• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

بهترین شعرهایی که تا به حال خوندی!

saba.hjm

Olmazsa alışırız(:
ارسال‌ها
873
امتیاز
25,760
نام مرکز سمپاد
فزرانگان
شهر
سراب
سال فارغ التحصیلی
1400
هيچ کس ويرانيم را حس نکرد
وسعت تنهائيم را حس نکرد

در ميان خنده هاي تلخ من
گريه پنهانيم را حس نکرد

در هجوم لحظه هاي بي کسي
درد بي کس ماندنم را حس نکرد

آن که با آغاز من مانوس بود
لحظه پايانيم را حس نکرد

رفتم که نبینی پریشان شدنم را
غمناک ترین لحظه ی ویران شدنم را

در خویش فرو رفتم و در خویش شکستم
تا تو نبینی غم تنها شدنم را
 
ارسال‌ها
191
امتیاز
4,227
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
بیرجند
سال فارغ التحصیلی
1399
دانشگاه
شهید بهشتی
رشته دانشگاه
زمین شناسی
آمدی در خواب من دیشب چه کاری داشتی
ای عجب از این طرف ها هم گذاری داشتی

راه را گم کرده بودی نیمه شب شاید عزیز
یا که شاید با دل تنگم قراری داشتی

مهربانی هم بلد بودی عجب نامهربان!
بعد عمری یادت افتاده که یاری داشتی

سر به زیر انداختی و گفتی آهسته سلام
لب فروبستی نگاه شرمساری داشتی

خواستم چیزی بگویم گریه بغضم را شکست
نه نگفتم سالها چشم انتظاری داشتی

با نوازش می کشیدی آه و می گفتی ببخش
سر به دوشم هق هق بی اختیاری داشتی

وقت رفتن بغض کردی خیره ماندی سوی من
شاید از دیوانه ی خود انتظاری داشتی

صبح بوی گل تمام خانه را پر کرده بود
کاش میشد باز در خوابم گذاری داشتی

عشق یعنی بی گلایه لب فروبستن، سکوت
دلخوش از اینکه شبی با او قراری داشتی...

شهریار
 

اسدالهی

ilia asadollahi
کنکوری 1403
ارسال‌ها
606
امتیاز
6,401
نام مرکز سمپاد
علامه حلی 4
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
1403
من به سیبی خوشنودم
و به بوییدن یک بوته ء بابونه .
من به یک آینه ، یک بستگی پاک قناعت دارم .
من نمی خندم اگر بادکنک می ترکد .
و نمی خندم اگر فلسفه ای ، ماه را نصف کند .
من صدای پر بلدرچین را ، می شناسم ،
رنگ های شکم هوبره را ، اثر پای بز کوهی را .
خوب می دانم ریواس کجا می روید ،
سار کی می آید ، کبک کی می خواند، باز کی می میرد ،
ماه در خواب بیابان چیست ،
مرگ در ساقه ء خواهش
و تمشک لذت ، زیر دندان هم آغوشی .
زندگی رسم خوشایندی است .
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ ،
پرشی دارد اندازه ء عشق .
زندگی چیزی نیست ، که لب طاقچه ء عادت از یاد من و تو برود .
زندگی جذبه ء دستی است که می چیند .
زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است .
زندگی ، بعد درخت است به چشم حشره .
زندگی تجربه ء شب پره در تاریکی است .
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد .
زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد .
زندگی دیدن یک باغچه از شیشه ء مسدود هواپیماست .
خبر رفتن موشک به فضا ،
لمس تنهایی " ماه "،
فکر بوییدن گل در کره ای دیگر .
زندگی شستن یک بشقاب است .
زندگی یافتن سکه ء دهشاهی در جوی خیابان است.
زندگی " مجذور" آینه است .
زندگی گل به " توان " ابدیت ،
زندگی " ضرب " زمین در ضربان دل ما ،
زندگی " هندسه ء " ساده و یکسان نفسهاست .
هر کجا هستم ، باشم ،
آسمان مال من است .
پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است .
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت ؟
من نمی دانم که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبیست، کبوتر زیباست
و چرا در قفس کسی کرکس نیست؟
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد؟
چشم ها را بیاد شست جور دیگر باید دید.
واژه ها رو باید شست
واژه باید خود باد خود باران باشد.

