• اگر سمپادی هستی همین الان عضو شو :
    ثبت نام عضویت

ادبیات کودک و نوجوان

anahid_30s

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
1,029
امتیاز
1,985
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان یک
شهر
همدان
سال فارغ التحصیلی
1392
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از afroDt :
جدیدن زدم تو کارِ پستِ اخرِ صفحه! :D

اقایون جبهه هاتون رو مشخص کنین بعد بحث کنین! دقیقا اقای لجند حرفشون چیه و اقا ی نیمچه چی میگن؟

من نفهمیدم اخرش نظراتتون رُ!

من میگم کتابای بچه ها همیشه باید پایان خوش داشته باشن...همیشه!

تا رنجِ سنیِ9-10 سال!

من خودم پایان های خوش رو زیاد دوس ندارم ولی برای بچه ها کاملا موافقِ اینم! واس اینکه اگه از همون بچگی بخوایم فک کنه دنیا قشنگ نیس...

اون وختا اخرِ زندگیش همیشه فک میکنه دنیا زشته...به نظرم تو ادامه ی زندگیش وقت داره که بفهمه دنیا قشنگ نیس!

بچگیش نباید خراب شه!

ولی نمیگم همه ی داستان باید خوب باشه...باید توش جاهای نا امیدی هم داشته باشه ولی اخرش نه....

اگه خواستین بازم توضیح میدم!

بازم حرف دارم ولی این پست داره طولانی میشه! :D

به نظر من اتفاقا نباید پایان همه قصه های کودکانه خوش باشه. مخالف کتابای غم انگیز و نا امیدکننده هستم واسه بچه ها. اما با کتاب های واقع بینانه موافقم.
توی زندگی واقعی همیشه یه تصمیم یا ... پایان خوش نداره. اگه ما بگیم واسه بچه ها باید همیشه پایانش خوش باشه چون فلان و ... ؛ باید با همین استدلال بگیم فیلمی هم که بچه نگاه میکنه همیشه باید پایانش خوش باشه و هر چیزی که میشنوه و ... . این بچه 9-10 ساله دو روز دیگه که واقعیت ها رو ببینه یا بخونه یا بشنوه چه واکنشی نشون میده؟ اصلا میتونه واکنشی نشون بده؟ اون که تا حالا همش داشته به یه نقاشی نگاه میکرده.
به خاطر همین فکر میکنم نوشتن واسه بچه ها خیلی سخته. چون نگه داشتن این تعادل خیلی سخته.
 

afroDt

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
866
امتیاز
4,437
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان 1
شهر
تهرانــــــــــ
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از آناهید :
به نظر من اتفاقا نباید پایان همه قصه های کودکانه خوش باشه. مخالف کتابای غم انگیز و نا امیدکننده هستم واسه بچه ها. اما با کتاب های واقع بینانه موافقم.
توی زندگی واقعی همیشه یه تصمیم یا ... پایان خوش نداره. اگه ما بگیم واسه بچه ها باید همیشه پایانش خوش باشه چون فلان و ... ؛ باید با همین استدلال بگیم فیلمی هم که بچه نگاه میکنه همیشه باید پایانش خوش باشه و هر چیزی که میشنوه و ... . این بچه 9-10 ساله دو روز دیگه که واقعیت ها رو ببینه یا بخونه یا بشنوه چه واکنشی نشون میده؟ اصلا میتونه واکنشی نشون بده؟ اون که تا حالا همش داشته به یه نقاشی نگاه میکرده.
به خاطر همین فکر میکنم نوشتن واسه بچه ها خیلی سخته. چون نگه داشتن این تعادل خیلی سخته.
نه من موافق نیستم...

هر چیزی که میشنوه نه...ولی من میگم باید ذهنش این طوری ساخته شه... شاید همیشه ای که اخرش گفتم یکم زیاده روی باشه...

بچه ای که ذهنش این طوری ساخته شه قطعا زندگیِ شادی تر خواهد داشت...

دقت کنین من میگم بعد از اون تو ی دنیای واقعی زندگی کنه...

بعدشم کی گفته که تو زندگیِ واقعی پایانِ خوش وجود نداره؟

هنوز رو حرفم هستم که باید پایانش خوش باشه....
 

anahid_30s

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
1,029
امتیاز
1,985
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان یک
شهر
همدان
سال فارغ التحصیلی
1392
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از afroDt :
نه من موافق نیستم...

