حالا من نمیگم "عشق وجود ندارد و تاثیرات هورمونیه" و اینا، ولی خب قرار نیست از یه شعر مطالبِ علمی و معتبر استخراج کنیم واقعاً
اینجا هدفش یه مقایسه‌ای هست بینِ عشقِ دنیوی و انسانی، و عشقِ عرفانی و الهی!]
قبلا هم گفتم عشق نماد پاکیه...اون هوس بازیه
الزاما تمام ازدواج های سنتی اینطور نیستن.....نه که زندگی خیلی از ازدواج مدرن ها عاشقانه است؟
که به نظرم خیلی شبیه به هر دری زدن آدما واسه ثابت کردن جاودانه بودنشونه. من فکر میکنم خیلی از آدما نیاز دارن به اینکه یه چیز فرازمینی ابدی وجود داشته باشه تا بهش اعتقاد داشته باشن. نمیدونم چقدر تو رسوندن منظورم موفقم ولی خب عشقی که توی شعرا و افسانه ها تعریف میشه عمیقه و بی حدو مرزه. و همونجوری که میل انسان به همیشگی بودن باعث میشه تناسخ و افترلایف و بقیه فرضیات موجود این همه بلیور داشته باشه، میل به دوست داشتن و دوست داشته شدنی که از قبل توی اکثر آدما هست با جادوی شعرو شاعری ترکیب میشه و مفهوم عشقو میسازه.