بخشهایی از شعر بلند صدای پای آب - سهراب سپهری
 

s@rah

:-"
ارسال‌ها
527
امتیاز
12,755
نام مرکز سمپاد
فرزانگان ۴
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
1405
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
به چه دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد
بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی
نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند
همه بلبلان بمردند و نماند جز غرابی
نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم
که به روی دوست ماند که برافکند نقابی
سرم از خدای خواهد که به پایش اندر افتد
که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی
دل من نه مرد آنست که با غمش برآید
مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی
نه چنان گناهکارم که به دشمنم سپاری
تو به دست خویش فرمای اگرم کنی عذابی
دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عجب است اگر نگردد که بگردد آسیابی
برو ای گدای مسکین و دری دگر طلب کن
که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی

سعدی​
 

nobody8

کاربر فعال
ارسال‌ها
20
امتیاز
352
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
اردبیل
سال فارغ التحصیلی
1400
چشمت چو تیغ غمزه خونخوار برگرفت
با عقل و هوش خلق به پیکار برگرفت

عاشق ز سوز درد تو فریاد درنهاد
مؤمن ز دست عشق تو زنار برگرفت

عشقت بنای عقل به کلی خراب کرد
جورت در امید به یک بار برگرفت

شوری ز وصف روی تو در خانگه فتاد
صوفی طریق خانه خمار برگرفت

با هر که مشورت کنم از جور آن صنم
گوید ببایدت دل از این کار برگرفت

دل برتوانم از سر و جان برگرفت و چشم
نتوانم از مشاهده یار برگرفت

سعدی به خفیه خون جگر خورد بارها
این بار پرده از سر اسرار برگرفت
 

saba.hjm

Olmazsa alışırız(:
ارسال‌ها
873
امتیاز
25,760
نام مرکز سمپاد
فزرانگان
شهر
سراب
سال فارغ التحصیلی
1400
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی‌ست
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکن آتش افروخته‌ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
هوشنگ ابتهاج
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی‌ست هوا؟

یا گرفته است هنوز ؟

من در این گوشه که از دنیا بیرون است

آسمانی به سرم نیست

از بهاران خبرم نیست

آنچه می‌بینم دیوار است

آه این سخت سیاه

آنچنان نزدیک است

که چو بر می‌کشم از سینه نفس

نفسم را بر می‌گرداند

ره چنان بسته که پرواز نگه

در همین یک قدمی می‌ماند

کورسویی ز چراغی رنجور

قصه‌پرداز شب ظلمانیست

نفسم می‌گیرد

که هوا هم اینجا زندانی‌ست

هر چه با من اینجاست

رنگ رخ باخته است

آفتابی هرگز

گوشه چشمی هم

بر فراموشی این دخمه نینداخته است

اندر این گوشه خاموش فراموش شده

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

یاد رنگینی در خاطر من

گریه می‌انگیزد

ارغوانم آنجاست

ارغوانم تنهاست

ارغوانم دارد می‌گرید

چون دل من که چنین خون ‌آلود

هر دم از دیده فرو می‌ریزد

ارغوان

این چه رازیست که هر بار بهار

با عزای دل ما می‌آید؟

که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است

وین چنین بر جگر سوختگان

داغ بر داغ می‌افزاید؟

ارغوان پنجه خونین زمین

دامن صبح بگیر

وز سواران خرامنده خورشید بپرس

کی بر این دره‌ی غم می‌گذرند؟

ارغوان خوشه خون

بامدادان که کبوترها

بر لب پنجره‌ی باز سحر غلغله می‌آغازند

جان گل رنگ مرا

بر سر دست بگیر

به تماشاگه پرواز ببر

آه بشتاب که هم پروازان

نگران غم هم پروازند

ارغوان بیرق گلگون بهار

تو برافراشته باش

شعر خونبار منی

یاد رنگین رفیقانم را

بر زبان داشته باش

تو بخوان نغمه ناخوانده‌ی من

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
زندگی، قبل از هرچیز زندگى‌ست!
گل مى‌خواهد، موسیقى مى خواهد،
زیبایى مى خواهد …
زندگى، حتى اگر یکسره جنگیدن هم باشد،
خستگى در کردن مى‌خواهد
عطر شمعدانى‌ها را بوییدن مىخواهد
خشونت هست، قبول؛
اما خشونت، اصل که نیست
زایده است، انگل است، مرض است
ما باید به اصلمان برگردیم.
زخم را که مظهر خشونت است
با زخم نمى بندند
با نوار نرم و پنبه پاک مى بندند
با محبت. با عشق …
#نادر_ابراهیمی
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
دشت هایی چه فراخ