هر چیزی که میشنوه نه...ولی من میگم باید ذهنش این طوری ساخته شه... شاید همیشه ای که اخرش گفتم یکم زیاده روی باشه...

بچه ای که ذهنش این طوری ساخته شه قطعا زندگیِ شادی تر خواهد داشت...

دقت کنین من میگم عد از اون تو ی دنیای واقعی زندگی کنه...

بعدشم کی گفته که تو زندگیِ واقعی پایانِ خوش وجود نداره؟

هنوز رو حرفم هستم که باید پایانش خوش باشه....

من نمیگم باید همیشه پایانش غم انگیز باشه. فقط میگم نباید همیشه شاد باشه. من گفتم باید واقع بینانه باشه؛ یعنی تعادلی بین شادی و غم. و البته سخته که این تعادل رو نگه داشت.
 

afroDt

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
866
امتیاز
4,437
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان 1
شهر
تهرانــــــــــ
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از آناهید :
من نمیگم باید همیشه پایانش غم انگیز باشه. فقط میگم نباید همیشه شاد باشه. من گفتم باید واقع بینانه باشه؛ یعنی تعادلی بین شادی و غم. و البته سخته که این تعادل رو نگه داشت.
درسته همیشه ی همیشه نه...ولی خب اکثرِ اوقات چرا!

من میگم در طولِ داستان براش غم ُ اینا هم باشه...ولی اخرش تو اکثرِ داستاناش نه...

واس اینکه اگه تو زندگیش( همون بچگی!) به مشکل خورد یاده اون داستانا بیُفته بدونه که اخرِ همه چی خوبه!

گاهی مثلا عاقبته تصمیم اشتباه رو بد نشون بدن...ولی اخرِ زندگی رُ موافق نیستم که بد بذارن!
 
  • لایک
امتیازات: N.M

marvelous

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
1,156
امتیاز
4,615
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان ۳
شهر
مشهد
مدال المپیاد
برنز بيست و هفتمين المپياد ادبی
دانشگاه
علوم پزشکی مشهد
رشته دانشگاه
پزشکی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

خب منم دوباره نظرمو تکرار کنم با توجه به اینکه من کودکمو ٦-٧ اینا گرفتم و ۱۰ ساله به نظرم دیگه باید از اون کتابای همیشه خوش بیاد بیرون!
کودک تقلید میکنه و روی چیزی که میخونه قدرت تشخیص و درک کامل نداره!
چیزایی که میخونه حتی ممکنه تا چن وخ بعد یادشم نباشه اما به خاطر همون تاثیرپذیری زیاد مطالب توی ناخودآگاهش اثر میذارن...
اگه بیایم چیزی خلاف امیدواری و پیروزی در نظر بگیریم توی شخصیت بچه میتونه تاثیر بذاره...دس خودشم نی چون قدرت تفکر و تشخیصش کامل نشده...
این که گفتین گاهی از پایان خوش خسته میشین شاید به خاطر تکرار کلیشه ها بوده ولی نمیشه کل این فرایند ادبیات کودکو مشکل دار دونس!
 

N.M

لنگر انداخته
ارسال‌ها
3,605
امتیاز
13,361
نام مرکز سمپاد
فرزانگان یک
شهر
تهران
مدال المپیاد
طلای دوره ۲۷ المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
ادبیات فارسی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

با میس موافقم . {در رابطه با تاثیر روی ناخودآگاه}
لااقل کتابای کودک برای محدوده سنی زیرِ 9-10 ، باید پایانِ خوش داشته باشه . به قول زهرا ، در طولِ داستان براش غم ُ اینا هم باشه.
بعدم اینکه آقایون نیما و صدرا :D بحثُ منحرف نکنین ! با تشکر :) :D
 
  • شروع کننده موضوع
  • #27

mahshid_f

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
909
امتیاز
5,940
نام مرکز سمپاد
فرزانگان1
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
92
دانشگاه
شهید بهشتی
رشته دانشگاه
روان شناسی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

