سئودی،

بیز نییه سئومییه‌ک بیر - بیر یمیزی؟
یارا بهشت صحبت یاران همدست
دیدار یار نامتناسب جهنم است
 
یارا بهشت صحبت یاران همدست
دیدار یار نامتناسب جهنم است
توتور بیلدییینی یارادان خالیق

ائله بیل دریادان آیریلیر بالیق

یاش کده‌ر گتیریر، زامان قوجالیق

گؤزومده حسره‌ت وار کؤنلومده نم وار

آغاج کؤلگه‌سینده بیر خاطیره‌م وار

منیم بو کؤلگه ده بیر خاطیره‌م وار
 
توتور بیلدییینی یارادان خالیق

ائله بیل دریادان آیریلیر بالیق

یاش کده‌ر گتیریر، زامان قوجالیق

گؤزومده حسره‌ت وار کؤنلومده نم وار

آغاج کؤلگه‌سینده بیر خاطیره‌م وار

منیم بو کؤلگه ده بیر خاطیره‌م وار
روزگار است این که گه عزت دهد گه خوار دارد
چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد
 
دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی

عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

پ.ن:خواستم بگم تاپیک مشاعره فارسیه و بهتره شعر ترکی به کار نره.
 
دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی

عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی

پ.ن:خواستم بگم تاپیک مشاعره فارسیه و بهتره شعر ترکی به کار نره.
یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر
بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود
 
یک دم آرام ندیدم دل خود را همه عمر
بس که هر لحظه به صد حادثه آبستن بود
دستماز ایله دیگین چشمه مسیحا قانی دیر
بیلمیرم هانسی کلیساده نماز ایله میسن؟

من «عشیران» اوخوسام پنجه «عراق» اوسته گزر
گوزلیم «تُرک» اولالی تِرکِ «حجاز» ایله میسن

(چشمه‌ای که در آن وضو ساخته‌ای خون مسیحاست
نمی‌دانم در کدام کلیسا نماز کرده‌ای؟
من اگر «عشیران» بخوانم، پنجه‌ام روی «عراق» می‌گردد
زیبای من، از وقتی «تُرک» شده‌ای ترک «حجاز» کرده‌ای
(به ایهام از نام‌های دستگاه‌های موسیقی بهره برده است)
 
بله این هم نکته خوبیه. بد هم نیست چند جور شعر.

رفع هرزنامه:لا ابلالی چه کند دفتر دانایی را



طاقت وعظ نباشد سر سودایی را
این سینه ی ما مخزن اسرار الهیست
رازیست در این سینه و رازی که چه گویم
 
این سینه ی ما مخزن اسرار الهیست
رازیست در این سینه و رازی که چه گویم
من بو معناده غزل یازمالی حالیم یوخودی
سن جوجوق تک قوجانی فرفره باز ایله میسن
سینه بیر دشت مغان دیر قوزی یان- یانه یاتیب
منیم آغلار گوزومی اوردا آراز ایله میسن

(من حال نگارش غزل در این معنا را ندارم
این تو هستی که پیر فرتوت را فرفره باز کرده‌ای
کاکلت را بالای سر جمع کرده و مثل تاج بسته‌ای
و از آن زلف طلایی برای آن، گل انداخته‌ای)
 
ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه ی عاقل هنری بهتر از این؟
نجه قئیدین منی ساحیل کیمی دریایه تاپشیردین
مگر فیکر ایله دین دریا سنی محو ایلیر منده


آلیشدیم عشقدن یاندیم، بو دریا ده اثر یوخدو
سنین فیکرین یویا بیلمز، مگر اوندا وفا یؤخدو


(چطور دلت اومد منو مانند ساحل به دریا بسپاری
نکنه فکرکردی دریا میتونه تو رو در من محو کنه؟
شعله‌ور شدم و در آتش عشقت سوختم
این دریا هم بی اثره نمی‌تونه فکرتو رو در من بشوره، مگر دریا بی وفاست؟)
 
ویرانه نه آنست ک جمشید بنا کرد

ویرانه نه آنست که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که بار هر نگه تو

صدبار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت
تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را
 
از منست این غم که بر جان منست
دیگر این خود کرده را تدبیر نیست
تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی
 
یک آن شد این عاشق شدن عالم همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
این همه درس بخوانیم و ندانیم ؛که چه؟!
 
Back
بالا