صوراسرافيل
کاربر خاکانجمنخورده
- ارسالها
- 1,431
- امتیاز
- 8,551
- نام مرکز سمپاد
- علامه حلى
- شهر
- تهران
- سال فارغ التحصیلی
- 0000
یه چیزی که در نظر نمیگیری اینه،تو میگی چون جامعه ازاد نداریم پس احترام به عقاید معنی نداره.اشتباه بزرگیه چون مسئله اینجاست که اگر به عقاید هم احترام نزاریم اصلا جامعه ازادی ایجاد نمیشه!اصلا جامعه ما الان چرا ازاد نیست؟چون حاکمیت اصلا مایل به احترام به عقاید بقیه نیست.پس اساسا اگر میخوایم یک جامعه ازاد داشته باشیم اولین لازمه اش احترام به همه عقایده.خیلی جاها دیدم و شنیدم و خوندم که طرف گفته «بیاید به عقاید هم احترام بذاریم».
خب اوکی، گرچه اینکه هر عقیدهای شایستهی احترام نیست، ولی تا جایی که بدونم به من آسیبی نمیزنه باشه احترام میذارم و از اونطرف هم انتظار احترام دارم؛ اما اصلاً این جمله در این کشورِ بهخصوص به اسم جمهوری اسلامی ایران خیلی بیمعنیه! چرا؟ چون اصلاً اینجا چیزی به نام "عقیدهی من" و "عقیدهی تو" تعریف نشده؛ بلکه "عقیدهی حاکمیت" عه که تعیینکنندست!
در یک جامعه با فضای باز عقیدتی-سیاسیه که این جمله معنی پیدا میکنه، یعنی من نظرات خودم رو دارم، تو عقاید خودتو داری، هیچ اجبارِ فرادستی هم وجود نداره و در کنار هم با هر دین و عقیده به طور مسالمتآمیزی زندگی میکنیم؛ ولی اینجا؟ ((:
برای مثال اینجا اصلاً اهمیتی نداره که منِ نوعی به حجاب معتقدم و تو اعتقادی نداری، یا من دین ندارم و تو مسلمونی. اینجا اینمدلی نیست که تو پارک بشینی و اطرافت رو نگاه کنی ببینی رو نیمکت روبهرویی یه زنی با پوشش معمولی (بیحجاب) کنار یه زن چادری نشسته، یکی داره سگش رو میگردونه، یکی الکلشو میخوره و خیال همه هم راحته که اتفاقی نمیفته، نه! اینجا از این قراره که «میبایست اعتقاد داشته باشی». «به محرم اعتقاد نداری؟ میبایست داشته باشی. اکثریت ملت اعتقاد دارن پس تو هم باید کنار بیای». «به روزه اعتقاد نداری؟ مشکلی نیست، تو خونهت اگه خواستی غذایی بخوری بخور، ولی بیرون؟ [شلاقش را نشان میدهد] ». «به مقدسات ما اعتقادی نداری؟ چرا اعتقاد نداری؟ نکنه هتک حرمت هم میکنی؟!؟! میدونی که حکمش چیه؟»
+ تازه من اصلاً همون جملهی «اکثریت ملت اعتقاد دارن» رو هم قبول ندارم. اکثریت ملت به دنیا که اومدن تو گوششون اذان گفتن ((: یعنی همون ابتدای کار برچسب مسلمون رو پیشونیشون زدن و در ادامهی مسیر زندگی هم براش اصول و قواعد تعیین کردن که درست اینه غلط اینه دوست اینه دشمن اینه. اگه خودش حال و حوصله و فرصت داشت و رفت صحتشون رو بررسی کنه که هیچ، اگه هم تحت فشار زندگی و گشنگی و فقری که خودشون راه انداختن گیر کنه و نتونه تحقیق کنه، که اسمش میشه باورِ بی چون و چرا. گروه اول هم بنا به همون عبارت «میبایست اعتقاد داشته باشی»عه که میگن ما مسلمونیم. اگه تو مصاحبه شغلیت نگی اعتقاد دارم بهت کار نمیدن. اگه تو فلان سایت دینتو نزنی اسلام کارت راه نمیفته. تو محیط تحصیلت اگه بگی دینی ندارم هزارجور مشکل برات درست میکنن. آره خب معلومه منم همهجا میگم مسلمونم ((:
خب این یعنی اصلاً There's no mutual respect to begin with. وقتی یک جناح داره به شدت توسط حکومت ساپورت میشه و جناحهای دیگه سرکوب، طبیعیه که افراد سایر جناحها چشم نداشته باشن افراد مذهبی رو ببینن. کاری هم ندارن آیا این شخص که مذهبیه با سیاستهای این نظام موافقه یا نه اصلاً خودش هم گلهمنده ازشون. همه رو به یک چوب میرونن و حقم دارن، چون در نهایت بخشهایی از عقایدشون با هم اشتراکاتی دارن که بقیه حتی همون میزان رو هم ندارن.
به طور خلاصه، بایکوت مذهبی کار منطقیای نیست، اما اوضاع اینجا به قدری از دست در رفته که کار از منطق گذشته.
و اینکه میگی بایکوت این افراد درست نیست اما(کار از منطق گذشته)یعنی چی؟خب بعضی ها غیر منطقی تصمیم میگیرن.اما ما موظفیم منطقی فکر و عمل کنیم.
یه چیزی رو نباید فراموش کرد،اگر ماهم نخوایم به مذهبیون احترام بذاریم،پس عملا چه فرقی با علم الهدی و امثالش داریم؟ادمهایی که عقاید متضاد خودشون رو نمی پذیرن؟فقط اون به اسلام اعتقاد داره،ما به چیز دیگه.هیچ فرقی نداره.
بنابراین،اگر اصلا میخوایم که جامعه ازاد داشته باشیم،در همون شرایط وجود یک رژیم صحیح،باید ما که ملت باشیم هم یاد بگیریم به هم احترام بزاریم.