یه چیزی من بگم :D
لازم نیست بخوایم بچه رو از این سن با واقعیت آشنا کنیم...
الان مثلا ماها که باید با واقعیت آشنا باشیم، چون داریم باهاش زندگی میکنیم...
اما بچه ها خیلی سر و کاری با واقعیت ندارن و لزومی هم نداره خیلی با دیدگاه واقع گرایانه باهاشون مواجه شیم!
هرچیزی باید به مرور اتفاق بیفته که میفته...
حالا مثلا از 10-9 سالگی باید کم کم با واقعیت آشنا شه...
اما همونم به نظر من لزومی نداره
نظر شخصی من در مورد داستان، ورود به یه دنیای خیالی و غیرواقعیه، وقتی از دنیای واقعیم خسته میشم...
من خودم دوست ندارم دوباره توی داستان، همون مشکلاتی رو ببینم که دارم توی جامعه عادیم میبینم،
من یه همچین چیزی رو دیگه داستان نمیدونم، بلکه به دید یه مقاله علمی جامعه شناسی بهش نگاه میکنم!!
داستان واسه کودک باید فرصتی باشه، برای دور شدن از دنیای واقعی(این نظر شخصیم بود)
 

afroDt

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
866
امتیاز
4,437
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان 1
شهر
تهرانــــــــــ
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از مهشید_ف :
یه چیزی من بگم :D
لازم نیست بخوایم بچه رو از این سن با واقعیت آشنا کنیم...
الان مثلا ماها که باید با واقعیت آشنا باشیم، چون داریم باهاش زندگی میکنیم...
اما بچه ها خیلی سر و کاری با واقعیت ندارن و لزومی هم نداره خیلی با دیدگاه واقع گرایانه باهاشون مواجه شیم!
هرچیزی باید به مرور اتفاق بیفته که میفته...
حالا مثلا از 10-9 سالگی باید کم کم با واقعیت آشنا شه...
اما همونم به نظر من لزومی نداره
نظر شخصی من در مورد داستان، ورود به یه دنیای خیالی و غیرواقعیه، وقتی از دنیای واقعیم خسته میشم...
من خودم دوست ندارم دوباره توی داستان، همون مشکلاتی رو ببینم که دارم توی جامعه عادیم میبینم،
من یه همچین چیزی رو دیگه داستان نمیدونم، بلکه به دید یه مقاله علمی جامعه شناسی بهش نگاه میکنم!!
داستان واسه کودک باید فرصتی باشه، برای دور شدن از دنیای واقعی(این نظر شخصیم بود)
به جز خطی که بلد کردم با بقیشم موافقم! ینی دقیقا حرفیه که خودم زدم...

یه دنیای شاد...که البته توش ناامیدی ُ این چیزا هم باشه...ولی من رو شاد بودنِ اخرش تاکید دارم!

دقیقا...من میگم اون بچه خودش باید با دنیای دورُ برش اشنا شه...ینی اون چیزای کوچیکی که اون موقه لازم داره رو خودش باید تو دورُ برش پیداکنه! :D

لازم نیس به خوردش بدیم...

ولی با مهشید در مورد این موافق نیستم...مگه ی بچه ی 9 ساله تو زندگیش چی داره که بخواد فرار کنه؟

این استدلال واس ادم بزرگا درسته...

ولی بچه ها بنیازی به فرار کردن ندارن...به نظرم باید دنیای دورُ برشون رو بحشون زیبا نشون بدیم...نه ی دنیای زیبا ی دیگه بهشون نشون بدیم!
 
  • شروع کننده موضوع
  • #29

mahshid_f

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
909
امتیاز
5,940
نام مرکز سمپاد
فرزانگان1
شهر
تهران
سال فارغ التحصیلی
92
دانشگاه
شهید بهشتی
رشته دانشگاه
روان شناسی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

یه کم فک کنم منظورمو درست نگفتم :D
اون حرف فرار و اینا، آره دقیقا واسه آدم بزرگاس...
بچه 8 ساله منظورم این بود که داره کم کم با دنیای واقعی آشنا میشه...
مثلا شاید بتونم این جوری بگم که مثلا واسه بچه 6-5 ساله همون مثلا قصه سیندرلا خیلی بهتر باشه،
یعنی دنیای زیبایی که وجود نداره...
و بعد که کم کم بزرگ شد، به قول تو، زیبا نشون دادن دنیای واقعی،
و بعدش دیگه کلا دنیای واقعی...
یعنی منظورم اینه که این سلسله مراتب وجود داشته باشه

