ماه (چرا بولد نمیشه :/ )
درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست
به ارادت بکشم درد که درمان هم از اوست
احوال گل ز خار بپرس و ز من مپرس
تا توانی درون کس مخراش
در بيابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
با بدان کم نشین که صحبت بد
کم گوی و گزیده گوی چون در
تومرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مرا عهدیست با شادی، که شادی آنِ من باشد
از خاک مذلتم چو برداشته ای
یاد باد آنکه سر کوی تو ام منزل بود
روز وصل دوستداران یاد باد
نکند فکر کنی در دل من یاد تو نیست
باز نشان حرارتم ز آب دو دیده و ببین
در زندگی مطالعه دل غنیمت است
تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
لبخند تو خلاصه خوبی هاست
گل بی رخ یار خوش نباشد
