- شروع کننده موضوع
- #1
رهاـbehemoth
کاربر نیمه‌حرفه‌ای
- ارسال‌ها
- 271
- امتیاز
- 701
- نام مرکز سمپاد
- دبیرستان فرزانگان یک تهران
- شهر
- تهران
- مدال المپیاد
- زیست
سلام.
چون تیتر زیادی طولانی می شد فکر کردم به اون صورت بنویسم بهتره، و اما مشکل. بعضی اوقات والدین دانش آموزان سعی می کنن با کمک هو چی گری یا قلدری حرفشون رو در مدرسه به کرسی بنشونن یا اینکه از فرزندشون حمایت کنن.
این امر می تونه به صورت های مختلف اتفاق بیافته، مثلا مکالمه مداوم یا حضور مستمر در مدرسه تا اینکه حرفشون رو به کرسی بنشونن. این مساله می تونه آزار دهنده باشه از این جهت که باعث می شه گاهی فرآیند امور در مدرسه به سمت مورد علاقه عده خاصی جهت دار بشه در حالی که همه این طور مایل نباشن و فرصت ابراز نظر سایر والدین یا والدینی خودشون رو به اصولی مانند احترام به نظر همه و تعامل اجتماعی پایبند می دونن، گرفته بشه و روح مشورت رو در امور مدرسه از بین ببره
اما یک مشکل به مراتب خطرناک تر "فلدری(؟)" یا هو چی گری عده ای از والدینه. مثلا یک دعوای ساده دانش آموزی رو در نظر بگیرید، یکی از طرفین به خاطر مقام و منصب یا نفوذ نسبی اجتماعی کادر مدرسه رو ارعاب یا تهدید می کنه و سعی می کنه حق فرزند خودش رو بگیره(البته ممکنه حق واقعا با اون بچه باشه یا حتی نه)
من این جملات رو نه خیلی اما شنیدم که "طرف باباش امنیتیه مواظب باش" یا "فلانی که مامانش هر روز مدرسه است"
مدارس معمولا این طور ادعا می کنن که این گرد و خاک ها اونها رو تحت تاثیر قرار نمی ده و سعی می کنن عدالت رو برای هرکس به یک اندازه رعایت کنن.
و حالا سوالاتی که در این زمینه مطرح می شه:
ریشه یابی این رفتار تو چیه؟ آیا این رفتار مختص به آموزش و پرورشه یا در لایه های مختلف جامعه دیده می شه؟
به نظر شما حدود دخالت والدین در مدرسه باید تا چه اندازه ای باشه؟
فکر می کنید کادر مدرسه تحت تاثیر ارعاب یا گرد و خاک والدین ذکر شده قرار می گیرن؟
فکر می کنید کدوم دسته از والدین دست به کارهایی که به طور کلی قلدری تلقی می شه می زنن؟
راهکاری برای مبارزه با اون وجود داره؟
و این پدیده تا چه اندازه ای شایعه؟ از تجربیات خودتون بگین،آیا قربانی این رفتار بودین؟ چه طور با این قضیه دست و پنجه نرم کردین؟ یا حتی آیا والدین شما تا به حال یک همچین کاری انجام دادن؟ به چه دلیلی؟
خب من دیگه هر چی سوال به ذهنم رسید پرسیدم :-\ امیدوارم به نتایج جالبی برسیم.
چون تیتر زیادی طولانی می شد فکر کردم به اون صورت بنویسم بهتره، و اما مشکل. بعضی اوقات والدین دانش آموزان سعی می کنن با کمک هو چی گری یا قلدری حرفشون رو در مدرسه به کرسی بنشونن یا اینکه از فرزندشون حمایت کنن.
این امر می تونه به صورت های مختلف اتفاق بیافته، مثلا مکالمه مداوم یا حضور مستمر در مدرسه تا اینکه حرفشون رو به کرسی بنشونن. این مساله می تونه آزار دهنده باشه از این جهت که باعث می شه گاهی فرآیند امور در مدرسه به سمت مورد علاقه عده خاصی جهت دار بشه در حالی که همه این طور مایل نباشن و فرصت ابراز نظر سایر والدین یا والدینی خودشون رو به اصولی مانند احترام به نظر همه و تعامل اجتماعی پایبند می دونن، گرفته بشه و روح مشورت رو در امور مدرسه از بین ببره
اما یک مشکل به مراتب خطرناک تر "فلدری(؟)" یا هو چی گری عده ای از والدینه. مثلا یک دعوای ساده دانش آموزی رو در نظر بگیرید، یکی از طرفین به خاطر مقام و منصب یا نفوذ نسبی اجتماعی کادر مدرسه رو ارعاب یا تهدید می کنه و سعی می کنه حق فرزند خودش رو بگیره(البته ممکنه حق واقعا با اون بچه باشه یا حتی نه)
من این جملات رو نه خیلی اما شنیدم که "طرف باباش امنیتیه مواظب باش" یا "فلانی که مامانش هر روز مدرسه است"
مدارس معمولا این طور ادعا می کنن که این گرد و خاک ها اونها رو تحت تاثیر قرار نمی ده و سعی می کنن عدالت رو برای هرکس به یک اندازه رعایت کنن.
و حالا سوالاتی که در این زمینه مطرح می شه:
ریشه یابی این رفتار تو چیه؟ آیا این رفتار مختص به آموزش و پرورشه یا در لایه های مختلف جامعه دیده می شه؟
به نظر شما حدود دخالت والدین در مدرسه باید تا چه اندازه ای باشه؟
فکر می کنید کادر مدرسه تحت تاثیر ارعاب یا گرد و خاک والدین ذکر شده قرار می گیرن؟
فکر می کنید کدوم دسته از والدین دست به کارهایی که به طور کلی قلدری تلقی می شه می زنن؟
راهکاری برای مبارزه با اون وجود داره؟
و این پدیده تا چه اندازه ای شایعه؟ از تجربیات خودتون بگین،آیا قربانی این رفتار بودین؟ چه طور با این قضیه دست و پنجه نرم کردین؟ یا حتی آیا والدین شما تا به حال یک همچین کاری انجام دادن؟ به چه دلیلی؟
خب من دیگه هر چی سوال به ذهنم رسید پرسیدم :-\ امیدوارم به نتایج جالبی برسیم.
