خب خيلي بخوايم سطحي نگاه كنيم به قضيه، چون توي رژيم غذايي ما عموماً گلوكوز به صورت همينجوري آزاد وجود نداره و ساكارزم خيلي كمه، لاكتوزم كمه فروكتوزم كمه ! :د ( مگه چقدر شير و نوشابه و قند و ميوه ميخوريم؟! ) و رژيم اصلي ما بر پايه ي كربوهيدرات هايي مثل نون و گوشته كه اينا نشاسته و گليكوژن دارن، شكستن اينا نياز به انرژي داره؛ در واقع چون انرژي آزاد شده از گلوكوز توي گياه و جانور فرقي نداره[nb]دلتا جي حالت هاي گذرا يكي ان و درنتيجه سينتيك مراحل محدود كننده سرعت يكيه و تغييرات كل نرژي آزاد به واسطه ي آنزيمها و سوبستراهاي مشابه، يكيه[/nb]، نسبت انرژي آزاد شده به كل انرژي كه بكار ميره، كمتره توي جانوران. يعني بازده كمتره.
خيلي سطحي نگاه كرديم الان :د
و توي گياهانم كه مستقيماً گلوكوز وقتي ساخته ميشه يا همينجوري آزاد انتشار پيدا ميكنه و يا ميشه ساكارز. و اينجوري هزينه براي شكستن پلي مرها كمتر ميشه
+توي جانوران كاتابوليسم ها بر پايه ي چربي ها و پروتئين ها هم هستن كه خب اين باعث صرف اضافي انرژي ميشه مراحل متابوليسمش