مشاعره

[JASima]

از مكافات عمل غافل مشو / گندم از گندم برويد جو ز جو

 

[Amin rouhi]

و آن عقل پر مغزی که او در نوبهاری در رسد
از پوست ها فارغ شود کی غصه قندر خورد
مولانا

 

[برفــــ]

و آن عقل پر مغزی که او در نوبهاری در رسد
از پوست ها فارغ شود کی غصه قندر خورد
مولانا

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
شهریار

 

[Amin rouhi]

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
شهریار

یکی نبود ازین میان که تیر بر هدف زند
دریغ اگر کمان کشی دلاوری درآمدی
آقای سایه

 

[برفــــ]

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
حافظ

دانسته بودی انگار کان روز و هر چه با اوست
از عمر ما ندارد دیگر نصیب تکرار
آن دم که بوسه دادی چشم مرا نگفتم
چشمم مبوس ای یار کاین دوری آورد بار

 

[خِیزَران]

یا رب به کمند عشق پا بستم کن. از دامن غیر خود تهی دستم کن یکباره زاندیشه عقلم برهان. وزباده صاف عشق سرمستم کن

 

[Reza43]

نیست بازی کار حق خود را مباز
آنچه بردیم از تو باز آریم باز

پروین اعتصامی

 

[خِیزَران]

زندگی هنگامه فریادهاست. سرگذشت در گذشت یاد هاست. مشفق کاشانی

 

[Reza43]

تو را که میشنوی و طاقت شنیدن نیست
مرا که میطلبم خود چگونه باشد حال؟

رودکی

 

[برفــــ]

تو را که میشنوی و طاقت شنیدن نیست
مرا که میطلبم خود چگونه باشد حال؟

رودکی

لبخند تو خلاصه ی خوبی هاست
لختی بخند خنده ی گل زیباست

 

[Reza43]

ترا دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست

فردوسی

 

[خِیزَران]

تا نگریدطفلک حلوا فروش. دیگ بخشایش کجا اید به جوش (مولوی)

 

[آدنوزین :)]

شمع بزم محفل شاهان شدن ذوقی ندارد
ای خوش آن شمعی که روشن می کند ویرانه ای را

 

[خِیزَران]

این تمنایم به بیداری میسر کی می‌شود. کاشکیخوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی. سعدی

 

[Reza43]

یا میکده را دربند، ای رند شرابی را
یا چشم بپوش امشب مستی و خرابی را

وحدت کرمانشاهی

 

[خِیزَران]

یا میکده را دربند، ای رند شرابی را
یا چشم بپوش امشب مستی و خرابی را

الا یا ایها الساقی آدر کاس و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاده مشکلها

 

[Reza43]

اگر تو داری عقل و دانش و هوش
بیا بشنو حدیث گربه و موش
بخوانم از برایت داستانی
که در معنای آن حیران بمانی

عبید زاکانی

 

[خِیزَران]

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت. در قفس بودم رهایم کرد و رفت

 

[Reza43]

تشویش بتان از رخ رخشان تو خاست
تسکین روان از لب خندان تو خاست
هر چند دوای جان ز مرجان تو خاست
درد دل من ز درد دندان تو خاست

خاقانی

 

[shgh.tv]

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمیرم من و این گوشه گمنامی ها

شهریار