کوه هایی چه بلند



در گلستانه چه بوی علفی می آمد



من در این آبادی، پی چیزی می گشتم



پی خوابی شاید



پی نوری، ریگی، لبخندی



من چه سبزم امروز



و چه اندازه تنم هوشیار است



نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه



زندگی خالی نیست



مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست



آری



تا شقایق هست، زندگی باید کرد



در دل من چیزی است، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح



و چنان بی تابم، که دلم می خواهد



بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه

دورها آوایی است، که مرا می خواند...

، که مرا می خواند...
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
"زندگی پوچ است، بی معناست

راست می‌گویی رفیق راه

زندگی یک لحظه تنهای تو خالیست

خالی این لحظه را پر کن

زندگی عالی‌ست!"
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
با پای خود رفتیم و هی گفتیم تَقدیر

در گِل نشستیم و به خود بَستیم زنجیر

تقویم ها گفتند و ما باور نکردیم

یک عمر در پرواز خود کردیم تأخیر

تا راحت ِ وجدان مان بر هم نَریزد

هر درد را با حکمتی کردیم تفسیر

از ماست هر ظلمی که در هر لحظه بر ماست

این است رمز ِ نهضت و آغاز تغییر.
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
اگر این داستان زندگی من بود

به گمان هرگز آن را برایت نمی گفتم

گیرم که پیرمردی زمستان های بیشتری پشت سر نهاده باشد

چندان که این زمستان ها بال های او را همچون برفی سنگین کمان کنند از اینهمه چه حاصل؟

بسیاری بدین سان زیسته اند

و بسی بدین گونه خواهد زیست

و سرانجام علفی خواهند بود بر کوهی
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
زندگی سهراب سپهری



شب آرامی بود

می روم در ایوان، تا بپرسم از خود

زندگی یعنی چه؟

مادرم سینی چایی در دست

گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من

خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا

لب پاشویه نشست

پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد

شعر زیبایی خواند، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین

:با خودم می گفتم

زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست

رود دنیا جاریست

زندگی ، آبتنی کردن در این رود است

وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم

دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟

!!!هیچ

زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند

شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری

شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت

زندگی درک همین اکنون است زندگی شوق رسیدن به همان

فردایی است، که نخواهد آمد

تو نه در دیروزی، و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

شاید این خنده که امروز، دریغش کردی آخرین فرصت همراهی با، امید است

زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک

به جا می ماند



زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ

زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود

زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر

زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ

زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق

زندگی، فهم نفهمیدن هاست زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم

پرده از ساحت دل برگیریم

رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم

زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است

وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست

زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند

چای مادر، که مرا گرم نمود

نان خواهر، که به ماهی ها داد

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت

زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست

لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست

من دلم می خواهد

قدر این خاطره را دریابیم.

سهراب سپهری
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
هر که رنجی برد، گنجش شد پدید

هر که جدی کرد، بر جودی رسید

چون گرانی ها اساس راحت است

تلخ ها هم پیشوای نعمت است

هر که در قصری قرین دولتی است

آن، جزای کارزار و محنتی است
 

Scarlett

✷‿✷
ارسال‌ها
353
امتیاز
6,085
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
-
سال فارغ التحصیلی
1404
خوش باش که هر که راز داند
داند که خوشی خوشی کشاند