اما بازم اگر بخوام نظر شخصی خودمو بگم، همون فرار از دنیای واقعی رو برای آدم بزرگا هم ترجیح میدم
من همین الان هم خوندن یه داستانی مثل سفید برفی و زیبای خفته و هری پاتر یک رو خیلی دوست دارم، چون ارتباط عمیقی باهاشون برقرار میکنم از نظر تخیلی
و برای من این خیلی مهمتره
 

nimche

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
542
امتیاز
2,261
نام مرکز سمپاد
دبیرستان علامه حلی 1
شهر
تهران
مدال المپیاد
مدال طلای بیست و ششمین دوره‌ی المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
مهندسی معماری و زبان و ادبی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

بذارید من یه بار دیگه نظراتم رو بیان کنم(!):
1.من میگم که باید گاهی وقتها پایان داستانها هم ناامیدکننده باشه.چون تجربه ی شخصی من این بود که به راحتی ته هر داستان و قصه و انیمیشنی رو حدس میزدم و قضیه برام بیمزه شده بود.پس باید داستانهایی با پایان ناامیدکننده هم بنویسن.من هنوز سر مسخ پافشاری میکنم.چون بچه با فضای سورئال قضیه که یکی میشه سوسک کلی حال میکنه(من به شخصه مسخ رو برای دخترخاله ی پنج سالم تعریف کردم،با جزئیات،خیلی خوشش اومد!انتظار پایانش رو نداشت!کیف کرده بود!)
2.من میگم که باید در بعضی مواقع تیم برتونی با قضیه برخورد کرد و جای اسبهای پونی و شاپرکهای آوازخوان و رقصان،زامبی ها و اسکلتهای رقصان رو نشون بچه داد.تا با عناصری مثل ترس هم آشنا بشه.
3.باز هم میگم،دلیل مخالفت من با صدرا،این بود که من اون موقع داشتم از دید میس مارولسها و sAynaها به قضیه نگاه میکردم!
 

afroDt

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
866
امتیاز
4,437
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان 1
شهر
تهرانــــــــــ
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از نیمچه :
بذارید من یه بار دیگه نظراتم رو بیان کنم(!):
1.من میگم که باید گاهی وقتها پایان داستانها هم ناامیدکننده باشه.چون تجربه ی شخصی من این بود که به راحتی ته هر داستان و قصه و انیمیشنی رو حدس میزدم و قضیه برام بیمزه شده بود.پس باید داستانهایی با پایان ناامیدکننده هم بنویسن.من هنوز سر مسخ پافشاری میکنم.چون بچه با فضای سورئال قضیه که یکی میشه سوسک کلی حال میکنه(من به شخصه مسخ رو برای دخترخاله ی پنج سالم تعریف کردم،با جزئیات،خیلی خوشش اومد!انتظار پایانش رو نداشت!کیف کرده بود!)
2.من میگم که باید در بعضی مواقع تیم برتونی با قضیه برخورد کرد و جای اسبهای پونی و شاپرکهای آوازخوان و رقصان،زامبی ها و اسکلتهای رقصان رو نشون بچه داد.تا با عناصری مثل ترس هم آشنا بشه.
3.باز هم میگم،دلیل مخالفت من با صدرا،این بود که من اون موقع داشتم از دید میس مارولسها و sAynaها به قضیه نگاه میکردم!
خب من موافق نیستم... میگم که اون بچه رُ بذاریم بعدا با دنیایی ترسناک ُ زشتُ نا امید کننده اشنا بشه...

به نظرم برای هر بچه لازم نیس از اون سن این چیزا رُ بشناسه...

بذارین فکر کنن دنیا قشتگه و پر از شاپرک ُ ادم های خوبه...تو اون سن که احتیاجِ به دونستنِ ادمای بد ندارن...

این خیلی تو زندگیِ ایندشون تاثیر میذاره...

خب میشه یه پایان خوب داشت ولی غیر قابلِ انتظار...
 
  • لایک
امتیازات: N.M

nimche

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
542
امتیاز
2,261
نام مرکز سمپاد
دبیرستان علامه حلی 1
شهر
تهران
مدال المپیاد
مدال طلای بیست و ششمین دوره‌ی المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
مهندسی معماری و زبان و ادبی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از afroDt :
خب من موافق نیستم... میگم که اون بچه رُ بذاریم بعدا با دنیایی ترسناک ُ زشتُ نا امید کننده اشنا بشه...

