ابتدا سخت است و منزلگاه بیمخواندم شعرهایتان را خوشحال گشتم
من هم آمدم این را نوشتم
به بی معنی بودن شعرم گیر مده
همین چند خط را هم به زور نوشتم
هجوم نه از ره کین استمن کجا جنگیده ام با @پهلوی
هجو برگیر و زبان در کام کن
جای هجویدن برو جامی بیار
دوستان را با دو بیتی خام کن
آمدی مهر و محبت و صفا آوردی
ای شین مخفف شده در نام و نشان
جانِ من ! شیرین سخنی هایت زیباستبیا ای دوست باهم دوست باشیم
برای هم رگ و مو ، پوست باشیم
در این جمع لیپیدی تو بیا تا
برای این غشا، آبدوست باشیم
نرو سر را مزن تو بر لب جوب
اگر دوست منی این لایک را برکوب
اگر دوست منی که خوش به حالت
اگر نه که بیارم من فلک ، چوب
کاریست بسی دشوار دوستان
بگویید منبع الهامتان را....
از درون قلب می ایدکاریست بسی دشوار دوستان
بگویید منبع الهامتان را....
تو کز نمی خواهیبسی گزاف گویند اینان ...
بشنوید اما باور .نه
نتوان کرد در این دنیا
درون ما همچون گودالیست
که تنها
تاریکی از ان برخیزد ونومیدی
پس نتوان داشت انتظار چنین ابیات
.اینم منظوم محسوب میشه ایا؟
هست اندرون کله اتنیست مشکل من در باور این سودا
هست مشکل من در خفن بودن انها
چگونه ممکن است
سخن گفتی دلم کندی تو از جا
چشم را بسته دهان باز می کنیمکاریست بسی دشوار دوستان
بگویید منبع الهامتان را....
ای تحفه ی شیرین بهاری شهر نیمه جان هاکاریست بسی دشوار دوستان
بگویید منبع الهامتان را....
رای نیکیست که گفتار به نظم آراییمچو نظمی ساختم کان بی نگاه است
هر آن معنی که دیدی خود تباه است((:
بسازید و بسوزید و برینید((:
فقط نظمی سرایید آن به راه است!
مدیر! آگاه باش این جا فقط نظم
بباید گفت و هر نثری گناه است
مده گیر و بیا آسان بگیریمخواندم شعرهایتان را خوشحال گشتم
من هم آمدم این را نوشتم
به بی معنی بودن شعرم گیر مده
همین چند خط را هم به زور نوشتم
)
اتل متل توتولهقاشق بزن رو شیشه
تو جیب من شیپیشه
)
نون و پنیر و چاییاتل متل توتوله
شپش چطور می‌جوره* ؟
(*از مصدر جوریدن
چه شیپیش قشنگینون و پنیر و چایی
با زیرپوش و دمپایی
جیبت چقد قشنگه
