پاسخ : سوتیها
من کلا خیلی سوتی نمیدم.اونم جلوی دبیرا.به نظر خودم وجهه خوبی تو ذهن دبیرا دارم

.
یه بار فیزیک داشتیم،من هم طبق معمول حوصله فیزیک نداشتم .دیدم دوستم هم استثنائا حوصله فیزیک نداره.رفتم کنارش(میز آخر) نشستم که با هم حرف بزنیم.
دبیرمون هم دبیری بود که کلا با درس دادنش مشکل داشتیم.اصلا هم اهل تمرین حل کردن نبود.همیشه هم وقتی وقت اضافه می آوردیم،یه بحث علمی میکرد،نمیذاشت بیکار بمونیم(این ویژگیش خوب بود).
اون روز هم وقت اضافه آورده بودیم،من و دوستم هم از اول زنگ داشتیم با هم حرف میزدیم،دبیر اومد مکانیسم یه دستگاهیو که شکلش تو کتاب بود توضیح داد(ما که گوش نمیدادیم).یهو گفت :«حالا سوال ما اینه که چیکار کنیم که دقتمون بره بالا؟»من هم گفتم ایول از اون بحثایی که من خیلی دست دارم

.نه گذاشتم نه برداشتم گفتم تمرین حل کنیم

.دبیر کاملا اینجوری :-\ شده بود.بنده خدا شک کرده بود درست شنیده یا نه؟گفت:«چی؟

؟»من پیش خودم گفتم«یعنی سوتی دادم

؟نکنه داشتن درباره ی این دستگاهه حرف میزدن

؟نه بابا اگه سوتی داده بودم که بچه ها تا حالا خندیده بودن.(بچه ها هم شک کرده بودن درست شنیدن یانه ؟

»دوباره با اعتماد به نفس گفتم:«تمرین زیاد حل کنیم»دبیر همچنان اینجوری بود

:-\ گفت:«ما میگیم چیکار کنیم دقت
دستگاه بره بالا؟»بچه ها تازه فهمیده بودن قضیه چیه زدن زیر خنده.تا آخر کلاس همه اینجوری

بودن.
من هم کلا انگار نه انگار اتفاقی افتاده صحبتم رو با دوستم ادامه دادم

.آخرش هم کلی بچه ها رو دعوا کردم که چرا آدم سوتی میده نمیخندین

؟
ولی سوتی بدی بود.آبروم جلوی دبیر رفت.کاملا مشخص بود که درسو گوش نمیدادم

.