قشنگ‌ترین بیت‌هایی که شنیدید

[negaar_mgd]

آدمک خر نشوی گریه کنی
کلّ ِ دنیا سراب است، بخند:)

نغمه رضایی

 

[علیـــــــــــــــ]

@Ehsan.Ansari

 

[Farnaz.p]

عیب رِندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
حافظ

 

[پرنیان.ک]

شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛

گفتا؛ شیخا، هر آن‌چه گویی هستم،
آیا تو چنان‌که می‌نمایی هستی؟

"خیام"

 

[ــهــ]

روزگار این سان که خواهد بی کس وتنها مرا
سایه هم ترسم نیاید دیگر از دنبال من

(شهریار)

 

[DeadEnd]

عشق یعنی در میان صد هزاران مثنوی..
نام یک تک بیت ناگه مست و مدهوشت کند..

 

[reyhaneh24]

من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم
من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

 

[mrjavaheri]

از پی رد و قبول عامه، خود را خر مساز
ز آنکه نبود کار عامی جز خری یا خرخری

گاو را باور کنند اندر خدایی عامیان
نوح را باور ندارند از پی پیغمبری

 

[پرنیان.ک]

چه خوش است راز گفتن،به حریف نکته سنجی ؛
که سخن نگفته باشی ، به سخن رسیده باشد...

بیدل دهلوی

 

[علیـــــــــــــــ]

با ما سخن ز عشق مگویید بعد از این
ما دیده ایم با دگران یار خویش را



@Ehsan.Ansari

 

[AHMADREZA.RS]

پای دیوانگیش برد و سر شوق آورد
منزلت بین که به پا رفت و به سر بازآمد

افصح‌المتکلمین سعدی شیرازی

 

[علیـــــــــــــــ]

پای طلب و شوق رسیدن همه حرف است
بد خاطره ای نیست اگر لنگ بمیریم!

شهید محمد عبدی

 

[ــهــ]

فهمیدن حال ساده ی من، ساده ست

سازی که شکسته از صدایش پیداست
.

 

[پرنیان.ک]

ما ازین هستی ده روزه به جان آمده ایم
وای بر خضر که زندانی عمر ابدست...

صائب تبریزی

 

[0001111]

چه اسب‌ها که درونت به اهتزاز درآمد
به شیهه، عمر گلویت، کشان کشان به سر آمد
تو را که بست به گاری که روزمزد عذابی...

 

[دختر آبی]

هرکه او بیدار تر پر درد تر
هر که او آگاه تر رخ زرد تر

مولانا

 

[half of pine]

بغض وقتی می رسد شاعر نباشی بهتر است
بغض وقتی گریه شد،خودکار میخواهد فقط

 

[aventador]

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»

ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را

 

[RZWN]

پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم

**البته مصراع دوم در بعضی کتاب ها و سایت ها نقل شده:
ناخلف باشم اگر من به جوی نفروشم
ولی اولی برای من قابل قبول تره

 

[پرنیان.ک]

عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس
که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

حافظ