جانا! سخن از زبان ما می‌گویی :-"

[Kiamehr]

گفته بودی که چرا محو تماشای منی
آن چنان مات که یک دم مژه برهم نزنی
مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرود
ناز چشم تو، به قدر مژه برهم زدنی

چه زیبا:)

 

[Beauty_]

‌
‌❖ تنهایی تقدیر آدم هاییست که در قلبشان قبرستانی از حرف های نگفته دارند . .
‌

 

[A M I N]

شاعر می‌فرماید: تو خودت قند و نباتی، شکلاتی، شکلاتی.

 

[saba.hjm]

می خواهی برو.....
می خواهی بمان...
رفتن تو
دل انگیزتر از آمدن دیگریست!
خط زدن بر من
پایان من نیست
آغاز بی لیاقتی توست...

 

[Strangers]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم...

 

[Beauty_]

دزدهای کوچک قربانیان فقرند و دزدهای بزرگ ریشه های فقر
عدالت حقیقی در حذف ریشه های فقر است،
نه به زنجیر کشیدن قربانیان فقر! ( :

 

[zeynabgol]

من خود آن سیزدهم، کز همه عالم به درم...

 

[Strawberry]

و گاهی فقط خودت میدانی
چقدر ویرانه ای
چقدر غیر قابل احیا
و چقدر سوت و کور...

 

[saba.hjm]

زندگی کن برا آنچه هست
نه برای آنچه رفت
(خودم (ع) )

 

[اسدالهی]

بشکفد بار دگر لاله رنگین مراد

غنچه سرخ فرو بسته دل باز شود



من نگویم که بهاری که گذشت آید باز

روزگاری که به سر آمده آغاز شود



روزگار دگری هست و بهاران دگر

شاد بودن هنر است ، شاد کردن هنری والاتر



لیک هرگز نپسندیم به خویش

که چو یک شکلک بی جان شب و روز



بی خبر از همه خندان باشیم

بی غمی عیب بزرگی است که دور از ما باد



کاشکی آینه ای بود درون بین که در آن خویش را می دیدیم

آنچه پنهان بود از آینه ها می دیدیم



می شدیم آگه از آن نیروی پاکیزه نهاد

که به ما زیستن آموزد و جاوید شدن



پیک پیروزی و امید شدن

شاد بودن هنر است گر به شادی تو دلهای دگر باشد شاد



زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود



صحنه پیوسته به جاست.

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.


ژاله اصفهانی

 

[گشاد]

+خانم خورشید من روم نمیشه بهش بگم، شما بهش بگید بیشتر از هر کسی که میشناسمش دوستش دارم.

 

[اسدالهی]

پا به پای کودکی‌هایم بیا
کفش‌هایت رابه پا کن تا به تا
قاه قاه خنده‌ات را ساز کن
بازهم با خنده‌ات اعجاز کن
پا بکوب و لج کن و راضی نشو
با کسی جز عشق همبازی نشو
بچه‌های‌ کوچه را هم کن خبر
عاقلی را یک شب از یادت ببر
خاله‌بازی کن به رسم کودکی
با همان چادر نماز پولکی
طعم چای و قوری گلدارمان
لحظه‌های‌ ناب بی تکرارمان
مادری از جنس باران داشتیم
در کنارش خواب راحت داشتیم
یا پدر اسطوره دنیای ما
قهرمان باور زیبای ما
قصه‌های‌ هر شب مادربزرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده‌های‌ کودکی پایان نداشت
هرکسی رنگ خودش بی شیله بود
ثروت هر بچه قدری تیله بود
ای شریک نان و گردو و پنیر
همکلاسی! باز دستم را بگیر
مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست
ان دل نازت برایم تنگ نیست؟
حال ما را از کسی پرسیده‌ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده‌ای؟
حسرت پرواز داری در قفس؟
می کشی مشکل دراین دنیا نفس؟
سادگی‌هایت برایت تنگ نیست؟
رنگ بی‌رنگیت اسیر رنگ نیست؟
رنگ دنیایت هنوزم آبی است؟
آسمان باورت مهتابی است؟
هرکجایی، شعر باران را بخوان
ساده باش و بازهم کودک بمان
باز باران با ترانه، گریه کن
کودکی تو، کودکانه گریه کن
ای رفیق روز‌های‌ گرم و سرد
سادگی‌هایم به سویم باز گرد

نازنین مرادی

 

[صوراسرافيل]

جز وصل تو دل به هر چه بستم توبه
بی یاد تو با هر که نشستم توبه

در حضرت تو توبه شکستم صدبار
زین توبه که صد بار شکستم توبه

 

[Kiamehr]

در بیکرانه زندگی دوچیز است که افسونم میکند،آبی اسمانی که میبینم و میدانم که نیست و خدایی که نمی‌بینم و میدانم که هست...:)

 

[اسدالهی]

آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید!

یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم‌ میزند

روی این دریای تند و تیره و سنگین که می‌دانید

آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن

آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید

که گرفتستید دست ناتوانی را

تا توانایی بهتر را پدید آرید

آن زمان که تنگ میبندید

برکمرهاتان کمربند

در چه هنگامی بگویم من؟

یک نفر در آب دارد می‌کند بیهود جان قربان

آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید!

نان به سفره، جامه تان بر تن

یک نفر در آب می‌خواند شما را

موج سنگین را به دست خسته می‌کوبد

باز می‌دارد دهان با چشم از وحشت دریده

سایه‌هاتان را ز راه دور دیده

آب را بلعیده درگود کبود و هر زمان بیتابش افزون

می‌کند زین آبها بیرون

گاه سر، گه پا

آی آدمها!

او ز راه دور این کهنه جهان را باز می‌پاید

می زند فریاد و امید کمک دارد

آی آدمها که روی ساحل آرام در کار تماشایید!

موج می‌کوبد به روی ساحل خاموش

پخش می‌گردد چنان مستی به جای افتاده بس مدهوش

می رود نعره زنان، وین بانگ باز از دور می‌آید:

" آی آدمها "...


نیما یوشیج

 

[phoenix_s9]

«قراره جالب بشه.»

 

[zeynabgol]

من یک پاندای چاقالو نیستم!

من جناب آقای پاندای چاقالو هستم!

 

[amir_]

+شما اسمتون چیه؟
-اقای دارابی

 

[اسدالهی]

به ساعت نگاه میکنم
حدود سه نصف شب است
چشم می بندم تا مباد که چشمانت را از یاد برده باشم
و طبق عادت کنار پنجره می روم
سوسوی چند چراغ مهربان
و سایه های کشدار شبگردان خمیده
و خاکستری گسترده بر حاشیه ها
و صدای هیجان انگیز چند سگ
و بانگ آسمانی چند خروس
از شوق به هوا می پرم چون کودکیم
و خوشحال که هنوز معمای سبزی رودخانه از دور برایم حل نشده است
آری از شوق به هوا می پرم
و خوب می دانم که
سالهاست که مرده ام

حسین پناهی

 

[Strawberry]

من به کسی قول ندادم ک همیشه خوشحال باشم