به نظرم برای هر بچه لازم نیس از اون سن این چیزا رُ بشناسه...

بذارین فکر کنن دنیا قشتگه و پر از شاپرک ُ ادم های خوبه...تو اون سن که احتیاجِ به دونستنِ ادمای بد ندارن...

این خیلی تو زندگیِ ایندشون تاثیر میذاره...

خب میشه یه پایان خوب داشت ولی غیر قابلِ انتظار...
خب هر کی نظری داره
 

marvelous

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
1,156
امتیاز
4,615
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان ۳
شهر
مشهد
مدال المپیاد
برنز بيست و هفتمين المپياد ادبی
دانشگاه
علوم پزشکی مشهد
رشته دانشگاه
پزشکی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

خب منم نظر پایانیمو بگم بعد بریم سراغ ادبیات نوجوان دیگه... :D

تا حدود 6-7 سالگی کتابا و کلن برنامه های سمعی بصری مخصوص کودکان باید شادی و امیدواری محض باشن...دقت کنین این چیزی که میگم با کلیشه فرق داره...ینی میشه این داستانارو متنوع و جذاب هم درآورد...حالا به قول بچه ها مفاهیم منفی مث شکست و غم و اینارو هم در همین قالب بگیم...ولی حتما هپی اندینگ باشه! دلیلم هم اینه که توی اون سن بچه واقعا قدرت تشخیص نداره و فقط تقلیدو الگوبرداری میکنه...
بعد سه سال پایانی دوره ابتدایی کم کم بیاد با مفاهیم دیگه آشنا شه طوری که کلاس پنجم دیگه قدرت تشخیص مفهوم متنو تا حدودی داشته باشه و ار اون ژانر کودکانه و اینا بیاد بیرون....
البته من کلی در نظر گرفتم و گرنه استثنا هم دیدم دوروبرم...

پ.ن: دلیل مخالفت با صدرا رو هم کامل متوجه شدم! :-"
 

N.M

لنگر انداخته
ارسال‌ها
3,605
امتیاز
13,361
نام مرکز سمپاد
فرزانگان یک
شهر
تهران
مدال المپیاد
طلای دوره ۲۷ المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
ادبیات فارسی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از MissMarvelous :
خب منم نظر پایانیمو بگم بعد بریم سراغ ادبیات نوجوان دیگه... :D

تا حدود 6-7 سالگی کتابا و کلن برنامه های سمعی بصری مخصوص کودکان باید شادی و امیدواری محض باشن...دقت کنین این چیزی که میگم با کلیشه فرق داره...ینی میشه این داستانارو متنوع و جذاب هم درآورد...حالا به قول بچه ها مفاهیم منفی مث شکست و غم و اینارو هم در همین قالب بگیم...ولی حتما هپی اندینگ باشه! دلیلم هم اینه که توی اون سن بچه واقعا قدرت تشخیص نداره و فقط تقلیدو الگوبرداری میکنه...
بعد سه سال پایانی دوره ابتدایی کم کم بیاد با مفاهیم دیگه آشنا شه طوری که کلاس پنجم دیگه قدرت تشخیص مفهوم متنو تا حدودی داشته باشه و ار اون ژانر کودکانه و اینا بیاد بیرون....
البته من کلی در نظر گرفتم و گرنه استثنا هم دیدم دوروبرم...

پ.ن: دلیل مخالفت با صدرا رو هم کامل متوجه شدم! :-"
موافقت :D میریم سراغِ نوجوان :

به نظر شما چجوری میشه برای نوجوانان داستان نوشت؟
چه تفاوتایی باید باشه...؟
نویسنده معروفی از داستانای نوجوان میشناسین؟
یا مثلا داستان معروفی؟ :-/
اصلا داستانای مخصوص نوجوانان رو میخونین؟

+ به نظر میرسه استقبال از نوجوان باید بیشتر باشه هـا ... :D مرسی ! >:D<
+ منم نظرمُ میگم بعد ...
 

nimche

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
542
امتیاز
2,261
نام مرکز سمپاد
دبیرستان علامه حلی 1
شهر
تهران
مدال المپیاد
مدال طلای بیست و ششمین دوره‌ی المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
مهندسی معماری و زبان و ادبی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

