مشاعره

[shgh.tv]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

مولانا

 

[خِیزَران]

اتش پر از قهر تو می گفت :برو جذبه ی چشم پر از مهر تو میگفت بایست

 

[Reza43]

توانایی که در یک طرفة العین
ز کاف و نون پدید آورد کونین

شیخ محمود شبستری

 

[خِیزَران]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت بغمزه مسیله صد مدرس شد

 

[Reza43]

این که خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی ز ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است

پروین اعتصامی

دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی دوست دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است

پروین اعتصامی

 

[خِیزَران]

تا بوده چشم عاشق در راه یار بوده بیانکه وعده باشد در انتظار بوده

 

[آدنوزین :)]

هر که اول بنگرد پایان کار
اندر آخر او نگردد شرمسار

 

[Amin rouhi]

هر که اول بنگرد پایان کار
اندر آخر او نگردد شرمسار

رَستم از این بیت و غزل ، ای شه و سلطان ازل
مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا
قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر
پوست بود ، پوست بود ، در خور فهم* شعرا
مولانا
* در بعضی نسخه ها " مغز " ذکر شده .

 

[آدنوزین :)]

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بی نوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمان مدارا
حافظ

 

[Reza43]

یار ساقی شد و سد توبه به یک حیله شکست
حیله انگیزی آن عهد شکن بسیار است

وحشی

 

[Reza43]

وحی آمد کاین چه فکر باطل است
رهرو ما اینک اندر منزل است
پرده شک را برانداز از میان
تا ببینی سود کردی یا زیان
ما گرفتیم آنچه را انداختی
دست حق را دیدی و نشناختی

پروین اعتصامی

 

[Reza43]

یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی
شمع چنین نیامده‌ست از در هیچ مجلسی

سعدی

 

[Reza43]

نور ازلی گر ندمد از رخ لیلی
از گردش چشمی دل مجنون نرباید

وحدت کرمانشاهی

 

[Shkf.tv]

نور ازلی گر ندمد از رخ لیلی
از گردش چشمی دل مجنون نرباید

وحدت کرمانشاهی

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

 

[ای فر]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

 

[آدنوزین :)]

ای که به هنگام درد راحت جانی مرا
وی که به تلخی فقر گنج روانی مرا
مولانا

 

[Mooni]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی است کزین خانه به آن خانه برند

حافظ

 

[ای فر]

دست مکش به موی او مات مشو به روی او
تا نکشد به خون دل دامن دیده تو را

 

[خِیزَران]

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس بوسه زن بر خاک آن وادی و مشگین کن نفس

 

[آدنوزین :)]

سخن سربسته گفتی با حریفان
خدا را زین معما پرده بردار