شیرین چو شکر تو باش شاکر
شاکر هر دم شکر ستاند
مولانا
 
ارسال‌ها
3,294
امتیاز
63,798
نام مرکز سمپاد
فرزانگان زینب:)
شهر
تهر
سال فارغ التحصیلی
95
دانشگاه
علامه طباطبایی
رشته دانشگاه
روان شناسی
از خاطرات گمشده می آیم تابوتی از نگاه تو بر دوشم
بعد از تو من به رسم عزاداران غیر از لباس تیره نمی‌پوشم

در سردسیری از منِ بیهوده وقتی که پوچ و خسته و دلسردم
شبها شبیه خواب و خیال انگار تب می کند تن تو در آغوشم

تکثیر می‌شوند و نمی‌میرند سلولهای خاطره‌ات در من
انگار مانده چشم تو در چشمم لحن صدای گرم تو در گوشم

هرچند زیر این همه خاکستر، آتش بگیر و شعله بکش در من
حتی پس از گذشت هزاران سال روشن شو ای ستاره خاموشم

بعد از تو شاید عاقبت من نیز مانند خواجه حافظ شیراز است
من زنده‌ام به شعر و پس از مرگم مردُم نمی کنند فراموشم

(نجمه زارع؟)
 

Nathanael

کاربر نیمه‌فعال
ارسال‌ها
9
امتیاز
48
نام مرکز سمپاد
فرزانگان
شهر
مشهد
سال فارغ التحصیلی
1404
دانشگاه
?
رشته دانشگاه
?
شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:
برای خاطر بیچارگان نیاسودن

بکاخ دهر که آلایش است بنیادش
مقیم گشتن و دامان خود نیالودن

همی ز عادت و کردار زشت کم کردن
هماره بر صفت و خوی نیک افزودن

ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن
برای خدمت تن، روح را نفرسودن

برون شدن ز خرابات زندگی هشیار
ز خود نرفتن و پیمانه‌ای نپیمودن

رهی که گمرهیش در پی است نسپردن
دریکه فتنه‌اش اندر پس است نگشودن
پروین اعتصامی
 

nobody8

کاربر فعال
ارسال‌ها
20
امتیاز
352
نام مرکز سمپاد
شهید بهشتی
شهر
اردبیل
سال فارغ التحصیلی
1400
می گویم اما درد دل سربسته تر بهتر
بغض گلوی مردها نشکسته تر بهتر

وقتی که چای چشمِ پر رنگِ تو دم باشد
مردی که پیشت می نشیند خسته تر بهتر

در مکتب چشمت گرفتم کاردانی را
ابروی تو هر قدر ناپیوسته تر بهتر

سخت است فتح کشوری که متحد باشد
موهای تو آشفته و صد دسته تر بهتر

از دور می آیی و شعرم بند می آید
موی تو وا باشد، دهانم بسته تر... بهتر
 

saba.hjm

Olmazsa alışırız(:
ارسال‌ها
873
امتیاز
25,760
نام مرکز سمپاد
فزرانگان
شهر
سراب
سال فارغ التحصیلی
1400
اشکم در میاد هر دفعه با خوندم این (: چقدر دنیا نامرده (:

{میخرم ، میخرم } این جمله ی تکراری بود
و دروغ پدری از سر ناداری بود

دختری زل زده بر عمق نگاه پدری
اشک آغشته به شرم از پدری جاری بود

{میخرم ، میخرم این ماه نه ماهی دگر }
قول پوشالی اش از شدت ناچاری بود

خانه بی روح تر از حجم سکوت برهوت
نبض بیدار فقط ساعت دیواری بود

و زمان گنگ تر از لحظه ی عاشق ، گذران
تپش ثانیه هم در تب بیماری بود

بغض دیرین پدر بود که یکباره شکست
زخم چندین دهه گویی به دلش کاری بود

{ای فلک ، این چه تفاوت ؟ چه تمایز؟ چه ملال؟
ای خدا این چه شقاوت ؟ چه نگونساری بود؟}

یک سحر گشت مصمم به خطر کردن و گفت
{زندگی کردن من بودن اجباری بود .....}
 

Lushato

لنگر انداخته
کنکوری 1403
ارسال‌ها
2,889
امتیاز
22,581
نام مرکز سمپاد
frz 1
شهر
idk
سال فارغ التحصیلی
1403
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری
شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم
که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان

گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان


غزل ۳۸۷ حافظ :‌)
 
بالا