والله من با این مفهومی که الآن تحت عنوان ادبیات نوجوان مرسومه مخالفم
چه مفهومی؟
خب این مفهوم که کتابهای دارن شان و لمونی اسنیکت و امیلی رودا و فیلیپ پولمن و امثالهم ادبیات نوجوان محسوب میشن
ببینین،به نظر من اگه ما یه آدم رو از اول راهنمایی به این ور(تا مثلا سوم دبیرستان) نوجوون بگیریم،این کتابها مناسبش نیستن
اینا واسه ی سن کودک خوبن(البته الآن ملت میریزن سرم که چرا داری چرند میگی و اینا!)
ولی به نظر من کسی که توی این سن بره سراغ این چیزا یه کم از غافله عقبه
من خودم،ادبیات نوجوان رو یه مرحله ی گذار میدونم به سمت ادبیات بزرگسال
و این مرحله ی گذار،باید غنی تر باشه از این چیزای مرسوم
من خودم به شخصه خیال میکنم،بسیاری از نوشته های نویسنده های ایتالیایی رو باید جایگزین ادبیات نوجوون کرد
مثلا خیلی از کارهای موراویا و ایتالو کالوینو و دینو بوتزاتی و آنتونیو تابوکی و گراتزیا دلددا و لئوناردو شاشا رو باید داد به نوجوون تا بخونه!
 

Legend

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,329
امتیاز
2,204
نام مرکز سمپاد
علامه حلی بدون شماره!
شهر
طهرون
سال فارغ التحصیلی
93
رشته دانشگاه
مهندسی عمران
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

یکم همین که نیما گفت رو قبول دارم!

نیما یادت رفت بگی که باز تو اون رنج سنی هری هم میخونند! =))

خوب کلا دقت کردین نوجوون ها تخیلی دوس دارن و میرن کتاب های تخیلی می خونند؟ الته من مخالفش نیستم ولی به قول نیما گذری به بزرگسالی هست و مهمه! :D

این گذر رو گفتید من یاد یه چیزی افتادم آقای هاشمی رو سال پیش تو نمایشگاه دیدم(معلم ادبیات سال اول راهنمایی که نیما می شناسه)کتابامو نگاه کرد دید 1/3 تخیلی هست(آخه من اون موقع یدم نیست داشتم یه کتاب رو می خوندم و اونم چند جلدی بود و داشتم هی جلد جدیدش رو میخردیم و می خوندم :D) بهم گفت پسر تو دیگه از این موقع به بعد باید کتاب هایی رو شروع کنی که مناسب سن بزرگسالی هست و این کتابا باید جوری باشه که بتونه تورو به سمت کتاب های بززرگسال بکشونه! از همون موقعدیگه کم کم قطع کردم و ازش در همون موقع چند تا پیشنهاد گرفتم که چی بخونم! :D

البته کتاب های تخیلی خوبی هم هستا مثلا کتاب های اومبرتو اکو یا همین ارباب حلقه هارو می تونی توی بزرگسالی هم بخونی(اتفاقا سیلماریونش چون سنگینه نوجوون زیاد دوس نداره که بخونش) همین! :D
 

marvelous

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
1,156
امتیاز
4,615
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان ۳
شهر
مشهد
مدال المپیاد
برنز بيست و هفتمين المپياد ادبی
دانشگاه
علوم پزشکی مشهد
رشته دانشگاه
پزشکی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از نیمچه :
والله من با این مفهومی که الآن تحت عنوان ادبیات نوجوان مرسومه مخالفم
چه مفهومی؟
خب این مفهوم که کتابهای دارن شان و لمونی اسنیکت و امیلی رودا و فیلیپ پولمن و امثالهم ادبیات نوجوان محسوب میشن
ببینین،به نظر من اگه ما یه آدم رو از اول راهنمایی به این ور(تا مثلا سوم دبیرستان) نوجوون بگیریم،این کتابها مناسبش نیستن
اینا واسه ی سن کودک خوبن(البته الآن ملت میریزن سرم که چرا داری چرند میگی و اینا!)
ولی به نظر من کسی که توی این سن بره سراغ این چیزا یه کم از غافله عقبه
من خودم،ادبیات نوجوان رو یه مرحله ی گذار میدونم به سمت ادبیات بزرگسال
و این مرحله ی گذار،باید غنی تر باشه از این چیزای مرسوم
من خودم به شخصه خیال میکنم،بسیاری از نوشته های نویسنده های ایتالیایی رو باید جایگزین ادبیات نوجوون کرد
مثلا خیلی از کارهای موراویا و ایتالو کالوینو و دینو بوتزاتی و آنتونیو تابوکی و گراتزیا دلددا و لئوناردو شاشا رو باید داد به نوجوون تا بخونه!
+ با 4 خط آخر موافقم...

