مشاعره

[خرامان]

نباشد عیب پرسیدن تو را خانه کجا باشد
نشانی ده اگر یابیم وان اقبال ما باشد

دلم را پار برد آن زلف و زان امسال واقف شد
چون امسال آشنا میشد چرا می‌برد پارم دل

 

[محمدعرفان فرقدانی]

ای که بود در دستت سینی بامیه
جای تو در دارالفنون خالیه
-از پدر خودم موقعی که در ماه رمضان در کاشان بودیم پ.ن: می‌دونم خیلی چرت بود ولی خبببببب

 

[محمدعرفان فرقدانی]

سخن ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

 

[طوطو]

سخن ها دارم از دست تو در دل
ولیکن در حضورت بی زبانم

مژه بر هم نزدم آینه سان در همه عمر
بس که در دیده ی من ذوق تماشای تو بود

 

[Skyblu.e]

مژه بر هم نزدم آینه سان در همه عمر
بس که در دیده ی من ذوق تماشای تو بود

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

 

[خرامان]

دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود

دروغ است آن کجا گویند از سنگ
فروغ خور عقیق اندر یمین ساخت

 

[طوطو]

دروغ است آن کجا گویند از سنگ
فروغ خور عقیق اندر یمین ساخت

تشبیه روی تُرا هرگز به مَه نکنم
زیرا که در نظرم زیباتر از قمری

 

[خرامان]

تشبیه روی تُرا هرگز به مَه نکنم
زیرا که در نظرم زیباتر از قمری

یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند
از بهر چشم تا نرسد مر ورا گزند
اورا سپند و آتش ناید همی بکار
با روی همچو آتش خال چون سپند

 

[طوطو]

یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند
از بهر چشم تا نرسد مر ورا گزند
اورا سپند و آتش ناید همی بکار
با روی همچو آتش خال چون سپند

دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

 

[خرامان]

دیگران چون بروند از نظر، از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

یکی چاره باید کنون اندرین
که این بد بگردد ز ایران زمین

 

[طوطو]

یکی چاره باید کنون اندرین
که این بد بگردد ز ایران زمین

نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

 

[خرامان]

نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم

ماییم که بی‌‌مایی ما مایه‌ی ماست
خود طفل خودیم عشق ما دایه‌ی ماست

 

[.Rahil.]

ماییم که بی‌‌مایی ما مایه‌ی ماست
خود طفل خودیم عشق ما دایه‌ی ماست

تشبیه روی تو نکنم من به آفتاب
کاین مدح آفتاب نه تعظیم شان توست
گر یک نظر به گوشهٔ چشم ارادتی
با ما کنی و گر نکنی حکم از آن توست

 

[خرامان]

تشبیه روی تو نکنم من به آفتاب
کاین مدح آفتاب نه تعظیم شان توست
گر یک نظر به گوشهٔ چشم ارادتی
با ما کنی و گر نکنی حکم از آن توست

تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

 

[kiano_ush]

تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[.Rahil.]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

ده روز مهر گردون، افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران، فرصت شمار یارا

در حلقه ی گل‌ و مل، خوش خواند دوش بلبل
هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

 

[kiano_ush]

ده روز مهر گردون، افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران، فرصت شمار یارا

در حلقه ی گل‌ و مل، خوش خواند دوش بلبل
هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

اگر ان ترک شیرازی بدست ارد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

 

[خرامان]

اگر ان ترک شیرازی بدست ارد دل مارا
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

الا ای خریدار مغز سخن
دلت برگسل زین سرای کهن

 

[.Rahil.]

الا ای خریدار مغز سخن
دلت برگسل زین سرای کهن

نور تویی، سور تویی، دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی، خسته به منقار مرا

 

[خرامان]

نور تویی، سور تویی، دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی، خسته به منقار مرا

آشکارا نهان کنم تا چند
دوست می‌دارمت به بانگ بلند