مشاعره

[MRΣZA]

دل ناله کند ازمن، من ناله کنم از دل
یا ربّ تو قضاوت کن دیوانه منم یا دل

لاف تقرب مزن به حضرت جانان
زانکه خموش‌اند بندگان مقرب

 

[./.]

لاف تقرب مزن به حضرت جانان
زانکه خموش‌اند بندگان مقرب

بدرود زندگانی شیرین که بعد از این
مائیم و این جهان و تماشای رنج ها

 

[MRΣZA]

بدرود زندگانی شیرین که بعد از این
مائیم و این جهان و تماشای رنج ها

از هر چه می‌رود سخن دوست خوشتر است
پیغام آشنا نفس روح‌پرور است

 

[./.]

از هر چه می‌رود سخن دوست خوشتر است
پیغام آشنا نفس روح‌پرور است

تغییر باید کرد تا تغییر بتوان داد
از آرزو کردن بخاری بر نمی خیزد

 

[طوطو]

تغییر باید کرد تا تغییر بتوان داد
از آرزو کردن بخاری بر نمی خیزد

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[mani..]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

در این شب سیاهم گم‌ گشته راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

 

[گربه سیاه(Retr026)]

در این شب سیاهم گم‌ گشته راه مقصود
از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

تا عشق آن روی پریزاد شوی
وانگه هردم چو خاک برباد شوی

دانم که در آتشی و بگذاشتمت
باشد که در این واقعه استاد شوی

 

[MRΣZA]

دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

چون بسی ابلیسِ آدم‌روی هست
پس به هر دستی نشاید داد دست

 

[گربه سیاه(Retr026)]

چون بسی ابلیسِ آدم‌روی هست
پس به هر دستی نشاید داد دست

تا هشیاری به طعم مستی نرسی
تا تن ندهی به جان پرستی نرسی

تا در ره عشق دوست چون آتش و آب
از خود نشوی نیست به هستی نرسی

 

[گربه سیاه(Retr026)]

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد
یک بار دگر بار دگر بار دگر نه

هر روز به نو برآید آن دلبر مست
با ساغر پرفتنهٔ پرشور بدست

گر بستانم قرابهٔ عقل شکست
ور نستانم ندانم از دستش رست
-مولانا

 

[baharekh]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یارا به نظر بازی تو آمده ام
از بحر بلا
بدان بهر
آمده ام
گر نیست تو را مهرو وفایی باری
از بهر وفا آمده ام

رستانه

 

[mani..]

یارا به نظر بازی تو آمده ام
از بحر بلا
بدان بهر
آمده ام
گر نیست تو را مهرو وفایی باری
از بهر وفا آمده ام

رستانه

مرا آن دلبر پنهان همی گوید به پنهانی
به من ده جان به من ده جان
چه باشد این گران جانی

 

[baharekh]

مرا آن دلبر پنهان همی گوید به پنهانی
به من ده جان به من ده جان
چه باشد این گران جانی

یا من شوم فدایت
یا دل شود اسیرت
فرقی چنان ندارد
هر دو زتوست دلبر

رستانه

 

[mani..]

یا من شوم فدایت
یا دل شود اسیرت
فرقی چنان ندارد
هر دو زتوست دلبر

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

 

[baharekh]

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

تر میشود لبانم
از کام آن حبیبی
کین مهر در درونش
دارد به بی نهایت

رستانه

 

[mani..]

تر میشود لبانم
از کام آن حبیبی
کین مهر در درونش
دارد به بی نهایت

رستانه

ترسم از آن قوم که بر دردکشان می خندند
بر سر کار خرابات کنند ایمان را

 

[baharekh]

ترسم از آن قوم که بر دردکشان می خندند
بر سر کار خرابات کنند ایمان را

آری که تو را میل امید نیست همی
در دل هرچه می شود یافت همی
جز جرعه ای عشق و لحظه ای امید

رستانه

 

[mani..]

آری که تو را میل امید نیست همی
در دل هرچه می شود یافت همی
جز جرعه ای عشق و لحظه ای امید

رستانه

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

 

[baharekh]

درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث

ثریا گر روی
به راهت شوم
به قعر دریا شوی
نهنگت شوم
سلیمان طالعم

 

[./.]

ثریا گر روی
به راهت شوم
به قعر دریا شوی
نهنگت شوم
سلیمان طالعم

من را نبود وهم که فرجامم این شود
تدبیر چیست مادر گیتی چنین سرود