به نظرم این کتابا ادبیات نوجوان محسوب میشن چون دایره واژه هاشون کمتر از کتابای بزرگساله و تا حدودی سطحی ترن...ادبیات نوجوان هس ولی زیادش اصن به نوجوان توصیه نمیشه...
فک میکنم الان ادبیات نوجوان داستانه به خصوص فانتزی و غیرداستانیم بیشتر مث کتابای مرجع و اینا در صورتی که کتاب نوجوان باید خیلی متنوع باشه تا طرف یا همه نوع سبکی یه آشنایی اولیه پیدا کنه...ینی اگه یه نوجوونی بخواد از کتاب خوندنش چیزی یاد بگیره نباید خیلی به این که کتاب دستش ادبیات نوجوان هس یا نه توجه کنه...(برخلاف کودک...)
احتمالا استدلال این نوع رده بندی همون چیزی بوده که توی ((از کجا شروع کنم؟)) گفته بودم ینی همون جذب اولیه مخاطبو اینا...
به نظر من ادبیات نوجوان یه جورایی به ادبیات بزرگسال گره خورده...ینی بعد از اینکه نوجوون یه ذره توی کتاب خوندنو اینا راه افتاد باید کم کم از آثار سبکتر نویسنده های بزرگ شروع کنه...همون کالوینو خیلی خوبه...اصن نوشته هاش یه جذابیت خاصی دارن...
 

nimche

کاربر حرفه‌ای
ارسال‌ها
542
امتیاز
2,261
نام مرکز سمپاد
دبیرستان علامه حلی 1
شهر
تهران
مدال المپیاد
مدال طلای بیست و ششمین دوره‌ی المپیاد ادبی
دانشگاه
دانشگاه تهران
رشته دانشگاه
مهندسی معماری و زبان و ادبی
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

به نقل از LEGEND :
منظورم کتاب های امبرتو اکو بود! اشتباه شد! :D
بازهم بنده مخالفم!
کتابهای اکو پر از ارجاع به مثلا فلان نسخه ی دستنویس تلمود یا مثلا فلان نامه ی کنت سن دو شامپ به گیوم پوستل در فرانسه در سال 1548 یا مثلا فلان مکاشقات یوحنا یا خیلی منابع دیگه هستش
آدم هر صفحه رو که میخونه کلی تحقیق باید بکنه تا بتونه کامل معنیش رو بفهمه و لذت ببره!
نوجوون عادی که زده میشه کلا از کتابخونی! :-w
 

Legend

کاربر خاک‌انجمن‌خورده
ارسال‌ها
2,329
امتیاز
2,204
نام مرکز سمپاد
علامه حلی بدون شماره!
شهر
طهرون
سال فارغ التحصیلی
93
رشته دانشگاه
مهندسی عمران
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

نه باو درسته شاید بعضی چیزاشو نفهمی ولی داستانش خوفه! :D

بعدش من گفتم واسه این تخیلی بازی ها و هری و....! :D در ضمن اون مترجم و نویسنده نگون بخت 100 درصد پاورقی چیزی اون پایین صفحه میزاره! :-"
:D
 

afroDt

کاربر فوق‌حرفه‌ای
ارسال‌ها
866
امتیاز
4,437
نام مرکز سمپاد
دبیرستان فرزانگان 1
شهر
تهرانــــــــــ
پاسخ : ادبیات کودک و نوجوان

خب این بار استثنا با اقای نیمچه موافقم!

به نظرم یه نوجوون دیگه ذهنش اون قدر باز شده و شکل گرفته که بقیه برای شکل دادن ذهنش کتاب بخوردش ندن!

مسئله ی اصلیی که توش راهنمایی میخواد همین اینه که چه طوری به کتاب خوندن جذب شه!

ادمی که به کتاب خوندن جذب شده و کارای خوبی رو برای شروع خونده اگه با یه کتاب بد هم تو ی سیرِ کتاباش مواجه بشه از کتاب زده نمیشه...

میره سراغِ کتابِ بعدی... :D
 
بالا