بچه ها معمولا علاقه‌مندن تجربه کسی رو بشنون که تو کنکور رتبه خوبی کسب کرده ، ولی من میخوام چیزی که خودم از سر گذروندم رو براتون بگم ، به عنوان کسی که تو کنکور کارشناسی شکست خورده .
من از سال ۸۹ درگیر دپرشن بودم . دلایلش مفصله و در این مقال نمیگنجه ، ازش میگذرم . اول دبیرستان استارت زدم واسه المپیاد شیمی و همه همت خودمو واسش گذاشتم . چرخ گردون خواب دیگه‌ای واسم دیده بود و قبل المپیاد یه آسیب شدید برای پام اتفاق افتاد ، شبِ المپیاد تو بیمارستان بستری بودم و از درد نتونستم بخوابم! دو بار جراحی شدم ، ده هفته ویلچرنشین بودم ، یه میله‌ای تو پام بود که نصفش از پام بیرون بود
من المپیادو از دست دادم و این تازه شروع ماجرا بود ، افسردگیم عود کرد و به کلی درس رو گذاشته بودم کنار . نه که نخوام ، نمیتونستم که بخونم . سال کنکور من بدون تلاش درسی سپری شد ، تنها دانشی که با خوردم بردم سر جلسه کنکور شیمی‌ای بود که واسه المپیاد خونده بودم و زبانی که بیرون از مدرسه تو آموزشگاه‌ها یاد گرفته بودم ، اطلاعات عمومی‌ای که از ادبیات داشتم و هر چی از ریاضی و فیزیک که تو مدرسه یاد گرفته بودم . رتبه‌ام شد هزار و خورده‌ای و به طبع تهران قبول نشدم ، برای رسیدن به رشته مورد علاقه‌م مجبور شدم چهار سال از سرنوشتمو با تبریز گره بزنم . نه که شهر بدی باشه ، نه ؛ ولی زندگی کردن تو جایی که حتی زبان مردمشو بلد نبودم کار آسونی نبود .
میخوام بهتون بگم آره درسته که میگن کنکور تمام زندگی نیست ، ولی برای منی که مسیر رویاهام از درس و دانشگاه میگذشت شکست خوردن توش مساوی شد با از دست دادن خیلی چیزها . از کمرنگ شدن روابط دوستانه و خانوادگیم بگیر تا سختیِ جا گرفتن تو نتورک آدمای بولد رشته‌ام چون فرصتی نبود که توی شهر خودم لینک‌های خوب و به درد بخور بسازم . حتی سازی که میزدم رو مجبور شدم از کیفیت و کمیتش بزنم چون برای تمرین کردن باید میرفتم یه گوشه از یه زمین فوتبال!
این اشکالی نداره که به هر دلیلی تو شرایط روحی خوبی نیستید. ولی بی خیال نشید ، پا پس نکشید ، تلاش کنید برای بهتر کردن (نه ایده‌آل کردن) وضعیتتون . به هر چیزی که فکر میکنید میتونه بهتون کمک کنه چنگ بزنید . تمرکز ندارید؟ پیش روانپزشک برید . تو گروه‌های حمایتی مطالعه عضو شید . کتابخونه برید . فون ادیکشن دارید؟ گوشی رو در طول روز به کلی کنار بذارید . ساعت خواب و روتین تغذیه درستی ندارید؟ از همین الان برای اصلاحش دست به کار شید .
ارزش آینده‌تون ، ارزش تک تک ثانیه‌ها و ساعت‌هایی که در آینده خواهید گذروند خیلی زیاده بچه‌ها . و الان این فرصت به شما داده شده که خودتون تو میزان مرغوبیت لحظه‌هاتون تاثیر بذارید. پس از دستش ندید ، کنکور یه چالشه و شما برای برنده شدن در این چالش هیچ چیزی کم ندارید . بردن فقط معنیش رتبه خوبی آوردن نیست ، برد یعنی یاد گرفتن تلاش و مبارزه با سختی‌های یک مسیر . مسیری که قسمت کوچکی از عمر شما رو تشکیل میده ، ولی تمرین خوبیه برای ممارست و داشتن استراتژی منطقی برای بقیه کارزارهای بیشماری که در آینده در پیش رو خواهید داشت .
شما باهوشید ، قوی هستید ، و سرشار از استعدادید . داشتن این آپشن‌ها عالیه ، ولی کافی نیست . تکمیل‌کننده این مجموعه پشتکاره . مسیرتون رو به درستی بشناسید و از قدم برداشتن توش نترسید ، حتی اگر گاهی جاده اهداف پر پیچ و خم و ناصاف بود .
از ته قلبم براتون شادی و سلامتی و موفقیت آرزو میکنم
